Juan 4
1 Como, pues, el Señor entendió que los Fariseos habían oído que Jesús hacía discípulos, y bautizaba más que Juan,
யீஸு²: ஸ்வயம்’ நாமஜ்ஜயத் கேவலம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா அமஜ்ஜயத் கிந்து யோஹநோ(அ)தி⁴கஸி²ஷ்யாந் ஸ கரோதி மஜ்ஜயதி ச,
2 (Aunque Jesús no bautizaba, sino sus discípulos, )
பி²ரூஸி²ந இமாம்’ வார்த்தாமஸ்²ரு’ண்வந் இதி ப்ரபு⁴ரவக³த்ய
3 Dejó a Judea, y se fue otra vez a Galilea.
யிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ விஹாய புந ர்கா³லீலம் ஆக³த்|
4 Y era menester que pasase por Samaria.
தத: ஸோ²மிரோணப்ரதே³ஸ²ஸ்ய மத்³யேந தேந க³ந்தவ்யே ஸதி
5 Vino pues a una ciudad de Samaria que se llama Sicar, junto a la heredad que Jacob dio a José su hijo.
யாகூப்³ நிஜபுத்ராய யூஷபே² யாம்’ பூ⁴மிம் அத³தா³த் தத்ஸமீபஸ்தா²யி ஸோ²மிரோணப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸுகா²ர் நாம்நா விக்²யாதஸ்ய நக³ரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபாஸ்தா²த்|
6 Y estaba allí el pozo de Jacob. Jesús, pues, cansado del camino, se sentó así sobre el pozo. Era como la hora de sexta.
தத்ர யாகூப³: ப்ரஹிராஸீத்; ததா³ த்³விதீயயாமவேலாயாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸ மார்கே³ ஸ்²ரமாபந்நஸ்தஸ்ய ப்ரஹே: பார்ஸ்²வே உபாவிஸ²த்|
7 Viene una mujer de Samaria a sacar agua; y Jesús le dice: Dáme de beber.
ஏதர்ஹி காசித் ஸோ²மிரோணீயா யோஷித் தோயோத்தோலநார்த²ம் தத்ராக³மத்
8 (Porque sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar de comer.)
ததா³ ஸி²ஷ்யா: கா²த்³யத்³ரவ்யாணி க்ரேதும்’ நக³ரம் அக³ச்ச²ந்|
9 Y la mujer Samaritana le dice: ¿Cómo tú, siendo Judío, me demandas a mí de beber, que soy mujer Samaritana? Porque los Judíos no se tratan con los Samaritanos.
யீஸு²: ஸோ²மிரோணீயாம்’ தாம்’ யோஷிதம் வ்யாஹார்ஷீத் மஹ்யம்’ கிஞ்சித் பாநீயம்’ பாதும்’ தே³ஹி| கிந்து ஸோ²மிரோணீயை: ஸாகம்’ யிஹூதீ³யலோகா ந வ்யவாஹரந் தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸாகத²யத் ஸோ²மிரோணீயா யோஷிதத³ஹம்’ த்வம்’ யிஹூதீ³யோஸி கத²ம்’ மத்த: பாநீயம்’ பாதும் இச்ச²ஸி?
10 Respondió Jesús, y le dijo: Si conocieses el don de Dios, y quien es el que te dice: Dáme de beber: tú pedirías de él, y él te daría agua viva.
ததோ யீஸு²ரவத³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய யத்³தா³நம்’ தத்கீத்³ரு’க் பாநீயம்’ பாதும்’ மஹ்யம்’ தே³ஹி ய இத்த²ம்’ த்வாம்’ யாசதே ஸ வா க இதி சேத³ஜ்ஞாஸ்யதா²ஸ்தர்ஹி தமயாசிஷ்யதா²: ஸ ச துப்⁴யமம்ரு’தம்’ தோயமதா³ஸ்யத்|
11 La mujer le dice: Señor, no tienes con que sacarla, y el pozo es hondo: ¿de dónde, pues, tienes el agua viva?
ததா³ ஸா ஸீமந்திநீ பா⁴ஷிதவதி, ஹே மஹேச்ச² ப்ரஹிர்க³ம்பீ⁴ரோ ப⁴வதோ நீரோத்தோலநபாத்ரம்’ நாஸ்தீ ச தஸ்மாத் தத³ம்ரு’தம்’ கீலாலம்’ குத: ப்ராப்ஸ்யஸி?
12 ¿Eres tú mayor que nuestro padre Jacob, que nos dio este pozo, del cual él bebió, y sus hijos, y sus ganados?
யோஸ்மப்⁴யம் இமமந்தூ⁴ம்’ த³தௌ³, யஸ்ய ச பரிஜநா கோ³மேஷாத³யஸ்²ச ஸர்வ்வே(அ)ஸ்ய ப்ரஹே: பாநீயம்’ பபுரேதாத்³ரு’ஸோ² யோஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷோ யாகூப்³ தஸ்மாத³பி ப⁴வாந் மஹாந் கிம்’?
13 Respondió Jesús, y le dijo: Cualquiera que bebiere de esta agua, volverá a tener sed;
ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ இத³ம்’ பாநீயம்’ ஸ: பிவதி ஸ புநஸ்த்ரு’ஷார்த்தோ ப⁴விஷ்யதி,
15 La mujer le dice: Señor, dáme esta agua, para que yo no tenga sed, ni venga acá a sacar la.
ததா³ ஸா வநிதாகத²யத் ஹே மஹேச்ச² தர்ஹி மம புந: பீபாஸா யதா² ந ஜாயதே தோயோத்தோலநாய யதா²த்ராக³மநம்’ ந ப⁴வதி ச தத³ர்த²ம்’ மஹ்யம்’ தத்தோயம்’ தே³ஹீ|
16 Jesús le dice: Vé, llama a tu marido, y ven acá.
ததோ யீஸூ²ரவத³த்³யாஹி தவ பதிமாஹூய ஸ்தா²நே(அ)த்ராக³ச்ச²|
17 Respondió la mujer, y le dijo: No tengo marido. Dícele Jesús: Bien has dicho: No tengo marido;
ஸா வாமாவத³த் மம பதிர்நாஸ்தி| யீஸு²ரவத³த் மம பதிர்நாஸ்தீதி வாக்யம்’ ப⁴த்³ரமவோச: |
18 Porque cinco maridos has tenido; y el que ahora tienes, no es tu marido: esto has dicho con verdad.
யதஸ்தவ பஞ்ச பதயோப⁴வந் அது⁴நா து த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யஸ்திஷ்ட²தி ஸ தவ ப⁴ர்த்தா ந வாக்யமித³ம்’ ஸத்யமவாதி³: |
19 Dícele la mujer: Señor, paréceme que tú eres profeta.
ததா³ ஸா மஹிலா க³தி³தவதி ஹே மஹேச்ச² ப⁴வாந் ஏகோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி பு³த்³த⁴ம்’ மயா|
20 Nuestros padres adoraron en este monte, y vosotros decís, que en Jerusalem es el lugar donde es menester adorar.
அஸ்மாகம்’ பித்ரு’லோகா ஏதஸ்மிந் ஸி²லோச்சயே(அ)ப⁴ஜந்த, கிந்து ப⁴வத்³பி⁴ருச்யதே யிரூஸா²லம் நக³ரே ப⁴ஜநயோக்³யம்’ ஸ்தா²நமாஸ்தே|
21 Dícele Jesús: Mujer, créeme, que la hora viene, cuando ni en este monte, ni en Jerusalem adoraréis al Padre.
யீஸு²ரவோசத் ஹே யோஷித் மம வாக்யே விஸ்²வஸிஹி யதா³ யூயம்’ கேவலஸை²லே(அ)ஸ்மிந் வா யிரூஸா²லம் நக³ரே பிதுர்ப⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யத்⁴வே கால ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி|
22 Vosotros adoráis lo que no sabéis: nosotros adoramos lo que sabemos; porque la salvación de los Judíos es.
யூயம்’ யம்’ ப⁴ஜத்⁴வே தம்’ ந ஜாநீத², கிந்து வயம்’ யம்’ ப⁴ஜாமஹே தம்’ ஜாநீமஹே, யதோ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ மத்⁴யாத் பரித்ராணம்’ ஜாயதே|
23 Mas la hora viene, y ahora es, cuando los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y en verdad; porque también el Padre tales busca que le adoren.
கிந்து யதா³ ஸத்யப⁴க்தா ஆத்மநா ஸத்யரூபேண ச பிதுர்ப⁴ஜநம்’ கரிஷ்யந்தே ஸமய ஏதாத்³ரு’ஸ² ஆயாதி, வரம் இதா³நீமபி வித்³யதே; யத ஏதாத்³ரு’ஸோ² ப⁴த்காந் பிதா சேஷ்டதே|
24 Dios es Espíritu, y los que le adoran, en espíritu y en verdad es menester que le adoren.
ஈஸ்²வர ஆத்மா; ததஸ்தஸ்ய யே ப⁴க்தாஸ்தை: ஸ ஆத்மநா ஸத்யரூபேண ச ப⁴ஜநீய: |
25 Dícele la mujer: Yo sé que el Mesías ha de venir, el cual es llamado, el Cristo: cuando él viniere, nos declarará todas las cosas.
ததா³ ஸா மஹிலாவாதீ³த் க்²ரீஷ்டநாம்நா விக்²யாதோ(அ)பி⁴ஷிக்த: புருஷ ஆக³மிஷ்யதீதி ஜாநாமி ஸ ச ஸர்வ்வா: கதா² அஸ்மாந் ஜ்ஞாபயிஷ்யதி|
26 Dícele Jesús: Yo soy, que hablo contigo.
ததோ யீஸு²ரவத³த் த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கத²நம்’ கரோமி யோ(அ)ஹம் அஹமேவ ஸ புருஷ: |
27 Y en esto vinieron sus discípulos, y se maravillaron de que hablaba con la mujer; mas ninguno le dijo: ¿Qué preguntas, o, qué hablas con ella?
ஏதஸ்மிந் ஸமயே ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய ததா² ஸ்த்ரியா ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்ய கதோ²பகத²நே மஹாஸ்²சர்ய்யம் அமந்யந்த ததா²பி ப⁴வாந் கிமிச்ச²தி? யத்³வா கிமர்த²ம் ஏதயா ஸார்த்³த⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி? இதி கோபி நாப்ரு’ச்ச²த்|
28 Entonces la mujer dejó su cántaro, y fue a la ciudad, y dijo a los hombres:
தத: பரம்’ ஸா நாரீ கலஸ²ம்’ ஸ்தா²பயித்வா நக³ரமத்⁴யம்’ க³த்வா லோகேப்⁴யோகதா²யத்³
29 Veníd, ved un hombre que me ha dicho todo cuanto he hecho: ¿si es quizá el Cristo?
அஹம்’ யத்³யத் கர்ம்மாகரவம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ மஹ்யமகத²யத்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ மாநவமேகம் ஆக³த்ய பஸ்²யத ரு கிம் அபி⁴ஷிக்தோ ந ப⁴வதி?
30 Entonces salieron de la ciudad, y vinieron a él.
ததஸ்தே நக³ராத்³ ப³ஹிராக³த்ய தாதஸ்ய ஸமீபம் ஆயந்|
31 Entre tanto los discípulos le rogaban, diciendo: Rabbi, come.
ஏதர்ஹி ஸி²ஷ்யா: ஸாத⁴யித்வா தம்’ வ்யாஹார்ஷு: ஹே கு³ரோ ப⁴வாந் கிஞ்சித்³ பூ⁴க்தாம்’|
32 Y él les dijo: Yo tengo una comida que comer, que vosotros no sabéis.
தத: ஸோவத³த்³ யுஷ்மாபி⁴ர்யந்ந ஜ்ஞாயதே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ மமாஸ்தே|
33 Entonces los discípulos decían el uno al otro: ¿Le ha traído alguien de comer?
ததா³ ஸி²ஷ்யா: பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டும் ஆரம்ப⁴ந்த, கிமஸ்மை கோபி கிமபி ப⁴க்ஷ்யமாநீய த³த்தவாந்?
34 Díceles Jesús: Mi comida es, que yo haga la voluntad del que me envió, y que acabe su obra.
யீஸு²ரவோசத் மத்ப்ரேரகஸ்யாபி⁴மதாநுரூபகரணம்’ தஸ்யைவ கர்ம்மஸித்³தி⁴காரணஞ்ச மம ப⁴க்ஷ்யம்’|
35 ¿No decís vosotros, que aun hay cuatro meses hasta la siega? He aquí, yo os digo: Alzád vuestros ojos, y mirád las regiones; porque ya están blancas para la siega.
மாஸசதுஷ்டயே ஜாதே ஸ²ஸ்யகர்த்தநஸமயோ ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நோத்³யதே? கிந்த்வஹம்’ வதா³மி, ஸி²ர உத்தோல்ய க்ஷேத்ராணி ப்ரதி நிரீக்ஷ்ய பஸ்²யத, இதா³நீம்’ கர்த்தநயோக்³யாநி ஸு²க்லவர்ணாந்யப⁴வந்|
36 Y el que siega recibe salario, y allega fruto para vida eterna; para que el que siembra también goce, y el que siega. (aiōnios g166)
யஸ்²சி²நத்தி ஸ வேதநம்’ லப⁴தே அநந்தாயு: ஸ்வரூபம்’ ஸ²ஸ்யம்’ ஸ க்³ரு’ஹ்லாதி ச, தேநைவ வப்தா சே²த்தா ச யுக³பத்³ ஆநந்த³த: | (aiōnios g166)
37 Porque en esto es el dicho verdadero: Que uno es el que siembra, y otro es el que siega.
இத்த²ம்’ ஸதி வபத்யேகஸ்²சி²நத்யந்ய இதி வசநம்’ ஸித்³த்⁴யதி|
38 Yo os he enviado a segar lo que vosotros no labrasteis: otros labraron, y vosotros habéis entrado en sus labores.
யத்ர யூயம்’ ந பர்ய்யஸ்²ராம்யத தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ²ஸ்யம்’ சே²த்தும்’ யுஷ்மாந் ப்ரைரயம் அந்யே ஜநா: பர்ய்யஸ்²ராம்யந் யூயம்’ தேஷாம்’ ஸ்²ரக³ஸ்ய ப²லம் அலப⁴த்⁴வம்|
39 Y muchos de los Samaritanos de aquella ciudad creyeron en él por la palabra de la mujer, que daba testimonio, diciendo: Me dijo todo cuanto he hecho.
யஸ்மிந் காலே யத்³யத் கர்ம்மாகார்ஷம்’ தத்ஸர்வ்வம்’ ஸ மஹ்யம் அகத²யத் தஸ்யா வநிதாயா இத³ம்’ ஸாக்ஷ்யவாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா தந்நக³ரநிவாஸிநோ ப³ஹவ: ஸோ²மிரோணீயலோகா வ்யஸ்²வஸந்|
40 Mas viniendo los Samaritanos a él, le rogaron que se quedase allí; y se quedó allí dos días.
ததா² ச தஸ்யாந்திகே ஸமுபஸ்தா²ய ஸ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ கதிசித்³ தி³நாநி ஸ்தா²தும்’ தஸ்மிந் விநயம் அகுர்வ்வாந தஸ்மாத் ஸ தி³நத்³வயம்’ தத்ஸ்தா²நே ந்யவஷ்டத்
41 Y creyeron muchos más por la palabra de él.
ததஸ்தஸ்யோபதே³ஸே²ந ப³ஹவோ(அ)பரே விஸ்²வஸ்ய
42 Y decían a la mujer: Ya no creemos por tu dicho; porque nosotros mismos le hemos oído; y sabemos, que verdaderamente éste es el Cristo, el Salvador del mundo.
தாம்’ யோஷாமவத³ந் கேவலம்’ தவ வாக்யேந ப்ரதீம இதி ந, கிந்து ஸ ஜக³தோ(அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதேதி தஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா வயம்’ ஸ்வயமேவாஜ்ஞாஸமஹி|
43 Y dos días después salió de allí, y se fue a Galilea.
ஸ்வதே³ஸே² ப⁴விஷ்யத்³வக்து: ஸத்காரோ நாஸ்தீதி யத்³யபி யீஸு²: ப்ரமாணம்’ த³த்வாகத²யத்
44 Porque el mismo Jesús dio testimonio: Que el profeta en su tierra no tiene honra.
ததா²பி தி³வஸத்³வயாத் பரம்’ ஸ தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத்³ கா³லீலம்’ க³தவாந்|
45 Y como vino a Galilea, los Galileos le recibieron, vistas todas las cosas que había hecho en Jerusalem en la fiesta; porque también ellos habían ido a la fiesta.
அநந்தரம்’ யே கா³லீலீ லியலோகா உத்ஸவே க³தா உத்ஸவஸமயே யிரூஸ²லம் நக³ரே தஸ்ய ஸர்வ்வா: க்ரியா அபஸ்²யந் தே கா³லீலம் ஆக³தம்’ தம் ஆக்³ரு’ஹ்லந்|
46 Vino pues Jesús otra vez a Cana de Galilea, donde había hecho el vino del agua. Y había un cierto cortesano, cuyo hijo estaba enfermo en Capernaum.
தத: பரம் யீஸு² ர்யஸ்மிந் காந்நாநக³ரே ஜலம்’ த்³ராக்ஷாரஸம் ஆகரோத் தத் ஸ்தா²நம்’ புநரகா³த்| தஸ்மிந்நேவ ஸமயே கஸ்யசித்³ ராஜஸபா⁴ஸ்தாரஸ்ய புத்ர: கப²ர்நாஹூமபுரீ ரோக³க்³ரஸ்த ஆஸீத்|
47 Este, como oyó que Jesús venía de Judea a Galilea, fue a él, y le rogaba que descendiese, y sanase su hijo; porque se comenzaba a morir.
ஸ யேஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ யீஸோ² ர்கா³லீலாக³மநவார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ப்ரார்த்²ய வ்யாஹ்ரு’தவாந் மம புத்ரஸ்ய ப்ராயேண கால ஆஸந்ந: ப⁴வாந் ஆக³த்ய தம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ கரோது|
48 Entonces Jesús le dijo: Si no viereis señales y maravillas, no creeréis.
ததா³ யீஸு²ரகத²யத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம சித்ரம்’ சிஹ்நம்’ ச ந த்³ரு’ஷ்டா யூயம்’ ந ப்ரத்யேஷ்யத²|
49 El cortesano le dijo: Señor, desciende antes que mi hijo muera.
தத: ஸ ஸபா⁴ஸத³வத³த் ஹே மஹேச்ச² மம புத்ரே ந ம்ரு’தே ப⁴வாநாக³ச்ச²து|
50 Dícele Jesús: Vé, tu hijo vive. Creyó el hombre a la palabra que Jesús le dijo, y se fue.
யீஸு²ஸ்தமவத³த்³ க³ச்ச² தவ புத்ரோ(அ)ஜீவீத் ததா³ யீஸு²நோக்தவாக்யே ஸ விஸ்²வஸ்ய க³தவாந்|
51 Y como él iba ya descendiendo, sus criados le salieron a recibir, y le dieron nuevas, diciendo: Tu hijo vive.
க³மநகாலே மார்க³மத்⁴யே தா³ஸாஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்ப்ராப்யாவத³ந் ப⁴வத: புத்ரோ(அ)ஜீவீத்|
52 Entonces él les preguntó a qué hora comenzó a estar mejor; y le dijeron: Ayer a la sétima hora le dejó la fiebre.
தத: கம்’ காலமாரப்⁴ய ரோக³ப்ரதீகாராரம்போ⁴ ஜாதா இதி ப்ரு’ஷ்டே தைருக்தம்’ ஹ்ய: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாதி⁴கத்³விதீயயாமே தஸ்ய ஜ்வரத்யாகோ³(அ)ப⁴வத்|
53 El padre entonces entendió, que aquella hora era cuando Jesús le dijo: Tu hijo vive; y creyó él, y toda su casa.
ததா³ யீஸு²ஸ்தஸ்மிந் க்ஷணே ப்ரோக்தவாந் தவ புத்ரோ(அ)ஜீவீத் பிதா தத்³பு³த்³த்⁴வா ஸபரிவாரோ வ்யஸ்²வஸீத்|
54 Este segundo milagro volvió Jesús a hacer cuando vino de Judea a Galilea.
யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ ஆக³த்ய கா³லீலி யீஸு²ரேதத்³ த்³விதீயம் ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மாகரோத்|
