Job 12

1 Y respondió Job, y dijo:

Potem Hiob odpowiedział:

2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo, y con vosotros morirá la sabiduría.

Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.

3 También tengo yo seso como vosotros: no soy yo menos que vosotros; ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?

Ale ja również mam rozum, jak [i] wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?

4 El que invoca a Dios, y él le responde, es burlado de su amigo; y el justo y perfecto es escarnecido.

Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy [i] doskonały [jest] pośmiewiskiem.

5 La antorcha es tenida en poco en el pensamiento del próspero: la cual se aparejó contra las caídas de los pies.

Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle [tego], który żyje w pokoju.

6 Las tiendas de los robadores están en paz; y los que provocan a Dios, y los que traen dioses en sus manos, viven seguros.

Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg [obficie] daje w ręce.

7 Mas ciertamente pregunta ahora a las bestias, que ellas te enseñarán; y a las aves de los cielos, que ellas te mostrarán:

Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.

8 O habla a la tierra, que ella te enseñará; y los peces de la mar te declararán.

Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.

9 ¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo,

Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?

10 Y que en su mano está el alma de todo viviente, el espíritu de toda carne humana?

W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.

11 Ciertamente el oído prueba las palabras, y el paladar gusta las viandas.

Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?

12 En los viejos está la ciencia, y en longura de días la inteligencia.

U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.

13 Con el está la sabiduría y la fortaleza, suyo es el consejo y la inteligencia.

[Ale] u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.

14 He aquí, el derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.

Oto on burzy, [a] nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.

15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán: él las enviará, y destruirán la tierra.

Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.

16 Con él está la fortaleza y la existencia: suyo es el que yerra, y el que hace errar.

U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.

17 El hace andar a los consejeros desnudos, y hace enloquecer a los jueces.

Pozbawia radców [mądrości] i sędziów czyni głupcami.

18 El suelta la atadura de los tiranos, y les ata la cinta en sus lomos.

Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.

19 El lleva despojados a los príncipes, y él trastorna a los valientes.

Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.

20 El quita la habla a los que dicen verdad, y el toma el consejo a los ancianos.

Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.

21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.

Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.

22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca a luz la sombra de muerte.

[On] odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.

23 El multiplica las gentes, y él las pierde: él esparce las gentes, y las torna a recoger.

Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.

24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y los hace que se pierdan vagueando sin camino:

On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

25 Que palpen las tinieblas, y no la luz: y los hace errar como borrachos.

I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.