Isaías 32

1 He aquí que para justicia reinará rey, y príncipes presidirán para juicio.

Oto król będzie panował w sprawiedliwości, a książęta będą rządzić w prawości.

2 Y será aquel varón como escondedero contra el viento, y como acogida contra el turbión, como riberas de aguas en tierra de sequedad, como sombra de gran peñasco en tierra calurosa.

I ten mężczyzna będzie jak zasłona przed wiatrem i jak schronienie przed burzą; jak strumienie wód w suchym miejscu, jak cień wielkiej skały w spragnionej ziemi.

3 No se cegarán entonces los ojos de los que ven, y los oídos de los que oyen oirán.

Oczy patrzących nie będą zaćmione i uszy słuchających będą uważnie słuchać.

4 Y el corazón de los tontos entenderá para saber, y la lengua de los tartamudos será desenvuelta para hablar claramente.

Serce pochopnych zrozumie wiedzę, a język jąkających się będzie mówić pewnie i wyraźnie.

5 El mezquino nunca más será llamado liberal, ni será dicho largo el avariento.

Nieszlachetnego nie będą już nazywać szlachetnym ani o skąpym nie powie się, że [jest] szczodry;

6 Porque el mezquino hablará mezquindades, y su corazón fabricará iniquidad para hacer la impiedad, y para hablar escarnio contra Jehová, dejando vacía el alma hambrienta, y quitando la bebida al sediento.

Nieszlachetny bowiem mówi nikczemnie i jego serce obmyśla nieprawość, aby postępował obłudnie i mówił przeciwko PANU przewrotnie, by wyniszczył duszę głodnego i spragnionego pozbawił napoju.

7 Cierto el avaro malas medidas tiene: él maquina pensamientos para enredar a los simples con palabras cautelosas, y para hablar en juicio contra el pobre.

Zamierzenia skąpego są złe, bo chytrze obmyśla, jak zniszczyć biednych słowami kłamstwa i mówić przeciwko ubogim przed sądem.

8 Mas el liberal pensará liberalidades; y por liberalidades subirá.

Ale szczodry ma szczodrobliwe myśli i będzie obstawać przy swojej szczodrobliwości.

9 Mujeres reposadas, levantáos: oíd mi voz, confiadas, escuchád mi razón.

Kobiety beztroskie, powstańcie, słuchajcie mego głosu; córki pewne siebie, nakłońcie ucha na moją mowę.

10 Días y años tendréis espanto, o! confiadas; porque la vendimia faltará, y la cosecha no acudirá.

Przez wiele dni i lat będziecie zatrwożone, wy pewne siebie! Ustanie bowiem winobranie, zbioru nie będzie.

11 Temblád, o! reposadas, turbáos, o! confiadas: despojáos, desnudáos, ceñíd los lomos.

Zatrwóżcie się, wy beztroskie, ulęknijcie się, pewne siebie! Rozbierzcie się i obnażcie się, a przepaszcie [worem] biodra.

12 Sobre los pechos endecharán, sobre los campos deleitosos, sobre la vid fértil.

Nastanie lament nad piersiami, nad rozkosznymi polami i nad urodzajną winoroślą.

13 Sobre la tierra de mi pueblo subirán espinas y cardos; y aun sobre todas las casas de placer en la ciudad de alegría.

Na ziemi mojego ludu wyrosną ciernie i osty – tak, we wszystkich wesołych domach w rozbawionym mieście.

14 Porque los palacios serán desiertos, la multitud de la ciudad cesará: las torres y fortalezas se tornarán cuevas para siempre, donde huelguen asnos monteses, y ganados hagan majada:

Pałace bowiem zostaną opuszczone, ustanie wrzawa miasta, zamek i baszty staną się jaskiniami na zawsze, miejscem uciechy dla dzikich osłów, pastwiskiem dla stad;

15 Hasta que sobre nosotros sea derramado espíritu de lo alto, y el desierto se torne campo labrado, y el campo labrado sea estimado por bosque.

Aż zostanie wylany na nas duch z wysoka, pustynia obróci się w urodzajne pole, a urodzajne pole będzie uważane za las.

16 Y habitará el juicio en el desierto; y en el campo labrado asentará la justicia.

Sąd zamieszka na pustyni, sprawiedliwość osiądzie na urodzajnym polu.

17 Y el efecto de la justicia será paz, y la labor de justicia reposo, y seguridad para siempre.

Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, owocem sprawiedliwości odpoczynek i bezpieczeństwo na wieki.

18 Y mi pueblo habitará en morada de paz, y en habitaciones de confianzas, y en refrigerios de reposo.

Mój lud bowiem będzie mieszkał w przybytku pokoju, w bezpiecznych mieszkaniach i w spokojnych miejscach odpoczynku;

19 Y el granizo, cuando descendiere, será en los montes; y la ciudad será asentada en lugar bajo.

Gdy spadnie na las grad, a miasto będzie bardzo poniżone.

20 ¡O dichosos vosotros, los que sembráis sobre todas aguas, los que metéis pie de buey y de asno!

Błogosławieni jesteście, wy, którzy siejecie na wszelkich urodzajnych miejscach, puszczając tam wolno woły i osły.