< Job 23 >

1 Y respondió Job, y dijo:
Hahoi Job ni a pathung teh.
2 Hoy también hablaré con amargura, y será más grave mi llaga que mi gemido.
Sahnin hai ka phuenangnae a patawpoung. Ka kâhram lawi vah ka kut ni thayung awm hoeh toe.
3 ¡Quién diese que le conociese, y le hallase! yo iría hasta su trono.
Oe, ama teh nâ lah maw ao tie hah ka panue vaiteh, a tahungnae koe ka phat haw pawiteh.
4 Ordenaría juicio delante de él, y mi boca henchiría de argumentos.
A hmalah ka kong heh ka phakhai vaiteh, ka pahni teh na lawkpanuesaknae hoi a kawi han ei.
5 Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
Na pathungnae lawk hah ka panue vaiteh, kai koe a dei hane hah ka thaipanuek han ei.
6 ¿Pleitearía conmigo con multitud de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
Ka lentoe e hnotithainae hoi na taran han namaw Na taran mahoeh, ka kong hah hoe na pouk pouh han doeh.
7 Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre de él que me condena.
Hawvah ama hoi tamikalan ni pouk thai awh vaiteh, lawkcengkungnaw koehoi yungyoe ka hlout han toe.
8 He aquí, yo iré al oriente, y no le hallaré, y al occidente, y no le entenderé.
Khenhaw! hmalah ka cei, hateiteh ama la awm hoeh. Hnuklah bout ka ban eiteh, ama teh ka hmawt thai hoeh.
9 Si al norte él obrare, yo no le veré: al mediodía se esconderá, y no le veré.
Avoilae kut hoi a tawk navah ama teh ka khen thai hoeh. Aranglae kut dawk a kamlang toteh ama hah ka hmawt thai hoeh.
10 Mas él conoció mi camino: probóme, y salí como oro.
Hateiteh, ka dawn e lamthung hah ama ni a panue. Na tanouk toteh sui patetlah ka tâco han.
11 Mis pies tomaron su rastro: guardé su camino, y no me aparté.
A khok dawk ka khok ni kacakcalah a kamtung teh, a lamthung hah phen laipalah ka dawn.
12 Del mandamiento de sus labios nunca me quité: las palabras de su boca guardé más que mi comida.
A pahni dawk hoi kâpoelawk hah ka cettakhai hoeh. A pahni dawk hoi ka tâcawt e lawk hah ka panki e rawca hlak hai ka pâtung.
13 Y si él se determina en una cosa, ¿quién le apartará? Su alma deseó, e hizo.
Hateiteh, ama teh buet touh lah ao dawkvah, apinimaw a dum thai han. A hringnae ni a sak han a ngai e pueng hah a sak.
14 Por tanto él acabará lo que ha determinado de mí; y muchas cosas como estas hay en él.
Kai hanelah a pouk e hah a sak. Ama dawk hot patet e hah moikapap ao.
15 Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro: consideraré, y temerle he.
Hatdawkvah, a hmalah o e hah ka taki. Hetheh ka pouk navah ama ka taki.
16 Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
Cathut ni ka lung a pout sak teh, Athakasaipounge hah na taki sak.
17 ¿Por qué yo no fui cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
Hatei, hmonae dawk hoi na kapek hoeh teh, ka hma lae hmonae kadung poung e dawk na ramuk hoeh.

< Job 23 >