< Job 18 >

1 Y respondió Baldad Sujita, y dijo:
Shuhi tami Bildad ni a pathung teh,
2 ¿Cuándo pondréis fin a las palabras? Entendéd, y después hablemos.
Nâsittouh maw pout laipalah, lawk heh na tawng han, thaipanueknae tawn awh, hahoi lawk na dei pouh han.
3 ¿Por qué somos tenidos por bestias? ¿en vuestros ojos, somos viles?
Bang kecu dawk maw moithang patetlah touksin lah o awh teh, nangmae mithmu vah tamipathu patetlah ka kâpouk.
4 Oh tú que despedazas tu alma con tu furor, ¿será dejada la tierra por tu causa, y serán traspasadas las peñas de su lugar?
Lungkhueknae hoi namahoima na kâraphoe. Nang hanelah talai heh ceitakhai lah ao han maw, Hoeh pawiteh, lungsong heh aonae koehoi puen lah ao han maw.
5 Ciertamente la luz de los impíos será apagada, y la centella de su fuego no resplandecerá.
Tamikathoutnaw e angnae teh roup padue pouh lah ao teh, a hmaiang hai ang hoeh.
6 La luz se oscurecerá en su tienda, y su candil se apagará sobre él.
Rim e angnae hah a hmo teh, ateng e hmaiim teh padue e lah ao.
7 Los pasos de su potencia serán acortados, y su mismo consejo le echará a perder.
A khoksampha a thaonae hah duem sak la ao teh, amae khokhangnae ni a tâkhawng han.
8 Porque red será echada en sus pies, y sobre red andará.
A khok ni tamlawk dawk a kâman sak teh, karap thung vah a cei sak.
9 Lazo prenderá su calcañar: esforzará contra él a los sedientos.
A khoksampha dawk tamlawk a man teh, ama hah karap dawk a bo.
10 Su cuerda está escondida en la tierra, y su orzuelo sobre la senda.
Ama hanelah karap hah talai dawk hro e la ao teh, lamthung dawk ama hane karap a patung.
11 De todas partes le asombrarán temores; y con sus mismos pies le ahuyentarán.
Avoivang hoi takikatho e ni a pakhi teh, a hnuk lahoi a pâlei.
12 Su fuerza será hambrienta, y a su costilla estará aparejado quebrantamiento.
A thaonae hah a thayoun toung dawkvah, atengpam vah rawkphainae coungkacoe lah ao.
13 Comerá los ramos de su cuero, y el primogénito de la muerte tragará sus miembros.
Hote runae ni a vuen hah a ca pouh teh, duenae camin ni a kutkhok hah a ca pouh.
14 Su confianza será arrancada de su tienda, y le harán llevar al rey de los espantos.
A kângue e rim hoi ahni teh takhoe lah ao teh, takikatho pounge siangpahrang hmalah tâcokhai e lah ao.
15 En su misma tienda morará como si no fuese suya: piedrazufre será esparcida sobre su morada.
A tami hoeh e hah rim dawk kho a sak awh teh, kho a saknae dawk gan a phuen pouh awh.
16 Abajo se secarán sus raíces, y arriba serán cortados sus ramos.
A rahim e a tangpha hah koung a ke teh, a lathueng lae akangnaw teh a kamyai.
17 Su memoria perecerá de la tierra, y no tendrá nombre por las calles.
Ama pahnim thai hoeh nahanlah talai dawk hoi a kahma teh, a min kamthangnaw e um vah a min awm hoeh.
18 De la luz será lanzado a las tinieblas, y será echado del mundo.
Ahni teh angnae koehoi hmonae dawkvah a hrek teh, talai dawk hoi pâlei e lah ao.
19 No tendrá hijo ni nieto en su pueblo, ni sucesor en sus moradas.
A taminaw thung dawk hoi a capa hoi a na mincanaw tawn hoeh. Hoeh pawiteh, a khosaknae dawkvah a imthung buet touh hai cawi mahoeh.
20 Sobre su día se espantarán los por venir, y a los antiguos tomarán pavor.
Ahnie tueng nah kaawm e taminaw ni a taki awh e patetlah, ahni hnukkhu kaawm e naw ni hai ahni kecu a kângai a ru awh han.
21 Ciertamente tales son las moradas del impío, y este es el lugar del que no conoció a Dios.
Tamikathoutnaw khosaknae koe teh, hot patetlah ao han. Hetheteh Cathut ka panuek hoeh naw a onae hmuen doeh telah a ti.

< Job 18 >