< Lamentaciones 5 >

1 Acuérdate, o! Jehová, de lo que nos ha venido: vé, y mira nuestra vergüenza.
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 Huérfanos somos sin padre: nuestras madres como viudas.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 Nuestra agua bebemos por dinero, nuestra leña compramos por precio.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Sobre nuestra cerviz padecemos persecución; cansámosnos, y no hay para nosotros descanso.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 A Egipto dimos la mano, y al Asirio, para hartarnos de pan.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Siervos se enseñorearon de nosotros: no hubo quien nos librase de su mano.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 Con el peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Nuestros cueros se ennegrecieron como un horno a causa del ardor de la hambre.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 Afligieron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 A los príncipes colgaron con su mano: no reverenciaron los rostros de los viejos.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 Llevaron los mozos a moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 Cesó el gozo de nuestro corazón, nuestro corro se tornó en luto.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos.
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 Por el monte de Sión que es asolado, zorras andan en él.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás: tu trono de generación en generación.
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 ¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros? ¿dejarnos has por luengos días?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Vuélvenos, o! Jehová, a ti, y volvernos hemos: renueva nuestros días como al principio.
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 Porque desechando nos has desechado: háste airado contra nosotros en gran manera.
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?

< Lamentaciones 5 >