Santiago 2
1 Hermanos míos, no tengáis la fe de nuestro Señor Jesu Cristo glorioso en acepción de personas.
හේ මම භ්‍රාතරඃ, යූයම් අස්මාකං තේජස්විනඃ ප්‍රභෝ ර‍්‍යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ධර්ම්මං මුඛාපේක්‍ෂයා න ධාරයත|
2 Porque si en vuestra congregación entra algún varón, que trae anillo de oro, vestido de preciosa ropa, y también entra un pobre vestido de vestidura vil,
යතෝ යුෂ්මාකං සභායාං ස්වර්ණාඞ්ගුරීයකයුක්තේ භ්‍රාජිෂ්ණුපරිච්ඡදේ පුරුෂේ ප්‍රවිෂ්ටේ මලිනවස්ත්‍රේ කස්මිංශ්චිද් දරිද්‍රේ(අ)පි ප්‍රවිෂ්ටේ
3 Y pusiereis los ojos en el que trae la vestidura preciosa, y le dijereis: Tú asiéntate aquí honorífica mente; y dijereis al pobre: Estáte tú allí en pie; o, siéntate aquí debajo del estrado de mis pies:
යූයං යදි තං භ්‍රාජිෂ්ණුපරිච්ඡදවසානං ජනං නිරීක්‍ෂ්‍ය වදේත භවාන් අත්‍රෝත්තමස්ථාන උපවිශත්විති කිඤ්ච තං දරිද්‍රං යදි වදේත ත්වම් අමුස්මින් ස්ථානේ තිෂ්ඨ යද්වාත්‍ර මම පාදපීඨ උපවිශේති,
4 ¿Vosotros, no hacéis ciertamente distinción dentro de vosotros mismos, y sois hechos jueces de pensamientos malos?
තර්හි මනඃසු විශේෂ්‍ය යූයං කිං කුතර්කෛඃ කුවිචාරකා න භවථ?
5 Hermanos míos amados, oíd: ¿No ha elegido Dios los pobres de este mundo, que sean ricos en fe, y herederos del reino que ha prometido a los que le aman?
හේ මම ප්‍රියභ්‍රාතරඃ, ශෘණුත, සංසාරේ යේ දරිද්‍රාස්තාන් ඊශ්වරෝ විශ්වාසේන ධනිනඃ ස්වප්‍රේමකාරිභ්‍යශ්ච ප්‍රතිශ්‍රුතස්‍ය රාජ්‍යස්‍යාධිකාරිණඃ කර්ත්තුං කිං න වරීතවාන්? කින්තු දරිද්‍රෝ යුෂ්මාභිරවඥායතේ|
6 Mas vosotros habéis afrentado al pobre. ¿Los ricos no os oprimen con tiranía, y ellos mismos os arrastran a los juzgados?
ධනවන්ත ඒව කිං යුෂ්මාන් නෝපද්‍රවන්ති බලාච්ච විචාරාසනානාං සමීපං න නයන්ති?
7 ¿No blasfeman ellos el buen nombre que es invocado sobre vosotros?
යුෂ්මදුපරි පරිකීර්ත්තිතං පරමං නාම කිං තෛරේව න නින්ද්‍යතේ?
8 Si ciertamente vosotros cumplís la ley real conforme a la Escritura, es a saber: Amarás a tu prójimo como a ti mismo; bien hacéis;
කිඤ්ච ත්වං ස්වසමීපවාසිනි ස්වාත්මවත් ප්‍රීයස්ව, ඒතච්ඡාස්ත්‍රීයවචනානුසාරතෝ යදි යූයං රාජකීයව්‍යවස්ථාං පාලයථ තර්හි භද්‍රං කුරුථ|
9 Mas si hacéis acepción de personas, cometéis pecado, y sois acusados de la ley como transgresores.
යදි ච මුඛාපේක්‍ෂාං කුරුථ තර්හි පාපම් ආචරථ ව්‍යවස්ථයා චාඥාලඞ්ඝින ඉව දූෂ්‍යධ්වේ|
10 Porque cualquiera que hubiere guardado toda la ley, y sin embargo se deslizare en un punto, es hecho culpado de todos.
යතෝ යඃ කශ්චිත් කෘත්ස්නාං ව්‍යවස්ථාං පාලයති ස යද්‍යේකස්මින් විධෞ ස්ඛලති තර්හි සර්ව්වේෂාම් අපරාධී භවති|
11 Porque el que dijo: No cometas adulterio, también ha dicho: No mates. Y si no hubieres cometido adulterio, empero hubieres matado, ya eres hecho transgresor de la ley.
යතෝ හේතෝස්ත්වං පරදාරාන් මා ගච්ඡේති යඃ කථිතවාන් ස ඒව නරහත්‍යාං මා කුර‍්‍ය්‍යා ඉත්‍යපි කථිතවාන් තස්මාත් ත්වං පරදාරාන් න ගත්වා යදි නරහත්‍යාං කරෝෂි තර්හි ව්‍යවස්ථාලඞ්ඝී භවසි|
12 Así hablád, y así obrád como los que habéis de ser juzgados por la ley de libertad.
මුක්තේ ර්ව්‍යවස්ථාතෝ යේෂාං විචාරේණ භවිතව්‍යං තාදෘශා ලෝකා ඉව යූයං කථාං කථයත කර්ම්ම කුරුත ච|
13 Porque juicio sin misericordia será hecho a aquel que no hiciere misericordia; y la misericordia se gloría contra el juicio.
යෝ දයාං නාචරති තස්‍ය විචාරෝ නිර්ද්දයේන කාරිෂ්‍යතේ, කින්තු දයා විචාරම් අභිභවිෂ්‍යති|
14 Hermanos míos, ¿qué aprovechará si alguno dice que tiene fe, y no tiene obras? ¿Podrá la fe salvarle?
හේ මම භ්‍රාතරඃ, මම ප්‍රත්‍යයෝ(අ)ස්තීති යඃ කථයති තස්‍ය කර්ම්මාණි යදි න විද්‍යන්ත තර්හි තේන කිං ඵලං? තේන ප්‍රත්‍යයේන කිං තස්‍ය පරිත්‍රාණං භවිතුං ශක්නෝති?
15 Porque si el hermano, o la hermana estuvieren desnudos, o necesitados del mantenimiento de cada día,
කේෂුචිද් භ්‍රාතෘෂු භගිනීෂු වා වසනහීනේෂු ප්‍රාත්‍යහිකාහාරහීනේෂු ච සත්සු යුෂ්මාකං කෝ(අ)පි තේභ්‍යඃ ශරීරාර්ථං ප්‍රයෝජනීයානි ද්‍රව්‍යාණි න දත්වා යදි තාන් වදේත්,
16 Y alguno de vosotros les dijere: Id en paz, calentáos, y hartáos, empero no les diéreis las cosas que son necesarias para el cuerpo, ¿qué les aprovechará?
යූයං සකුශලං ගත්වෝෂ්ණගාත්‍රා භවත තෘප්‍යත චේති තර්හ්‍යේතේන කිං ඵලං?
17 Así también la fe, si no tuviere obras, es muerta por sí misma.
තද්වත් ප්‍රත්‍යයෝ යදි කර්ම්මභි ර‍්‍යුක්තෝ න භවේත් තර්හ්‍යේකාකිත්වාත් මෘත ඒවාස්තේ|
18 Mas alguno dirá: Tú tienes fe, y yo tengo obras; muéstrame tu fe sin tus obras; y yo te mostraré mi fe por mis obras.
කිඤ්ච කශ්චිද් ඉදං වදිෂ්‍යති තව ප්‍රත්‍යයෝ විද්‍යතේ මම ච කර්ම්මාණි විද්‍යන්තේ, ත්වං කර්ම්මහීනං ස්වප්‍රත්‍යයං මාං දර්ශය තර්හ්‍යහමපි මත්කර්ම්මභ්‍යඃ ස්වප්‍රත්‍යයං ත්වාං දර්ශයිෂ්‍යාමි|
19 Tú crees que Dios es uno: haces bien: también los demonios lo creen, y tiemblan.
ඒක ඊශ්වරෝ (අ)ස්තීති ත්වං ප්‍රත්‍යේෂි| භද්‍රං කරෝෂි| භූතා අපි තත් ප්‍රතියන්ති කම්පන්තේ ච|
20 ¿Mas, oh hombre vano, quieres saber, que la fe sin las obras es muerta?
කින්තු හේ නිර්බ්බෝධමානව, කර්ම්මහීනඃ ප්‍රත්‍යයෝ මෘත ඒවාස්ත්‍යේතද් අවගන්තුං කිම් ඉච්ඡසි?
21 Abraham, nuestro padre, ¿no fue justificado por las obras, cuando ofreció a su hijo Isaac sobre el altar?
අස්මාකං පූර්ව්වපුරුෂෝ ය ඉබ්‍රාහීම් ස්වපුත්‍රම් ඉස්හාකං යඥවේද්‍යාම් උත්සෘෂ්ටවාන් ස කිං කර්ම්මභ්‍යෝ න සපුණ්‍යීකෘතඃ?
22 ¿ No ves que la fe obró con sus obras, y que por las obras la fe fue perfecta?
ප්‍රත්‍යයේ තස්‍ය කර්ම්මණාං සහකාරිණි ජාතේ කර්ම්මභිඃ ප්‍රත්‍යයඃ සිද්ධෝ (අ)භවත් තත් කිං පශ්‍යසි?
23 Y la Escritura fue cumplida, que dice: Abraham creyó a Dios, y le fue imputado a justicia, y fue llamado el amigo de Dios.
ඉත්ථඤ්චේදං ශාස්ත්‍රීයවචනං සඵලම් අභවත්, ඉබ්‍රාහීම් පරමේශ්වරේ විශ්වසිතවාන් තච්ච තස්‍ය පුණ්‍යායාගණ්‍යත ස චේශ්වරස්‍ය මිත්‍ර ඉති නාම ලබ්ධවාන්|
24 Vosotros, pues, veis, que por las obras es justificado el hombre, y no solamente por la fe.
පශ්‍යත මානවඃ කර්ම්මභ්‍යඃ සපුණ්‍යීක්‍රියතේ න චෛකාකිනා ප්‍රත්‍යයේන|
25 Semejantemente también Raab la ramera, ¿no fue justificada por obras, cuando recibió los mensajeros, y los echó fuera por otro camino?
තද්වද් යා රාහබ්නාමිකා වාරාඞ්ගනා චාරාන් අනුගෘහ්‍යාපරේණ මාර්ගේණ විසසර්ජ සාපි කිං කර්ම්මභ්‍යෝ න සපුණ්‍යීකෘතා?
26 Porque como el cuerpo sin espíritu está muerto, así también la fe sin obras es muerta.
අතඒවාත්මහීනෝ දේහෝ යථා මෘතෝ(අ)ස්ති තථෛව කර්ම්මහීනඃ ප්‍රත්‍යයෝ(අ)පි මෘතෝ(අ)ස්ති|
