< Esdras 9 >

1 Y acabadas estas cosas, los príncipes se llegaron a mí, diciendo: No se han apartado el pueblo de Israel, y los sacerdotes y Levitas, de los pueblos de las tierras, de los Cananeos, Jetteos, Ferezeos, Jebuseos, Ammonitas, y Moabitas, Egipcios, y Amorreos, haciendo conforme a sus abominaciones.
Hicheho jousehi akitoh chaisoh kei phat’in Juda lamkai hochu kakomah ahungun, hiti hin asei taovin ahi: “Israel mipi ho chuleh thempu holeh Levite phabep ho jeng jong hiche gamsunga cheng mipiho a konin athongdoh joupouvin ahi. Amahon Canan mite, Hit mite, Periz mite, Jebus mite, Ammon mite, Moab mite, Egypt mite leh Amor mite chonna kidah umtah ho abol taovin ahi.
2 Porque han tomado de sus hijas para sí, y para sus hijos: y la simiente santa es mezclada con los pueblos de las tierras: y la mano de los príncipes y de los gobernadores ha sido la primera en esta prevaricación.
Ajeh chu Israel miten hiche mite numei hochu akichenpiu vin chuleh amahoa kon hin achate diuvin ji apui peh un ahi. Hijeh chun hiche kichenna a kilah toh'in namtheng hi asuboh tan ahi. Hiche chungchonna akhoh cheh khat chu lamkai holeh vaihom ho jengin jong hiche thildihlou tah kibol hi alamkai taovin ahi,” atiuvin ahi.
3 Lo cual oyendo yo, rompí mi vestido y mi manto, y arranqué de los cabellos de mi cabeza, y mi barba, y sentéme atónito.
Hiche thuhi kajahdoh phat’in, kasangkhol kaponsil kabottel jengin, kalujang’a kon’in kasam katan lhan kabengmul jong kabotchaiyin, lungthim tongkhatah in katou lhajeng tan ahi.
4 Y juntáronse a mí todos los temerosos de las palabras del Dios de Israel a causa de la prevaricación de los de la transmigración: mas yo estuve sentado atónito hasta el sacrificio de la tarde.
Sohchang’a hung kile hon hitobang thil dihloutah pihi ahin tohdoh jeng phat’un, Israel Pathen thusei kichatna neiho chengchu ahungun, eihung toupi taovin ahi. Hiti chun keima jong nilhah teng kilhaina phat ahunglhun tokahsen lungthim natah in thipbeh in katou jingin ahi.
5 Y al sacrificio de la tarde levantéme de mi aflicción: y habiendo rompido mi vestido y mi manto, arrodilléme sobre mis rodillas, y extendí mis palmas a Jehová mi Dios,
Kilhaina phat ahung lhunphat in von kibottel pumleh lungkham puma katouna a konin kahung dingdoh jengin, kadilsun ka Pathen langa chun kakhut kadom sangin,
6 Y dije: Dios mío, confuso y avergonzado estoy para levantar, Dios mío, mi rostro a ti: porque nuestras iniquidades se han multiplicado sobre la cabeza, y nuestros delitos han crecido hasta el cielo.
Keima kataovin, “O ka Pathen keima jachat nan kadimtai, namai lang hin ngat ding jong kajah achatai. Ajeh chu kachonset naohi kaluchangu sangin asang jotai chuleh kathepmo naohin van ahin phatai.
7 Desde los días de nuestros padres hasta este día hemos sido en delito grande; y por nuestras iniquidades habemos sido entregados nosotros, nuestros reyes, y nuestros sacerdotes en mano de los reyes de las tierras, a espada, a cautiverio, y a robo, y a confusión de rostros, como este día.
Kapu appa teuva pat’in tuni changeijin hiche chonsetna hin kaki phumlut jengun ahi. Hiche jeh chun keiho kahiuvin, kaleng teu ahin, chuleh kathemputeu ahin hiche gamsunga hou neilou te lengho thaneina a kalhalut ji taovin ahi. Hitia chu eina thagam jiuva, gal hinga eina mat jiuva, eichom gam jiuva tunia kadin mun banguva hi jumle jachat thoh'a kaum jitan ahi.
8 Y ahora como un pequeño momento fue la misericordia de Jehová nuestro Dios, para hacer que nos quedase escapada, y nos diese estaca en el lugar de su santuario, para alumbrar nuestros ojos nuestro Dios, y darnos una poca de vida en nuestra servidumbre:
Tuhin phat chomkhat sunghin khotona kachangun, ajeh chu Pakai ka Pathenun mi phabep khat eihinghoi sah taovin ahi. Aman hiche muntheng ahin eivengbit’un ahi. Hitihin Pathen in eihin mit hadohsah un, kasoh channauva kon hin phat chomkhat hi hailhung jouna eihin musah taovin ahi.
9 Porque siervos éramos, mas en nuestra servidumbre no nos desamparó nuestro Dios: antes inclinó sobre nosotros misericordia delante de los reyes de Persia, para que nos diese vida para alzar la casa de nuestro Dios, y para hacer restaurar sus asolamientos, y para darnos vallado en Judá y en Jerusalem.
Ajeh chu keiho sohchang kana hiuvin, ka Pathenun amingailutna akhonna beichun hiche kasoh channaova konhin eidalha den pouvin ahi. Hiche jeh chun, Persia lengpa chu khotona neitah in kachung’uvah na atohsah in ahi. Aman eihin kiledoh sah un ka Pathennu Houin hi eisem phat sah un, amangthahsa chu eisemphat sah taovin ahi. Aman Judah leh Jerusalem’ah lung mongin eichensah taovin ahi,” ati.
10 Mas ahora, ¿qué diremos, oh Dios nuestro, después de esto? Que hemos dejado tus mandamientos.
Chuleh tun, “Vo ka Pathennu hichan neiphahsah jouvu nungsang’a hi epi kaseithei nahlai diuham? Ven avelin keihon nathupeh chu kapaidoh taovin ahi.
11 Que mandaste por la mano de tus siervos los profetas, diciendo: La tierra a la cual entráis para poseerla, tierra inmunda es a causa de la inmundicia de los pueblos de las tierras, por las abominaciones de que la han henchido de boca a boca con su inmundicia.
Nasohte themgao hochun gihna thucheng hitihin eina seipeh un ahi, “Nanghon nachenpha nao gamsung hi, asunga ana cheng hon kidah umtah le thet umtah jeng chonna hoa apumpia ana suhboh sao ahi. Agam hi among langkhatna pat among langkhat geija thenlou na a dimset ahi,” atiuvin ahi.
12 Por tanto ahora no daréis vuestras hijas a los hijos de ellos, ni sus hijas tomaréis para vuestros hijos: ni procuraréis su paz ni su bien para siempre: para que seáis corroborados, y comáis el bien de la tierra, y la dejéis por heredad a vuestros hijos para siempre.
“Achateu chu nachanu teutoh kichensah hih un! Achanu teujong nachapateu jidingin pui-peh hih un. Hiche gam mite khantouna diuleh alungmonna diuvin jong tilkhou hih uvin. Nanghon hiche thuhil hi najui uleh nahung hatdoh diu chuleh hiche gam’in ahin sepdoh gapha hochu naphat chompi diu ahi,” ati
13 Mas después de todo lo que nos ha avenido a causa de nuestras obras malas, y a causa de nuestro delito grande, (porque tú Dios nuestro estorbaste que no fuésemos oprimidos a causa de nuestras iniquidades, y nos diste esta semejante escapada; )
“Tun keihohi kachonsetnao leh kabolkhel naojeh a gotna chang kahiuvin ahi. Ahinlah kachonset jeh uva kachan diuva lom sanga nemjon gotna neipeuvin, ka Pathennu nangman miphabep pihi eighing hoijun neihin kiledoh sah kit taovin ahi.
14 ¿Hemos de volver a disipar tus mandamientos, y a emparentar con los pueblos de estas abominaciones? ¿No te ensañarás contra nosotros hasta consumir nos, que no quede resto ni escapada?
Ahinlah tujengin jong keihon nathupeh hi kasukeh kit taovin, kidah umtah'a hinkho mang hotoh kichentona kanei taovin ahi. Ven nalunghan nahin eisuhmang uva khat jengcha jong hinghoi louhella neisuh gam jeng thei diudol ahi.
15 Jehová Dios de Israel, tú eres justo: que hemos quedado escapada como este día: hénos aquí delante de ti en nuestros delitos: porque no hay estar delante de ti a causa de esto.
Oh Israel Pakai Pathen, nanghi mi kitah nahi. Na-ang sung’ah kathemmo nao pumin kahunglut ui, hiche themmona jeh a hi keiho koimacha jong na angsunga hunglut ngamlou kahiu ahitai,” ati.

< Esdras 9 >