Job 20

1 Y respondió Sofar Naamatita, y dijo:

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 Por cierto mis pensamientos me hacen responder, y por tanto me apresuro.

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 El castigo de mi vergüenza he oído, y el espíritu de mi inteligencia me hace responder.

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 ¿Esto no sabes que fue siempre, desde el tiempo que fue puesto el hombre sobre la tierra:

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 Que la alegría de los impíos es breve, y el gozo del hipócrita, por un momento?

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 Si subiere hasta el cielo su altura, y su cabeza tocare en las nubes,

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 Como su mismo estiércol perecerá para siempre: los que le vieren, dirán: ¿Qué es de él?

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 Como sueño volará, y no será hallado; e irse ha como una visión nocturna.

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 El ojo que le viere, nunca más le verá: ni su lugar le verá más.

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 Sus hijos pobres andarán rogando, y sus manos tornarán lo que él robó.

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 Sus huesos están llenos de sus mocedades: y con él serán sepultadas en el polvo.

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 Si el mal se endulzó en su boca, si lo ocultaba debajo de su lengua:

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 Si le parecía bien, y no lo dejaba; mas antes lo detenía entre su paladar:

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 Su comida se mudará en sus entrañas: hiel de áspides [se tornará] dentro de él.

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 Comió haciendas, mas vomitarlas ha: de su vientre las sacará Dios.

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 Veneno de áspides chupará: lengua de víbora le matará.

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 No verá los arroyos, las riberas de los ríos de miel y de manteca.

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 Restituirá el trabajo ajeno conforme a la hacienda que tomó: y no tragará, ni gozará.

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 Por cuanto molió, dejó pobres: robó casas, y no las edificó;

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 Por tanto él no sentirá sosiego en su vientre, ni escapará con su codicia.

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 No quedó nada que no comiese: por tanto su bien no será durable.

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 Cuando fuere lleno su bastimento, tendrá angustia, toda mano del trabajado le acometerá.

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 Cuando se pusiere a henchir su vientre, Dios enviará sobre él la ira de su furor; y lloverá sobre él y sobre su comida.

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 Huirá de las armas de hierro, y pasarle ha el arco de acero.

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 Desvainará, y sacará saeta de su aljaba, y saldrá resplandeciendo por su hiel: sobre él vendrán terrores.

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 Todas tinieblas están guardadas para sus secretos, fuego no soplado le devorará: su sucesor será quebrantado en su tienda.

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 Los cielos descubrirán su iniquidad: y la tierra estará contra él.

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Los renuevos de su casa serán trasportados; y serán derramados en el día de su furor.

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 Esta es la parte que Dios apareja al hombre impío; y esta es la heredad que Dios le señala por su palabra.

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.