Job 15

1 Y respondió Elifaz Temanita, y dijo:

Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:

2 ¿Si responderá el sabio sabiduría ventosa, y henchirá su vientre de viento solano?

Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?

3 ¿Disputará con palabras inútiles, y con razones sin provecho?

Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?

4 Tú también disipas el temor, y disminuyes la oración delante de Dios.

Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.

5 Porque tu boca declaró tu iniquidad, pues has escogido el lenguaje de los astutos.

Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.

6 Tu boca te condenará, y no yo; y tus labios testificarán contra ti.

Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.

7 ¿Naciste tú primero que Adam? ¿y fuiste tú creado antes de los collados?

Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?

8 ¿Oíste tú el secreto de Dios, que detienes en ti solo la sabiduría?

Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?

9 ¿Qué sabes tú que no lo sabemos? ¿qué entiendes tú que no se halle en nosotros?

Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?

10 Entre nosotros también hay cano, también hay viejo, mayor en días que tu padre.

Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.

11 ¿En tampoco tienes las consolaciones de Dios; y tienes alguna cosa oculta acerca de ti?

Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?

12 ¿Por qué te toma tu corazón, y por qué guiñan tus ojos,

Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;

13 Que respondas a Dios con tu espíritu, y saques tales palabras de tu boca?

Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?

14 ¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, y que se justifique el nacido de mujer?

Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?

15 He aquí, que en sus santos no confía, y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:

Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.

16 ¿Cuánto más el hombre abominable y vil, que bebe como agua la iniquidad?

Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.

17 Escúchame: mostrarte he, y contarte he lo que he visto:

Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;

18 Lo que los sabios nos contaron de sus padres; y no lo encubrieron:

Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;

19 A los cuales solos fue dada la tierra; y no pasó extraño por medio de ellos.

Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.

20 Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, y el número de años es escondido al violento.

Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.

21 Estruendos espantosos tiene en sus oídos, en la paz le vendrá quien le asuele.

Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.

22 Él no creerá que ha de volver de las tinieblas, y siempre está mirando la espada.

Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.

23 Desasosegado viene a comer siempre, porque sabe que le está aparejado día de tinieblas.

Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.

24 Tribulación y angustia le asombrará, y se esforzará contra él, como un rey aparejado para la batalla.

Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.

25 Porque él extendió su mano contra Dios, y contra el Todopoderoso se esforzó.

Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.

26 El le encontrará en la cerviz, en lo grueso de los hombros de sus escudos.

Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.

27 Porque cubrió su rostro con su gordura: e hizo arrugas sobre los ijares.

Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.

28 Y habitó las ciudades asoladas, las casas inhabitadas, que estaban puestas en montones.

Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.

29 No enriquecerá, ni será firme su potencia, ni extenderá por la tierra su hermosura.

Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.

30 No se escapará de las tinieblas: la llama secará su renuevo, y con el aliento de su boca perecerá.

Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.

31 No será afirmado: en vanidad yerra: por lo cual en vanidad será trocado.

Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.

32 Él será cortado antes de su tiempo, y sus renuevos no reverdecerán.

Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.

33 El perderá su agraz, como la vid; y como la oliva derramará su flor.

Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.

34 Porque la compañía del hipócrita será asolada: y fuego consumirá las tiendas de cohecho.

Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.

35 Concibieron dolor, y parieron iniquidad: y las entrañas de ellos meditan engaño.

Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.