< Job 32 >

1 Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Y Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que a Dios.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban que responder, habiendo condenado a Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Y Eliú había esperado a Job en la disputa; porque todos eran más viejos de días que él.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 Y viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Y respondió Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días, y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 No los grandes son los sabios: ni los viejos entienden el derecho.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Por tanto yo dije: Escuchádme, declararé mi sabiduría yo también.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 He aquí, yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos entre tanto que buscáis palabras.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Y aun os he considerado, y he aquí, que no hay de vosotros quien redarguya a Job, y responda a sus razones.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Dios le desechó, y no hombre.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Ni tampoco Job enderezó a mi sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 Espantáronse, no respondieron más, quitáronseles las hablas.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Y yo esperé, porque no hablaban: antes pararon, y no respondieron más.
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Responderé pues también yo mi parte, declararé también yo mi opinión:
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 Porque estoy lleno de palabras: y el espíritu de mi vientre me constriñe.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 De cierto mi vientre es como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 Hablaré pues, y respiraré: abriré mis labios, y responderé.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 Porque no sé hablar lisonjas: de otra manera en breve me consuma mi hacedor.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.

< Job 32 >