< Job 27 >

1 Y tornó Job a tomar su parábola, y dijo:
addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2 Vive el Dios que me quitó mi derecho; y el Omnipotente, que amargó mi alma:
vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam
3 Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y hubiere resuello de Dios en mis narices,
quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis
4 Mis labios no hablarán iniquidad: ni mi lengua pronunciará engaño.
non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium
5 Nunca tal me acontezca, que yo os justifique: hasta morir no quitaré mi integridad de mí.
absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea
6 Mi justicia tengo asida, y no la aflojaré, no se avergonzará mi corazón de mis días.
iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea
7 Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.
sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus
8 Porque ¿qué es la esperanza del hipócrita, si mucho hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?
quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius
9 ¿Oirá Dios su clamor, cuando viniere sobre él la tribulación?
numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia
10 ¿Se deleitará en el Omnipotente? ¿llamará a Dios en todo tiempo?
aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore
11 Yo os enseñaré lo que está en la mano de Dios: no esconderé lo que está acerca del Omnipotente.
docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam
12 He aquí, que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con vanidad?
ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini
13 Esta es la suerte del hombre impío acerca de Dios, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.
haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient
14 Si sus hijos fueren multiplicados, serán para la espada, y sus pequeños no se hartarán de pan.
si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane
15 Los que de ellos quedaren, en muerte serán sepultados, y sus viudas no llorarán.
qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt
16 Sí amontonare plata como polvo, y si aparejare ropa como lodo:
si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta
17 Aparejará, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.
praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet
18 Edificó su casa como la polilla, y como cabaña que hizo alguna guarda.
aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum
19 El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, y no verá a nadie.
dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet
20 Asirán de él terrores como aguas: torbellino le arrebatará de noche.
adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas
21 Tomarle ha solano, e irse ha: y tempestad le arrebatará de su lugar.
tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo
22 Y echará sobre él, y no perdonará: huyendo huirá de su mano.
et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet
23 Batirá sus manos sobre él, y desde su lugar le silbará.
stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius

< Job 27 >