< Job 12 >

1 Y respondió Job, y dijo:
Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo, y con vosotros morirá la sabiduría.
He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.
3 También tengo yo seso como vosotros: no soy yo menos que vosotros; ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?
4 El que invoca a Dios, y él le responde, es burlado de su amigo; y el justo y perfecto es escarnecido.
Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.
5 La antorcha es tenida en poco en el pensamiento del próspero: la cual se aparejó contra las caídas de los pies.
Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.
6 Las tiendas de los robadores están en paz; y los que provocan a Dios, y los que traen dioses en sus manos, viven seguros.
Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.
7 Mas ciertamente pregunta ahora a las bestias, que ellas te enseñarán; y a las aves de los cielos, que ellas te mostrarán:
Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;
8 O habla a la tierra, que ella te enseñará; y los peces de la mar te declararán.
Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.
9 ¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo,
Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?
10 Y que en su mano está el alma de todo viviente, el espíritu de toda carne humana?
Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.
11 Ciertamente el oído prueba las palabras, y el paladar gusta las viandas.
He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?
12 En los viejos está la ciencia, y en longura de días la inteligencia.
Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.
13 Con el está la sabiduría y la fortaleza, suyo es el consejo y la inteligencia.
Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.
14 He aquí, el derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.
15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán: él las enviará, y destruirán la tierra.
Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.
16 Con él está la fortaleza y la existencia: suyo es el que yerra, y el que hace errar.
Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.
17 El hace andar a los consejeros desnudos, y hace enloquecer a los jueces.
E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.
18 El suelta la atadura de los tiranos, y les ata la cinta en sus lomos.
Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.
19 El lleva despojados a los príncipes, y él trastorna a los valientes.
E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.
20 El quita la habla a los que dicen verdad, y el toma el consejo a los ancianos.
Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.
21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.
22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca a luz la sombra de muerte.
E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.
23 El multiplica las gentes, y él las pierde: él esparce las gentes, y las torna a recoger.
E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.
24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y los hace que se pierdan vagueando sin camino:
E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.
25 Que palpen las tinieblas, y no la luz: y los hace errar como borrachos.
Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.

< Job 12 >