< Job 16 >

1 Y respondió Job, y dijo:
respondens autem Iob dixit
2 Muchas veces he oído cosas como estas: consoladores molestos sois todos vosotros.
audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis
3 ¿Han de tener fin las palabras ventosas? ¿o qué te animará a responder?
numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris
4 También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, que yo os tendría compañía en las palabras, y sobre vosotros movería mi cabeza.
poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos
5 Esforzaríaos con mi boca, y la consolación de mis labios detendría el dolor.
roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
6 Mas si hablo, mi dolor no cesa; y si dejo de hablar, no se aparta de mí.
sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me
7 Empero ahora me ha fatigado: ha asolado toda mi compañía.
nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei
8 Háme arrugado: el testigo es mi magrez, que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
9 Su furor me arrebató, y me ha sido contrario: crujió sus dientes contra mí; contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est
10 Abrieron contra mi su boca, hirieron mis mejillas con afrenta: contra mí se juntaron todos.
aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis
11 Háme entregado Dios al mentiroso, y en las manos de los impíos me hizo temblar.
conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit
12 Próspero estaba, y desmenuzóme; y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, y púsome a sí por hito.
ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
13 Cercáronme sus flecheros, partió mis riñones, y no perdonó: mi hiel derramó por tierra.
circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea
14 Quebrantóme de quebrantamiento sobre quebrantamiento: corrió contra mí como un gigante.
concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
15 Yo cosí saco sobre mi piel, y cargué mi cabeza de polvo.
saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
16 Mi rostro está enlodado con lloro, y mis párpados entenebrecidos;
facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
17 Sobre no haber iniquidad en mis manos, y haber sido limpia mi oración.
haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces
18 ¡Oh tierra no cubras mi sangre, y no haya lugar a mi clamor!
terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus
19 Por cierto aun ahora en los cielos está mi testigo, y mi testigo en las alturas.
ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis
20 Mis disputadores son mis amigos: mas mis ojos a Dios destilan.
verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
21 ¡ Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, como puede con su prójimo!
atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo
22 Mas los años contados vendrán: y yo andaré el camino por donde no volveré.
ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo

< Job 16 >