< Job 23 >

1 Y respondió Job, y dijo:
וַיַּעַן אִיּוֹב וַיֹּאמַֽר׃
2 Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.
גַּם־הַיּוֹם מְרִי שִׂחִי יָדִי כָּבְדָה עַל־אַנְחָתִֽי׃
3 ¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.
מִֽי־יִתֵּן יָדַעְתִּי וְאֶמְצָאֵהוּ אָבוֹא עַד־תְּכוּנָתֽוֹ׃
4 Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.
אֶעֶרְכָה לְפָנָיו מִשְׁפָּט וּפִי אֲמַלֵּא תוֹכָחֽוֹת׃
5 Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
אֵדְעָה מִלִּים יַעֲנֵנִי וְאָבִינָה מַה־יֹּאמַר לִֽי׃
6 ¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
הַבְּרָב־כֹּחַ יָרִיב עִמָּדִי לֹא אַךְ־הוּא יָשִׂם בִּֽי׃
7 Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.
שָׁם יָשָׁר נוֹכָח עִמּוֹ וַאֲפַלְּטָה לָנֶצַח מִשֹּׁפְטִֽי׃
8 He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.
הֵן קֶדֶם אֶהֱלֹךְ וְאֵינֶנּוּ וְאָחוֹר וְֽלֹא־אָבִין לֽוֹ׃
9 Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.
שְׂמֹאול בַּעֲשֹׂתוֹ וְלֹא־אָחַז יַעְטֹף יָמִין וְלֹא אֶרְאֶֽה׃
10 Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.
כִּֽי־יָדַע דֶּרֶךְ עִמָּדִי בְּחָנַנִי כַּזָּהָב אֵצֵֽא׃
11 Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.
בַּאֲשֻׁרוֹ אָחֲזָה רַגְלִי דַּרְכּוֹ שָׁמַרְתִּי וְלֹא־אָֽט׃
12 Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.
מִצְוַת שְׂפָתָיו וְלֹא אָמִישׁ מֵחֻקִּי צָפַנְתִּי אִמְרֵי־פִֽיו׃
13 Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.
וְהוּא בְאֶחָד וּמִי יְשִׁיבֶנּוּ וְנַפְשׁוֹ אִוְּתָה וַיָּֽעַשׂ׃
14 Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.
כִּי יַשְׁלִים חֻקִּי וְכָהֵנָּה רַבּוֹת עִמּֽוֹ׃
15 Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.
עַל־כֵּן מִפָּנָיו אֶבָּהֵל אֶתְבּוֹנֵן וְאֶפְחַד מִמֶּֽנּוּ׃
16 Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
וְאֵל הֵרַךְ לִבִּי וְשַׁדַּי הִבְהִילָֽנִי׃
17 ¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
כִּֽי־לֹא נִצְמַתִּי מִפְּנֵי־חֹשֶׁךְ וּמִפָּנַי כִּסָּה־אֹֽפֶל׃

< Job 23 >