< Juan 4 >

1 Como, pues, el Señor entendió que los Fariseos habían oído que Jesús hacía discípulos, y bautizaba más que Juan,
Ibungona John-dagi mi masing henna tung-inbasing semduna baptize toure haiba Pharisee-singna tare haibasi Jisuna khangle.
2 (Aunque Jesús no bautizaba, sino sus discípulos, )
Asengbamakti Jisu masanadi makhoibu baptize touba natte mahakki tung inbasingna toubani.
3 Dejó a Judea, y se fue otra vez a Galilea.
Maram asina Ibungona Judea thadoktuna Galilee-da amuk hallammi.
4 Y era menester que pasase por Samaria.
Ibungogi khongchat adu Samaria phaoduna chatpa tarammi.
5 Vino pues a una ciudad de Samaria que se llama Sicar, junto a la heredad que Jacob dio a José su hijo.
Ibungona asum lakpada Sychar kouba Samaria-gi sahar amada thunglammi. Mapham adu Jacob-na mahakki machanupa Joseph-ta pikhiba lam machet adugi manaktani.
6 Y estaba allí el pozo de Jacob. Jesús, pues, cansado del camino, se sentó así sobre el pozo. Era como la hora de sexta.
Jacob-ki oiramba guha adu mapham aduda leirammi; Ibungona lamsang chatpadagi waraduna guha adugi manakta phamthare. Pungpham adu numit yungba matamni.
7 Viene una mujer de Samaria a sacar agua; y Jesús le dice: Dáme de beber.
Tanja aduda Samaria-gi nupi amana mapham aduda ising sokpa laklammi, maduda Ibungona mangonda hairak-i, “Eingonda thaknaba ising khara pibiyu.”
8 (Porque sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar de comer.)
(Matamdu Ibungogi tung-inbasingna khunggang aduda chana thaknaba leiba chatkhibagi maramna Ibungo mathantamak leirammi.)
9 Y la mujer Samaritana le dice: ¿Cómo tú, siendo Judío, me demandas a mí de beber, que soy mujer Samaritana? Porque los Judíos no se tratan con los Samaritanos.
Maduda nupi aduna hairak-i, “Nahakti Jihudini aduga eina Samaria-gi nupini aduga kamdouna nahakna eingonda thaknaba ising piyu hairibano?” (Jihudisingdi Samaria-gi misingna sijinnaba kol-lik sijinnade.)
10 Respondió Jesús, y le dijo: Si conocieses el don de Dios, y quien es el que te dice: Dáme de beber: tú pedirías de él, y él te daría agua viva.
Jisuna khumlak-i, “Nahakna Tengban Mapugi khudol adu khanglamlaba aduga nangonda thaknaba ising piyu hairiba mahak adu kanano haiba khanglamlabadi, nahakna mangonda nijaramgadabani aduga mahakna nangonda hingba piba ising adu pibiramgadabani.”
11 La mujer le dice: Señor, no tienes con que sacarla, y el pozo es hondo: ¿de dónde, pues, tienes el agua viva?
Nupi aduna hairak-i, “Ibungo, guha asisu yamna lui aduga nangonda ising sokkatnaba kon amattasu yaode aduga kadaidagi hingba piba ising adu lougadouribano?
12 ¿Eres tú mayor que nuestro padre Jacob, que nos dio este pozo, del cual él bebió, y sus hijos, y sus ganados?
Guha asibu piramba eikhoigi ipa ipu oiriba Jacob-tagi nahakna henna chaobra? Mahak masamak, machasing amadi mahakki sa sansingsu guha asigi ising thakkhi.”
13 Respondió Jesús, y le dijo: Cualquiera que bebiere de esta agua, volverá a tener sed;
Maduda Jisuna khumlak-i, “Guha asigi ising thakpa mi khudingmak amuk khouranglakkani
14 Mas el que bebiere del agua que yo le daré, para siempre no tendrá sed; mas el agua que yo le daré, será en él pozo de agua, que salte para vida eterna. (aiōn g165, aiōnios g166)
adubu eina piba ising adu thakpa mi khudingmak adudi makhoida khourangba amuk hanna leiraroi. Eina pigadaba ising aduna makhoida hingba piba iphut oiraktuna makhoida lomba naidaba hingba pibigani.” (aiōn g165, aiōnios g166)
15 La mujer le dice: Señor, dáme esta agua, para que yo no tenga sed, ni venga acá a sacar la.
Nupi aduna hairak-i, “Ibungo, eingonda khourangba amuk leitanaba aduga mapham asida ising sokpa amuk laktanaba eingonda ising adu pibiyu.”
16 Jesús le dice: Vé, llama a tu marido, y ven acá.
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Chatlu, nahakki napuroiba kouraklaga mapham asida lak-u.”
17 Respondió la mujer, y le dijo: No tengo marido. Dícele Jesús: Bien has dicho: No tengo marido;
Nupi aduna khumlak-i, “Eigi ipuroiba leijade.” Maduda Jisuna hairak-i, “Nahakki napuroiba leite haibadu achumbani.
18 Porque cinco maridos has tenido; y el que ahora tienes, no es tu marido: esto has dicho con verdad.
Achumbamakti, nahakki napuroiba manga leirammi aduga nahakka houjik leiminnariba nupa adusu nahakki napuroiba natte. Nahakna houjik haikhibadu yamna chummi.”
19 Dícele la mujer: Señor, paréceme que tú eres profeta.
Nupi aduna hairak-i, “Ibungo, nahak asi Mapu Ibungogi wa phongdokpa maichou ama oigani haiba eina khangjare.
20 Nuestros padres adoraron en este monte, y vosotros decís, que en Jerusalem es el lugar donde es menester adorar.
Eikhoi Samaria-gi ipa ipusingnadi Gerizim chingthak asida Tengban Mapubu khurumjei adubu nakhoi Jihudisingnadi Tengban Mapu khurumgadaba maphamdi Jerusalem-da oigadabani haina karigi hairibano?”
21 Dícele Jesús: Mujer, créeme, que la hora viene, cuando ni en este monte, ni en Jerusalem adoraréis al Padre.
Jisuna mangonda hairak-i, “Nupi, eibu thajou, nakhoina Ipa adubu ching asida chatlaga nattraga Jerusalem-da chatlaga khurumloidaba matam adu lakli.
22 Vosotros adoráis lo que no sabéis: nosotros adoramos lo que sabemos; porque la salvación de los Judíos es.
Nakhoi Samaria-singdi nakhoina khurumliba Mapu Ibungo mahakpu munna khangde adubu eikhoi Jihudisingdi eikhoina khurumliba Mapu Ibungo mahakpu khang-i maramdi aran-khubham asi Jihudisingdagi lakpani.
23 Mas la hora viene, y ahora es, cuando los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y en verdad; porque también el Padre tales busca que le adoren.
Thamoi sengna khurumjaribasingna Ipa adubu thawaida amadi achumbada khurumgadaba matam adu lakli aduga matam adu houjik oisu oiri. Ipa aduna adugumna khurumjabasing adubu thiri.
24 Dios es Espíritu, y los que le adoran, en espíritu y en verdad es menester que le adoren.
Tengban Mapudi Thawaini maram aduna Ibungo mahakpu khurumjabasingna thawaida amadi achumbada khurumjagadabani.”
25 Dícele la mujer: Yo sé que el Mesías ha de venir, el cual es llamado, el Cristo: cuando él viniere, nos declarará todas las cosas.
Nupi aduna Ibungoda hairak-i, “Christta kouba Messiah adu lakkani haiba eina khang-i aduga mahakna lakpa matamda mahakna eikhoida maram pumnamak loina sandokna takpigani.”
26 Dícele Jesús: Yo soy, que hablo contigo.
Adudagi Jisuna mangonda hairak-i, “Nangonda wari sariba eihak asi mahak aduni.”
27 Y en esto vinieron sus discípulos, y se maravillaron de que hablaba con la mujer; mas ninguno le dijo: ¿Qué preguntas, o, qué hablas con ella?
Tanja adumaktada Jisugi tung-inbasing adu mapham aduda hallaklammi. Ibungona nupi amaga wari sanaramba adu ubada makhoi yamna ngaklammi adum oinamak “Ibungona mangondagi kari pambage?” nattraga “Ibungona karigi mahakka wari saribano?” haina makhoina Ibungoda hanglamde.
28 Entonces la mujer dejó su cántaro, y fue a la ciudad, y dijo a los hombres:
Nupi aduna mahakki ising pun adu guha manakta thanamlaga mahakki khunda chenkhiduna khundugi misingda hairammi,
29 Veníd, ved un hombre que me ha dicho todo cuanto he hecho: ¿si es quizá el Cristo?
“Eina toukhi toukhiba khudingmak eingonda loina haibiba nupa ama yeng-u lao. Mahaksibu Christta adu oiramgadra?”
30 Entonces salieron de la ciudad, y vinieron a él.
Maram aduna miyam aduna khun adudagi thoraktuna Jisugi manakta laklammi.
31 Entre tanto los discípulos le rogaban, diciendo: Rabbi, come.
Cheirak aduda Jisugi tung-inbasingna Jisuda kanna haijarammi, “Oja Ibungo, khara chabiyu.”
32 Y él les dijo: Yo tengo una comida que comer, que vosotros no sabéis.
Maduda Ibungona khumlak-i, “Nakhoina sungkhang khangdaba eigi chanaba chinjak leire.”
33 Entonces los discípulos decían el uno al otro: ¿Le ha traído alguien de comer?
Maram aduna Ibungogi tung-inbasing aduna makhoi masel amaga amaga hangnarammi, “Eikhoina chatthoklingeida kanagumba amana Ibungogi chanaba puraklamba oigadra?”
34 Díceles Jesús: Mi comida es, que yo haga la voluntad del que me envió, y que acabe su obra.
Jisuna makhoida hairak-i, “Eigi chinjakti eibu thabirakpa Ibungo mahakki aningba touba amadi mahakki thabakpu mapung phana loisinba aduni.
35 ¿No decís vosotros, que aun hay cuatro meses hasta la siega? He aquí, yo os digo: Alzád vuestros ojos, y mirád las regiones; porque ya están blancas para la siega.
Nakhoina asumna hainaba nattra, ‘Tha mari leiraga lourok tha oirani?’ Adubu eina nakhoida hairi, loubuksing asida yeng-u! Makhoi khoingang sare khaoba yare.
36 Y el que siega recibe salario, y allega fruto para vida eterna; para que el que siembra también goce, y el que siega. (aiōnios g166)
Maru hunba mahakka akhaoba mahakka punna haraominnanaba, akhaoba mahak adu khutsuman phang-i amasung lomba naidaba hingbagi mahei khomjilli. (aiōnios g166)
37 Porque en esto es el dicho verdadero: Que uno es el que siembra, y otro es el que siega.
Hainaba asi achumbani, ‘Kanagumba mi amana maru hulli aduga atoppa kanagumba mi amana khao-i.’
38 Yo os he enviado a segar lo que vosotros no labrasteis: otros labraron, y vosotros habéis entrado en sus labores.
Nakhoina thabak suba yaorudaba loubukta khaorunanaba eina nakhoibu thare. Atoppa misingna awaba thabaksing adu subiramle aduga makhoina subirambagi kannaba adu nakhoina phangle.”
39 Y muchos de los Samaritanos de aquella ciudad creyeron en él por la palabra de la mujer, que daba testimonio, diciendo: Me dijo todo cuanto he hecho.
“Eina toukhi toukhiba khudingmak mahakna eingonda loina haibi” haina nupi aduna haibagi maramna khun adugi Samaria macha mayam amana Jisubu thajarammi.
40 Mas viniendo los Samaritanos a él, le rogaron que se quedase allí; y se quedó allí dos días.
Makhoina Ibungogi manakta lakpa matamda, Ibungobu makhoiga leiminnanaba makhoina Ibungoda kanna haijarammi, maram aduna Ibungona mapham aduda numit nini amaga leire.
41 Y creyeron muchos más por la palabra de él.
Aduga atoppa mi mayam amasu Ibungona haiba wa tabadagi thajare.
42 Y decían a la mujer: Ya no creemos por tu dicho; porque nosotros mismos le hemos oído; y sabemos, que verdaderamente éste es el Cristo, el Salvador del mundo.
Makhoina nupi aduda hairak-i, “Houjikti nahakna haiba khaktadagi eikhoina thajaba nattre adubu eikhoi isamak Ibungona haiba tajare. Tasengnamak Ibungo mahak asi taibangpan asigi Kanbiba Mapu aduni.”
43 Y dos días después salió de allí, y se fue a Galilea.
Mapham aduda numit nini leiramlaba matungda, Jisuna Galilee-da chatlammi.
44 Porque el mismo Jesús dio testimonio: Que el profeta en su tierra no tiene honra.
Ibungo masamakna asumna haikhi, “Mapu Ibungogi wa phongdokpa maichousingdi makhoi masagi lamsingda ikai khumnabide.”
45 Y como vino a Galilea, los Galileos le recibieron, vistas todas las cosas que había hecho en Jerusalem en la fiesta; porque también ellos habían ido a la fiesta.
Ibungona Galilee-da thungba matamda mapham adugi misingna Ibungobu taramna oklammi maramdi makhoina Lanthokpibagi chakkhangbagi thouramgidamak Jerusalem-da chatlubada mapham aduda Ibungona toukhiba thabak pumnamak loina makhoina ukhibagini.
46 Vino pues Jesús otra vez a Cana de Galilea, donde había hecho el vino del agua. Y había un cierto cortesano, cuyo hijo estaba enfermo en Capernaum.
Jisuna isingbu anggur mahi olhanbikhiba mapham Galilee-gi Cana kouba khun aduda Ibungona amuk hanna chatlammi. Aduga Capernaum-da leiba ningthougi phamnaiba amagi machanupa ama narammi.
47 Este, como oyó que Jesús venía de Judea a Galilea, fue a él, y le rogaba que descendiese, y sanase su hijo; porque se comenzaba a morir.
Jisuna Judea-dagi Galilee-da lakle haiba tabadagi mahakki sigadabagi phibamda nariba machanupa adubu phahanbinaba mahakna Jisugi manakta chattuna Capernaum-da lakpinanaba haijarammi.
48 Entonces Jesús le dijo: Si no viereis señales y maravillas, no creeréis.
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Nakhoina khudamsing amadi angak angakpasing udriba phaoba nakhoina keidounungda thajaroi.”
49 El cortesano le dijo: Señor, desciende antes que mi hijo muera.
Phamnaiba aduna khumlak-i, “Ibungo, eigi angang adu sidringeida lakpiyu.”
50 Dícele Jesús: Vé, tu hijo vive. Creyó el hombre a la palabra que Jesús le dijo, y se fue.
Jisuna mangonda hairak-i, “Nayumda hallo, nahakki nachanupa naba pharagani.” Maduda phamnaiba aduna Jisuna mangonda haibiba wahei adu thajaduna mahakki mayumda chatpa hourammi.
51 Y como él iba ya descendiendo, sus criados le salieron a recibir, y le dieron nuevas, diciendo: Tu hijo vive.
Mahakna hallakpagi lambida leireingeida mahakki macha adu naba phaduna hingle haibagi pao mahakki manaisingna mangonda puraklammi.
52 Entonces él les preguntó a qué hora comenzó a estar mejor; y le dijeron: Ayer a la sétima hora le dejó la fiebre.
Karamba matamda angang adu phagatlakkhibage hangbada makhoina khumlak-i, “Ngarang numit yungba matung pung ama taba matamda mahakki laihou adu khanghoudana thakhre.”
53 El padre entonces entendió, que aquella hora era cuando Jesús le dijo: Tu hijo vive; y creyó él, y toda su casa.
Maduda Jisuna mangonda, “Nahakki nachanupa adu pharagani” haibikhiba pungja adumaktadani haiba mapa aduna khangle. Maram aduna mahak amadi mahakki imung manung loina Jisubu thajare.
54 Este segundo milagro volvió Jesús a hacer cuando vino de Judea a Galilea.
Masi Jisuna Judea-dagi Galilee-da laklaba matungda touba anisuba angakpa khudamni.

< Juan 4 >