< Job 36 >

1 Y pasando a delante Eliú, dijo:
I korero ano a Erihu, i mea,
2 Espérame un poco, y enseñarte he: porque todavía hablo por Dios.
Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
3 Tomaré mi sabiduría de lejos, y daré la justicia a mi Hacedor.
Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
4 Porque de cierto no son mentira mis palabras, antes se trata contigo con perfecta sabiduría.
E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
5 He aquí, que Dios es grande, y no aborrece, fuerte en virtud de corazón.
Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
6 No dará vida al impío; y a los afligidos dará su derecho.
E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
7 No quitará sus ojos del justo: mas con los reyes los pondrá también en trono para siempre, y serán ensalzados.
E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
8 Y si estuvieren presos en grillos, y cautivos en las cuerdas de aflicción,
Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
9 El les anunciará la obra de ellos, y que sus rebeliones prevalecieron.
Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
10 Y despierta el oído de ellos para castigo, y dice que se conviertan de la iniquidad.
Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
11 Si oyeren, y sirvieren, acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.
Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
12 Mas si no oyeren, serán pasados a cuchillo: y perecerán sin sabiduría.
Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
13 Mas los hipócritas de corazón le irritarán más; y no clamarán, cuando él los atare.
Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
14 El alma de ellos morirá en su mocedad, y su vida entre los sodomíticos.
Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
15 Al pobre librará de su pobreza, y en la aflicción despertará su oreja.
Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
16 Y aun te apartará de la boca de la angustia en anchura, debajo de la cual no haya estrechura, y te asentará mesa llena de grosura.
Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
17 Mas tú has henchido el juicio del impío contra la justicia, y el juicio [que lo] sustenta todo.
Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
18 Por lo cual es de temer, que no te quite con herida, la cual no evites con gran rescate.
Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
19 ¿Estimará él tus riquezas, ni el oro, ni todas las fuerzas de poder?
E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
20 No desees la noche, en la cual él corta los pueblos de su lugar.
Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
21 Guárdate, no mires a la iniquidad, teniéndola por mejor que la pobreza.
Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
22 He aquí, que Dios será ensalzado con su poder, ¿quién semejante a él, enseñador?
Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
23 ¿Quién visitó sobre él su camino? ¿Y quién dijo: Iniquidad has hecho?
Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
24 Acuérdate de engrandecer su obra, la cual contemplan los hombres.
Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
25 La cual vieron todos los hombres, y el hombre la ve de lejos.
Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
26 He aquí que Dios es grande, y nosotros no le conoceremos: ni se puede rastrear el número de sus años.
Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
27 Porque él detiene las goteras de las aguas, cuando la lluvia se derrama de su vapor.
Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
28 Cuando gotean de las nubes, gotean sobre los hombres en abundancia.
Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
29 ¿Si entenderá también los extendimientos de las nubes, y los bramidos de su tabernáculo?
Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
30 He aquí, que él extendió sobre ella su luz; y cubrió las raíces de la mar.
Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
31 Con ellas castiga a los pueblos, y da comida a la multitud.
Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
32 Con las nubes encubre la luz, y les manda que vayan contra ella.
E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
33 La una da nuevas de la otra: la una adquiere ira contra la que viene.
Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.

< Job 36 >