< Job 32 >

1 Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.
Omiyo ji adekgi noweyo dwokore gi Ayub, nikech noparo ni en ngʼama kare.
2 Y Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que a Dios.
To Elihu wuod Barakel ja-Buz, mane wuok e anywola mar Ram ne iye owangʼ gi Ayub nikech nopwoyore kende owuon kaka ngʼat makare, ka ok oweyo Nyasaye ema mondo opwoye.
3 Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban que responder, habiendo condenado a Job.
Iye nowangʼ bende gi osiepe Ayub adek nikech negisiko mana ka gingʼado ne Ayub bura, to kata obedo nine oonge ketho.
4 Y Eliú había esperado a Job en la disputa; porque todos eran más viejos de días que él.
Elihu norito mondi eka oloso gi Ayub nikech ne en ngʼama tin e diergi.
5 Y viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.
To kane oneno ka ji adekgo osewuoyo mi wechegi orumo, to mirima nomake.
6 Y respondió Eliú, hijo de Baraquel, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días, y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.
Eka Elihu wuod Barakel ja-Buz nowacho kama: “An atin kuom higni, kendo un joma dongona; mano emomiyo naluor, kendo ne ok an gichir mar nyisou gima angʼeyo.
7 Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.
Naparo e chunya ni, ‘Higa ema mondo owuo; kendo dak amingʼa e piny ema mondo opuonj rieko!’
8 Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.
To ngʼeuru ni chuny manie i dhano, ma en much Jehova Nyasaye Maratego, ema miyo dhano winjo tiend weche.
9 No los grandes son los sabios: ni los viejos entienden el derecho.
Jomadongo kende ok ema nigi rieko, kata ok ni joma hikgi ngʼeny ema nigi ongʼeyo gima kare.
10 Por tanto yo dije: Escuchádme, declararé mi sabiduría yo también.
“Kuom mano, awacho kama: Winjauru; an bende koro adwaro nyisou gima angʼeyo.
11 He aquí, yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos entre tanto que buscáis palabras.
Uwinjo, ne arito mondi kane uwuoyo, ne achiko ita ne wecheu mukwano ni nigi rieko; kinde mane umanyo weche monego uwachi,
12 Y aun os he considerado, y he aquí, que no hay de vosotros quien redarguya a Job, y responda a sus razones.
ne achikonu ita adimba kinde mane uwuoyo, to onge ngʼato kuomu moseyudo Ayub gi ketho; kendo onge ngʼato kuomu mosedwoko weche Ayub.
13 Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Dios le desechó, y no hombre.
Kik uwach ni, ‘Ngʼatni riek motamo wangʼwa, Nyasaye ema mondo okwere, to ok dhano!’
14 Ni tampoco Job enderezó a mi sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.
To Ayub pod ok omino koda wach, omiyo ok abi dwoke kaka usebedo ka uduokeno.
15 Espantáronse, no respondieron más, quitáronseles las hablas.
“Jogi dhogi omoko, gionge gima ginyalo dwoko; weche orumonegi.
16 Y yo esperé, porque no hablaban: antes pararon, y no respondieron más.
Gichungʼ achungʼa maonge gima giwachi, koro pod arit arita kata obedo ni gilingʼ kamano?
17 Responderé pues también yo mi parte, declararé también yo mi opinión:
An bende koro abiro wacho makora; kendo abiro nyisi gima angʼeyo.
18 Porque estoy lleno de palabras: y el espíritu de mi vientre me constriñe.
Nikech weche opongʼo chunya, kendo gichuna nyaka anyisigi;
19 De cierto mi vientre es como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.
bende achalo gi chupa ma divai opongʼo iye kendo ka pien divai manyien madwaro barore.
20 Hablaré pues, y respiraré: abriré mis labios, y responderé.
Nyaka awuo eka abed gi kwe; omiyo nyaka adwoki.
21 No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.
Ok abi dewo wangʼ ngʼato bende ok abi wuondo ngʼato;
22 Porque no sé hablar lisonjas: de otra manera en breve me consuma mi hacedor.
nikech ka dine bed ni alony e wuondo ji to Jachwechna ditieka piyo nono.

< Job 32 >