< Génesis 11 >

1 Era entonces toda la tierra de una lengua, y de unas mismas palabras.
Og heile verdi hadde eitt tungemål og same ordi.
2 Y aconteció, que como se partieron de oriente, hallaron campo en la tierra de Sennaar, y asentaron allí.
Og det bar so til, då dei for austigjenom, at dei fann ei slette i Sinearlandet, og der slo dei seg ned.
3 Y dijeron los unos a los otros: Dad acá, hagamos ladrillo, y cozámos lo con fuego. Y fuéles el ladrillo en lugar de piedra, y el betún en lugar de mezcla.
Og dei sagde seg imillom: «Kom, lat oss gjera tigl og brenna det vel!» Og so bruka dei tiglet til murstein, og i staden for kalk bruka dei jordbik.
4 Y dijeron: Dad acá: Edifiquémosnos una ciudad, y una torre, que tenga la cabeza en el cielo: y hagámosnos nombrados; por ventura nos esparciremos sobre la haz de toda la tierra.
So sagde dei: «Kom, lat oss byggja oss ein by, med eit tårn som når upp i himmelen, og gjera oss namngjetne, so me ikkje vert spreidde utyver all jordi!»
5 Y descendió Jehová para ver la ciudad y la torre, que edificaban los hijos del hombre.
Då steig Herren ned og vilde sjå byen og tårnet som manneborni bygde.
6 Y dijo Jehová: He aquí, el pueblo es uno, y todos estos tienen un lenguaje, y ahora comienzan a hacer, y ahora no dejarán de ejecutar todo lo que han pensado hacer.
Og Herren sagde: «Sjå dei er eitt folk, og alle hev dei eit tungemål, og dette er det fyrste dei tek seg fyre! No vert ikkje noko umogelegt for deim, kva dei so finn på å gjera.
7 Ahora pues, descendamos, y mezclemos allí sus lenguas, que ninguno entienda la lengua de su compañero.
Lat oss då stiga ned der og vildra målet deira, so den eine ikkje skynar kva den andre segjer.»
8 Así los esparció Jehová de allí sobre la haz de toda la tierra, y dejaron de edificar la ciudad.
So spreidde Herren deim derifrå ut yver heile jordi, og dei heldt upp å byggja på byen.
9 Por esto fue llamado el nombre de ella Babel, porque allí mezcló Jehová el lenguaje de toda la tierra, y de allí los esparció sobre la haz de toda la tierra.
Difor kallar dei den byen Babel; for der vildra Herren målet for heile verdi, og derifrå spreidde Herren deim ut yver all jordi.
10 Estas son las generaciones de Sem: Sem de edad de cien años engendró a Arfajad, dos años después del diluvio.
Dette er soga um Sems-ætti: Då Sem var hundrad år gamall, fekk han sonen Arpaksad, tvo år etter storflodi.
11 Y vivió Sem, después que engendró a Arfajad, quinientos años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Arpaksad, livde han endå i fem hundrad år, og fekk søner og døtter.
12 Y Arfajad vivió treinta y cinco años, y engendró a Sale.
Då Arpaksad var fem og tretti år gamall, fekk han sonen Salah.
13 Y vivió Arfajad, después que engendró a Sale, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Salah, livde han endå fire hundrad og tri år, og fekk søner og døtter.
14 Y vivió Sale treinta años, y engendró a Jeber.
Då Salah var tretti år gamall, fekk han sonen Eber.
15 Y vivió Sale, después que engendró a Jeber, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Eber, livde han endå fire hundrad og tri år, og fekk søner og døtter.
16 Y vivió Jeber treinta y cuatro años, y engendró a Faleg.
Då Eber var fire og tretti år gamall, fekk han sonen Peleg.
17 Y vivió Jeber, después que engendró a Faleg, cuatrocientos y treinta años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Peleg, livde han endå fire hundrad og tretti år, og fekk søner og døtter.
18 Y vivió Faleg treinta años, y engendró a Reu.
Då Peleg var tretti år gamall, fekk han sonen Re’u.
19 Y vivió Faleg, después que engendró a Reu, doscientos y nueve años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Re’u, livde han endå tvo hundrad og ni år, og fekk søner og døtter.
20 Y Reu vivió treinta y dos años, y engendró a Sarug.
Då Re’u var tvo og tretti år gamall, fekk han sonen Serug.
21 Y vivió Reu, después que engendró a Sarug, doscientos y siete años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Serug, livde han endå tvo hundrad og sju år, og fekk søner og døtter.
22 Y vivió Sarug treinta años, y engendró a Nacor.
Då Serug var tretti år gamall, fekk han sonen Nahor.
23 Y vivió Sarug, después que engendró a Nacor, doscientos años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Nahor, livde han endå tvo hundrad år, og fekk søner og døtter.
24 Y vivió Nacor veinte y nueve años, y engendró a Tare.
Då Nahor var ni og tjuge år gamall, fekk han sonen Tarah.
25 Y vivió Nacor, después que engendró a Tare, ciento y diez y nueve años, y engendró hijos e hijas.
Og etter han hadde fenge Tarah, livde han endå hundrad og nittan år, og fekk søner og døtter.
26 Y vivió Tare setenta años, y engendró a Abram, a Nacor, y a Arán.
Då Tarah hadde fyllt sytti år, fekk han sønerne Abram og Nahor og Haran.
27 Y estas son las generaciones de Tare. Tare engendró a Abram, y a Nacor, y a Arán; y Arán engendró a Lot.
Dette er soga um Tarah og ætti hans: Tarah fekk sønerne Abram og Nahor og Haran. Og Haran fekk sonen Lot.
28 Y murió Arán antes de su padre Tare, en la tierra de su naturaleza, en Ur de los Caldeos.
Og Haran døydde for augo åt Tarah, far sin, i fødesheimen sin, i Ur i Kaldæa.
29 Y tomaron Abram y Nacor para sí mujeres: el nombre de la mujer de Abram fue Sarai, y el nombre de la mujer de Nacor, Melca, hija de Arán, padre de Melca, y padre de Jesca.
Og Abram og Nahor tok seg konor. Kona hans Abram heitte Saraj, og kona hans Nahor heitte Milka, og var dotter åt Haran, far åt Milka og Jiska.
30 Y Sarai fue estéril, que no tenía hijo.
Men Saraj var barnlaus; ho hadde aldri ått barn.
31 Y tomó Tare a Abram su hijo, y a Lot hijo de Arán, hijo de su hijo, y a Sarai su nuera, mujer de Abram su hijo: y salió con ellos de Ur de los Caldeos, para ir a la tierra de Canaán: y vinieron hasta Harán: y asentaron allí.
Og Tarah tok med seg Abram, son sin, og Lot Haransson, soneson sin, og Saraj, sonekona si, kona hans Abram, og dei tok ut saman frå Ur i Kaldæa, og vilde fara til Kana’ans-land. Og dei kom til Kharan, og vart buande der.
32 Y fueron los días de Tare doscientos y cinco años, y murió Tare en Harán.
Og dagarne hans Tarah vart tvo hundrad og fem år. So døydde Tarah i Kharan.

< Génesis 11 >