Job 15
1 Y respondió Elifaz Temanita, y dijo:
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 ¿Si responderá el sabio sabiduría ventosa, y henchirá su vientre de viento solano?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 ¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 Tú también disipas el temor, y disminuyes la oración delante de Dios.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el lenguaje de los astutos.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Tu boca te condenará, y no yo; y tus labios testificarán contra ti.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 ¿Naciste tú primero que Adam? ¿y fuiste tú creado antes de los collados?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 ¿Oíste tú el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 ¿Qué sabes tú que no lo sabemos? ¿qué entiendes tú que no se halle en nosotros?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 Entre nosotros también hay cano, también hay viejo, mayor en días que tu padre.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 ¿En tampoco tienes las consolaciones de Dios; y tienes alguna cosa oculta acerca de ti?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 ¿Por qué te toma tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 Que respondas a Dios con tu espíritu, y saques tales palabras de tu boca?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 ¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 He aquí, que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 ¿Cuánto más el hombre abominable y vil, que bebe como agua la iniquidad?
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 Escúchame: mostrarte he, y contarte he lo que he visto:
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 Lo que los sabios nos contaron de sus padres; y no lo encubrieron:
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 A los cuales solos fue dada la tierra; y no pasó extraño por medio de ellos.
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 Estruendos espantosos tiene en sus oídos, en la paz le vendrá quien le asuele.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 Él no creerá que ha de volver de las tinieblas, y siempre está mirando la espada.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 Desasosegado viene a comer siempre, porque sabe que le está aparejado día de tinieblas.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 Tribulación y angustia le asombrará, y se esforzará contra él, como un rey aparejado para la batalla.
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 Porque él extendió su mano contra Dios, y contra el Todopoderoso se esforzó.
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 El le encontrará en la cerviz, en lo grueso de los hombros de sus escudos.
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 Porque cubrió su rostro con su gordura: e hizo arrugas sobre los ijares.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 Y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 No se escapará de las tinieblas: la llama secará su renuevo, y con el aliento de su boca perecerá.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 No será afirmado: en vanidad yerra: por lo cual en vanidad será trocado.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 Él será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 El perderá su agraz, como la vid; y como la oliva derramará su flor.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 Porque la compañía del hipócrita será asolada: y fuego consumirá las tiendas de cohecho.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 Concibieron dolor, y parieron iniquidad: y las entrañas de ellos meditan engaño.
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
