< Job 23 >

1 Y respondió Job, y dijo:
Alò, Job te reponn:
2 Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.
Menm jodi a, plent mwen yo se rebelyon. Men Li rete lou malgre tout plent mwen yo.
3 ¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.
O ke m ta kab konnen kibò mwen ta kab twouve Li, pou m ta kab pwoche chèz Li a!
4 Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.
Mwen ta prezante ka m nan devan L, e plen bouch mwen ak diskou yo.
5 Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
Mwen ta vin aprann pawòl ke Li ta reponn yo e apèsi sa Li ta di m.
6 ¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
Èske Li ta sèvi gran fòs Li pou goumen ak mwen? Non, anverite, Li ta koute mwen.
7 Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.
La, moun ladwati yo ta rezone avè L; epi mwen ta delivre jis pou tout tan de Jij mwen an.
8 He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.
Men gade, mwen fè avan, men Li pa la, e mwen fè bak, men mwen pa kab twouve Li.
9 Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.
Lè L aji agoch, mwen pa kab wè Li. Li vire adwat, mwen pa wè L.
10 Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.
Men Li konnen chemen ke m pran an. Li fè m pase a leprèv, e mwen va sòti tankou lo.
11 Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.
Pye m te kenbe fèm a pa Li. Mwen te kenbe chemen Li an, e mwen pa t vire akote.
12 Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.
Mwen pa t kite kòmand a lèv Li yo. Mwen te kenbe pawòl a bouch Li kon pi presye pase manje ki fè m gen fòs la.
13 Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.
Men pa gen lòt tankou Li; se kilès ki kab kanpe kont Li? Sa ke nanm Li pito, se sa ke Li fè.
14 Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.
Paske li acheve sa ki deziye pou mwen an. Se anpil dekrè konsa ki rete avè L.
15 Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.
Pou sa, mwen deranje nèt nan prezans Li. Lè m kalkile, Li fè m pè anpil.
16 Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
Se Bondye ki fè kè m sote. Se Toupwisan an ki deranje m konsa.
17 ¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
Akoz mwen pat koupe retire nèt avan fenwà a, ni Li pat kouvri gwo tenèb la devan figi m.

< Job 23 >