Job 5

1 Ahora pues da voces, si habrá quien te responda; y si habrá alguno de los santos a quien mires.

Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?

2 Es cierto que al insensato la ira le mata; y al codicioso consume la envidia.

Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.

3 Yo he visto al necio que echaba raíces, y en la misma hora maldije su habitación.

Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.

4 Sus hijos serán lejos de la salud, y en la puerta serán quebrantados, y no habrá quien los libre.

Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.

5 Hambrientos comerán su segada, y la sacarán de entre las espinas; y sedientos beberán su hacienda.

Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.

6 Porque la pena no sale del polvo, ni la molestia reverdece de la tierra.

Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;

7 Antes como las centellas se levantan para volar por el aire, así el hombre nace para la aflicción.

Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.

8 Ciertamente yo buscaría a Dios, y depositaría en él mis negocios;

Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;

9 El cual hace grandes cosas, que no hay quien las comprenda; y maravillas que no tienen cuento:

Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;

10 Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, y envía las aguas sobre las haces de las plazas:

Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;

11 Que pone los humildes en altura, y los enlutados son levantados a salud:

Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;

12 Que frustra los pensamientos de los astutos, para que sus manos no hagan nada:

Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;

13 Que prende a los sabios en su astucia, y el consejo de los perversos es entontecido.

Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.

14 De día se topan con tinieblas, y en mitad del día andan a tiento, como en noche.

Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.

15 Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, y de la mano violenta.

On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.

16 Que es esperanza al menesteroso, y la iniquidad cerró su boca.

Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.

17 He aquí, que bienaventurado es el hombre a quien Dios castiga: por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.

Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.

18 Porque él es el que hace la llaga, y él que la ligará: el hiere, y sus manos curan.

On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.

19 En seis tribulaciones te librará, y en la séptima no te tocará el mal.

Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.

20 En la hambre te redimirá de la muerte, y en la guerra, de las manos de la espada.

W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.

21 Del azote de la lengua serás encubierto: ni temerás de la destrucción, cuando viniere.

Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.

22 De la destrucción y de la hambre te reirás, y no temerás de las bestias del campo.

Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.

23 Y aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, y las bestias del campo te serán pacíficas.

Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.

24 Y sabrás que hay paz en tu tienda; y visitarás tu morada, y no pecarás.

I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.

25 Y entenderás que tu simiente es mucha; y tus pimpollos, como la yerba de la tierra.

Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.

26 Y vendrás en la vejez a la sepultura, como el montón de trigo que se coge a su tiempo.

W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.

27 He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: óyelo, y tú sabe para ti.

Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.