San Lucas 20
1 Y aconteció un día, que enseñando él al pueblo en el templo, y anunciando el evangelio, sobrevinieron los príncipes de los sacerdotes, y los escribas, con los ancianos,
අථෛකදා යීශු ර්මනිදරේ සුසංවාදං ප්‍රචාරයන් ලෝකානුපදිශති, ඒතර්හි ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාඃ ප්‍රාඤ්චශ්ච තන්නිකටමාගත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ
2 Y le hablaron, diciendo: Dinos ¿con qué autoridad haces estas cosas: o quién es el que te ha dado esta autoridad?
කයාඥයා ත්වං කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝෂි? කෝ වා ත්වාමාඥාපයත්? තදස්මාන් වද|
3 Respondiendo entonces Jesús, les dijo: Preguntaros he yo también una palabra; respondédme:
ස ප්‍රත්‍යුවාච, තර්හි යුෂ්මානපි කථාමේකාං පෘච්ඡාමි තස්‍යෝත්තරං වදත|
4 ¿El bautismo de Juan, era del cielo, o de los hombres?
යෝහනෝ මජ්ජනම් ඊශ්වරස්‍ය මානුෂාණාං වාඥාතෝ ජාතං?
5 Mas ellos pensaban dentro de sí, diciendo: Si dijéremos: Del cielo; dirá: ¿Por qué pues no le creísteis?
තතස්තේ මිථෝ විවිච්‍ය ජගදුඃ, යදීශ්වරස්‍ය වදාමස්තර්හි තං කුතෝ න ප්‍රත්‍යෛත ස ඉති වක්‍ෂ්‍යති|
6 Y si dijéremos: De los hombres, todo el pueblo nos apedreará; porque están ciertos que Juan era un profeta.
යදි මනුෂ්‍යස්‍යේති වදාමස්තර්හි සර්ව්වේ ලෝකා අස්මාන් පාෂාණෛ ර්හනිෂ්‍යන්ති යතෝ යෝහන් භවිෂ්‍යද්වාදීති සර්ව්වේ දෘඪං ජානන්ති|
7 Y respondieron, que no sabían de donde había sido.
අතඒව තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ කස්‍යාඥයා ජාතම් ඉති වක්තුං න ශක්නුමඃ|
8 Entonces Jesús les dijo: Ni yo os digo tampoco con qué autoridad hago yo estas cosas.
තදා යීශුරවදත් තර්හි කයාඥයා කර්ම්මාණ්‍යේතාති කරෝමීති ච යුෂ්මාන් න වක්‍ෂ්‍යාමි|
9 Y comenzó a decir al pueblo esta parábola: Un hombre plantó una viña, y la arrendó a unos labradores, y se ausentó por mucho tiempo.
අථ ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් ස ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං වක්තුමාරේභේ, කශ්චිද් ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං කෘත්වා තත් ක්‍ෂේත්‍රං කෘෂීවලානාං හස්තේෂු සමර්ප්‍ය බහුකාලාර්ථං දූරදේශං ජගාම|
10 Y al tiempo oportuno envió un siervo a los labradores, para que le diesen del fruto de la viña; mas los labradores hiriéndole, le enviaron vacío.
අථ ඵලකාලේ ඵලානි ග්‍රහීතු කෘෂීවලානාං සමීපේ දාසං ප්‍රාහිණෝත් කින්තු කෘෂීවලාස්තං ප්‍රහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසර්ජුඃ|
11 Y volvió a enviar otro siervo; y ellos a éste también, herido y afrentado, le enviaron vacío.
තතඃ සෝධිපතිඃ පුනරන්‍යං දාසං ප්‍රේෂයාමාස, තේ තමපි ප්‍රහෘත්‍ය කුව්‍යවහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසෘජුඃ|
12 Y volvió a enviar al tercer siervo; y también a éste echaron herido.
තතඃ ස තෘතීයවාරම් අන්‍යං ප්‍රාහිණෝත් තේ තමපි ක්‍ෂතාඞ්ගං කෘත්වා බහි ර්නිචික්‍ෂිපුඃ|
13 Entonces el señor de la viña dijo: ¿Qué haré? enviaré mi Hijo amado: quizá cuando a éste vieren, le tendrán respeto.
තදා ක්‍ෂේත්‍රපති ර්විචාරයාමාස, මමේදානීං කිං කර්ත්තව්‍යං? මම ප්‍රියේ පුත්‍රේ ප්‍රහිතේ තේ තමවශ්‍යං දෘෂ්ට්වා සමාදරිෂ්‍යන්තේ|
14 Mas los labradores viéndole pensaron entre sí, diciendo: Este es el heredero: veníd, matémosle, para que la herencia sea nuestra.
කින්තු කෘෂීවලාස්තං නිරීක්‍ෂ්‍ය පරස්පරං විවිච්‍ය ප්‍රෝචුඃ, අයමුත්තරාධිකාරී ආගච්ඡතෛනං හන්මස්තතෝධිකාරෝස්මාකං භවිෂ්‍යති|
15 Y echándole fuera de la viña, le mataron: ¿Qué pues les hará el señor de la viña?
තතස්තේ තං ක්‍ෂේත්‍රාද් බහි ර්නිපාත්‍ය ජඝ්නුස්තස්මාත් ස ක්‍ෂේත්‍රපතිස්තාන් ප්‍රති කිං කරිෂ්‍යති?
16 Vendrá, y destruirá a estos labradores; y dará su viña a otros. Y como ellos lo oyeron, dijeron: Guarda.
ස ආගත්‍ය තාන් කෘෂීවලාන් හත්වා පරේෂාං හස්තේෂු තත්ක්‍ෂේත්‍රං සමර්පයිෂ්‍යති; ඉති කථාං ශ්‍රුත්වා තේ (අ)වදන් ඒතාදෘශී ඝටනා න භවතු|
17 Mas él mirándolos, dice: ¿Qué pues es lo que está escrito: La piedra que desecharon los edificadores, esta vino a ser cabeza de la esquina?
කින්තු යීශුස්තානවලෝක්‍ය ජගාද, තර්හි, ස්ථපතයඃ කරිෂ්‍යන්ති ග්‍රාවාණං යන්තු තුච්ඡකං| ප්‍රධානප්‍රස්තරඃ කෝණේ ස ඒව හි භවිෂ්‍යති| ඒතස්‍ය ශාස්ත්‍රීයවචනස්‍ය කිං තාත්පර‍්‍ය්‍යං?
18 Cualquiera que cayere sobre aquella piedra será quebrantado; mas sobre el que la piedra cayere, le desmenuzará.
අපරං තත්පාෂාණෝපරි යඃ පතිෂ්‍යති ස භංක්‍ෂ්‍යතේ කින්තු යස්‍යෝපරි ස පාෂාණඃ පතිෂ්‍යති ස තේන ධූලිවච් චූර්ණීභවිෂ්‍යති|
19 Y procuraban los príncipes de los sacerdotes y los escribas echarle mano en aquella hora, mas tuvieron miedo del pueblo; porque entendieron que contra ellos había dicho esta parábola.
සෝස්මාකං විරුද්ධං දෘෂ්ටාන්තමිමං කථිතවාන් ඉති ඥාත්වා ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච තදෛව තං ධර්තුං වවාඤ්ඡුඃ කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ|
20 Y acechándo le, enviaron espiones que se simulasen justos, para tomarle en sus palabras, para que así le entregasen a la jurisdicción y a la potestad del presidente:
අතඒව තං ප්‍රති සතර්කාඃ සන්තඃ කථං තද්වාක්‍යදෝෂං ධෘත්වා තං දේශාධිපස්‍ය සාධුවේශධාරිණශ්චරාන් තස්‍ය සමීපේ ප්‍රේෂයාමාසුඃ|
21 Los cuales le preguntaron, diciendo: Maestro, sabemos que dices y enseñas bien; y que no tienes respeto a la persona de nadie, antes enseñas el camino de Dios con verdad.
තදා තේ තං පප්‍රච්ඡුඃ, හේ උපදේශක භවාන් යථාර්ථං කථයන් උපදිශති, කමප්‍යනපේක්‍ෂ්‍ය සත්‍යත්වේනෛශ්වරං මාර්ගමුපදිශති, වයමේතජ්ජානීමඃ|
22 ¿Nos es lícito dar tributo a César, o no?
කෛසරරාජාය කරෝස්මාභි ර්දේයෝ න වා?
23 Mas él, entendida la astucia de ellos, les dijo: ¿Por qué me tentáis?
ස තේෂාං වඤ්චනං ඥාත්වාවදත් කුතෝ මාං පරීක්‍ෂධ්වේ? මාං මුද්‍රාමේකං දර්ශයත|
24 Mostrádme una moneda. ¿De quién tiene la imagen, y la inscripción? Y respondiendo, dijeron: De César.
ඉහ ලිඛිතා මූර්තිරියං නාම ච කස්‍ය? තේ(අ)වදන් කෛසරස්‍ය|
25 Entonces les dijo: Pues dad a César lo que es de César; y lo que es de Dios, a Dios.
තදා ස උවාච, තර්හි කෛසරස්‍ය ද්‍රව්‍යං කෛසරාය දත්ත; ඊශ්වරස්‍ය තු ද්‍රව්‍යමීශ්වරාය දත්ත|
26 Y no pudieron reprender sus palabras delante del pueblo: antes maravillados de su respuesta, callaron.
තස්මාල්ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් තත්කථායාඃ කමපි දෝෂං ධර්තුමප්‍රාප්‍ය තේ තස්‍යෝත්තරාද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මන්‍යමානා මෞනිනස්තස්ථුඃ|
27 Y llegándose unos de los Saduceos, los cuales niegan haber resurrección, le preguntaron,
අපරඤ්ච ශ්මශානාදුත්ථානානඞ්ගීකාරිණාං සිදූකිනාං කියන්තෝ ජනා ආගත්‍ය තං පප්‍රච්ඡුඃ,
28 Diciendo: Maestro, Moisés nos escribió: Si el hermano de alguno muriere teniendo mujer, y muriere sin hijos, que su hermano tome la mujer, y levante simiente a su hermano.
හේ උපදේශක ශාස්ත්‍රේ මූසා අස්මාන් ප්‍රතීති ලිලේඛ යස්‍ය භ්‍රාතා භාර‍්‍ය්‍යායාං සත්‍යාං නිඃසන්තානෝ ම්‍රියතේ ස තජ්ජායාං විවහ්‍ය තද්වංශම් උත්පාදයිෂ්‍යති|
29 Fueron pues siete hermanos; y el primero tomó mujer, y murió sin hijos.
තථාච කේචිත් සප්ත භ්‍රාතර ආසන් තේෂාං ජ්‍යේෂ්ඨෝ භ්‍රාතා විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ ප්‍රාණාන් ජහෞ|
30 Y la tomó el segundo, el cual también murió sin hijos.
අථ ද්විතීයස්තස්‍ය ජායාං විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ සන් මමාර| තෘතීයශ්ච තාමේව ව්‍යුවාහ;
31 Y la tomó el tercero: asimismo también todos siete; y no dejaron simiente, y murieron.
ඉත්ථං සප්ත භ්‍රාතරස්තාමේව විවහ්‍ය නිරපත්‍යාඃ සන්තෝ මම්‍රුඃ|
32 Y a la postre de todos murió también la mujer.
ශේෂේ සා ස්ත්‍රී ච මමාර|
33 En la resurrección, pues, ¿mujer de cuál de ellos será? porque los siete la tuvieron por mujer.
අතඒව ශ්මශානාදුත්ථානකාලේ තේෂාං සප්තජනානාං කස්‍ය සා භාර‍්‍ය්‍යා භවිෂ්‍යති? යතඃ සා තේෂාං සප්තානාමේව භාර‍්‍ය්‍යාසීත්|
34 Entonces respondiendo Jesús, les dijo: Los hijos de este siglo se casan, y se dan en casamiento; (aiōn g165)
තදා යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච, ඒතස්‍ය ජගතෝ ලෝකා විවහන්ති වාග්දත්තාශ්ච භවන්ති (aiōn g165)
35 Mas los que fueron tenidos por dignos de aquel siglo, y de la resurrección de los muertos, ni se casan, ni se dan en casamiento. (aiōn g165)
කින්තු යේ තජ්ජගත්ප්‍රාප්තියෝග්‍යත්වේන ගණිතාං භවිෂ්‍යන්ති ශ්මශානාච්චෝත්ථාස්‍යන්ති තේ න විවහන්ති වාග්දත්තාශ්ච න භවන්ති, (aiōn g165)
36 Porque no pueden ya más morir; porque son iguales a los ángeles, y son hijos de Dios, siendo hijos de la resurrección.
තේ පුන ර්න ම්‍රියන්තේ කින්තු ශ්මශානාදුත්ථාපිතාඃ සන්ත ඊශ්වරස්‍ය සන්තානාඃ ස්වර්ගීයදූතානාං සදෘශාශ්ච භවන්ති|
37 Y que los muertos hayan de resucitar, Moisés aun lo enseñó junto al zarzal, cuando dice al Señor: Dios de Abraham, y Dios de Isaac, y Dios de Jacob.
අධිකන්තු මූසාඃ ස්තම්බෝපාඛ්‍යානේ පරමේශ්වර ඊබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබශ්චේශ්වර ඉත්‍යුක්ත්වා මෘතානාං ශ්මශානාද් උත්ථානස්‍ය ප්‍රමාණං ලිලේඛ|
38 Porque Dios, no es Dios de muertos, sino de vivos; porque todos viven en cuanto a él.
අතඒව ය ඊශ්වරඃ ස මෘතානාං ප්‍රභු ර්න කින්තු ජීවතාමේව ප්‍රභුඃ, තන්නිකටේ සර්ව්වේ ජීවන්තඃ සන්ති|
39 Y respondiéndole unos de los escribas, dijeron: Maestro, bien has dicho.
ඉති ශ්‍රුත්වා කියන්තෝධ්‍යාපකා ඌචුඃ, හේ උපදේශක භවාන් භද්‍රං ප්‍රත්‍යුක්තවාන්|
40 Y no osaron más preguntarle algo.
ඉතඃ පරං තං කිමපි ප්‍රෂ්ටං තේෂාං ප්‍රගල්භතා නාභූත්|
41 Y él les dijo: ¿Cómo dicen que el Cristo es hijo de David?
පශ්චාත් ස තාන් උවාච, යඃ ඛ්‍රීෂ්ටඃ ස දායූදඃ සන්තාන ඒතාං කථාං ලෝකාඃ කථං කථයන්ති?
42 Y el mismo David dice en el libro de los Salmos: Dijo el Señor a mi Señor: Asiéntate a mi diestra,
යතඃ මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යමවදත් පරමේශ්වරඃ| තව ශත්‍රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂපාර්ශ්ව උපාවිශ|
43 Entre tanto que pongo tus enemigos por estrado de tus pies.
ඉති කථාං දායූද් ස්වයං ගීතග්‍රන්ථේ(අ)වදත්|
44 Así que David le llama Señor, ¿cómo pues es su hijo?
අතඒව යදි දායූද් තං ප්‍රභුං වදති, තර්හි ස කථං තස්‍ය සන්තානෝ භවති?
45 Y oyéndolo todo el pueblo, dijo a sus discípulos:
පශ්චාද් යීශුඃ සර්ව්වජනානාං කර්ණගෝචරේ ශිෂ්‍යානුවාච,
46 Guardáos de los escribas, que quieren andar con ropas largas, y aman las salutaciones en las plazas; y las primeras sillas en las sinagogas; y los primeros asientos en las cenas:
යේ(අ)ධ්‍යාපකා දීර්ඝපරිච්ඡදං පරිධාය භ්‍රමන්ති, හට්ටාපණයෝ ර්නමස්කාරේ භජනගේහස්‍ය ප්‍රෝච්චාසනේ භෝජනගෘහස්‍ය ප්‍රධානස්ථානේ ච ප්‍රීයන්තේ
47 Que devoran las casas de las viudas, simulando larga oración: estos recibirán mayor condenación.
විධවානාං සර්ව්වස්වං ග්‍රසිත්වා ඡලේන දීර්ඝකාලං ප්‍රාර්ථයන්තේ ච තේෂු සාවධානා භවත, තේෂාමුග්‍රදණ්ඩෝ භවිෂ්‍යති|
