< Job 32 >

1 Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.
Saka varume vatatu ava vakarega kupindura Jobho, nokuti akanga akarurama pakuona kwake.
2 Y Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que a Dios.
Asi Erihu mwanakomana waBharakeri muBhuzi, wemhuri yaRami, akatsamwira Jobho zvikuru nokuda kwokuzviruramisira kwake panzvimbo yokuti zviitwe naMwari.
3 Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban que responder, habiendo condenado a Job.
Akatsamwirawo kwazvo shamwari nhatu idzi, nokuti vakanga vashayiwa nzira yokupikisa nayo Jobho, kunyange vakanga vambomupa mhosva.
4 Y Eliú había esperado a Job en la disputa; porque todos eran más viejos de días que él.
Zvino Erihu akanga ambomira kutaura naJobho nokuti ivo vaiva vakuru kwaari.
5 Y viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.
Asi paakaona kuti varume vatatu ava vakanga vasisinazve chokureva, hasha dzake dzakamuka.
6 Y respondió Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días, y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.
Saka Erihu mwanakomana waBharakeri muBhuzi akati: “Ndiri muduku pamakore, uye imi muri vakuru; ndokusaka ndanga ndichitya, ndisingadi kukuudzai zvandinoziva.
7 Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
Ndakafunga kuti, ‘Zera rinofanira kutaura; makore mazhinji anofanira kudzidzisa uchenjeri.’
8 Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.
Asi ndiwo mweya uri mumunhu, kufema kwaWamasimba Ose, kunomupa kunzwisisa.
9 No los grandes son los sabios: ni los viejos entienden el derecho.
Havazi vakuru bedzi vakachenjera, kana vatana chete vanganzwisisa zvakanaka.
10 Por tanto yo dije: Escuchádme, declararé mi sabiduría yo también.
“Naizvozvo ndinoti: Nditeererei; neniwo ndichakuudzai zvandinoziva.
11 He aquí, yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos entre tanto que buscáis palabras.
Ndakambomirira pamaitaura, ndakateerera pfungwa dzenyu; pamakanga muchitsvaka mashoko,
12 Y aun os he considerado, y he aquí, que no hay de vosotros quien redarguya a Job, y responda a sus razones.
ndakanyatsokuteererai. Asi hakuna mumwe wenyu akapwisa Jobho; hakuna pamuri akapindura mashoko ake zvinogutsa.
13 Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Dios le desechó, y no hombre.
Regai kuti, ‘Tawana uchenjeri; regai Mwari amukonese, kwete munhu.’
14 Ni tampoco Job enderezó a mi sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.
Asi Jobho haana kunongedza mashoko ake kwandiri, uye handingamupinduri namashoko enyu.
15 Espantáronse, no respondieron más, quitáronseles las hablas.
“Vashamiswa uye havachina chokureva; vapererwa namashoko.
16 Y yo esperé, porque no hablaban: antes pararon, y no respondieron más.
Ko, zvino ini ndingamirira here ivo zvavangonyarara, zvino zvavangomira ipapo vasina mhinduro?
17 Responderé pues también yo mi parte, declararé también yo mi opinión:
Neniwo ndichava nechokutaura; neniwo ndichareva zvandinoziva.
18 Porque estoy lleno de palabras: y el espíritu de mi vientre me constriñe.
Nokuti ndizere namashoko, uye mweya uri mandiri unondimanikidza;
19 De cierto mi vientre es como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.
mukati mangu ndafanana newaini iri muhomwe yakadzivirwa, sehomwe itsva dzewaini dzoda kuparuka.
20 Hablaré pues, y respiraré: abriré mis labios, y responderé.
Ndinofanira kutaura kuti ndirerukirwe; ndinofanira kushamisa muromo wangu ndigopindura.
21 No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.
Handina munhu wandichatsaura, uye handingabati kumeso munhu upi zvake;
22 Porque no sé hablar lisonjas: de otra manera en breve me consuma mi hacedor.
nokuti dai ndaiva nyanzvi yokubata kumeso, Muiti wangu aizokurumidza kunditora.

< Job 32 >