Job 23

1 Y respondió Job, y dijo:

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

2 Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.

Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.

3 ¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.

Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!

4 Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.

Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.

5 Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.

Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.

6 ¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.

7 Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.

Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.

8 He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.

Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:

9 Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.

Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.

10 Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.

Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.

11 Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.

Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.

12 Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.

Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.

13 Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.

Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.

14 Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.

Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.

15 Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.

Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.

16 Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.

Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:

17 ¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?

Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.