< Ester 6 >

1 Aquella noche el sueño se huyó del rey: y dijo que le trajesen el libro de las memorias de las cosas de los tiempos: y las leyeron delante del rey.
Ie amy haleñey, niazo ty tsareke i mpanjakay; le linili’e te handesañe i bokem-pamoliliañe o talilioy, le vinaky añatrefa’ i mpanjakay.
2 Y hallóse escrito, lo que había denunciado Mardoqueo de Bagata y de Tares, dos eunucos del rey de la guarda de la puerta, que habían procurado de meter mano en el rey Asuero.
Sinokitse te nitaro­ñe’ i Mordekay i Bigtanà naho i Terese, mpiatra’ i mpanjaka roe mpañamben-dalañe rey, ie nikinia hampipao-tañañ’ amy Akasverose mpanjakay.
3 Y dijo el rey: ¿Qué honra fue hecha y que grandeza a Mardoqueo por esto? Y respondieron los mozos del rey, sus oficiales: Ninguna cosa fue hecha con él.
Hoe i mpanjakay: Aa vaho akore ty niasieñe naho nampionjoneñe i Mordekay ty amy zay? Le hoe o mpitoro’ i mpanjakay niatrak’ azeo: Toe tsy nanoeñe inoñe.
4 Y dijo el rey: ¿Quién está en el patio? Y Amán había venido al patio de afuera de la casa del rey, para decir al rey que hiciese colgar a Mardoqueo sobre la horca que él había hecho hacer para él.
Le hoe i mpanjakay, Ia ty an-kiririsa ao?—ie amy zao fa nimoak’ an-kiririsa’ alafe’ i anjombam-panjakay t’i Hamane, hisaontsy amy mpanjakay t’ie handradorado i Mordekay amy rafitse abo hina­jari’e ho azey.
5 Y los mozos del rey le respondieron: He aquí, Amán está en el patio. Y el rey dijo: Entre.
Aa hoe o mpitoro’eo tama’e, Ingo, mijohañe an-kiririsa ao t’i Hamane. Le hoe i mpanjakay: Ampihovao.
6 Entonces Amán entró, y el rey le dijo: ¿Qué se hará del hombre cuya honra desea el rey? Y dijo Amán en su corazón: ¿A quién deseará el rey hacer honra más que a mí?
Aa le nimoak’ ao t’i Hamane. Le hoe i mpanjakay tama’e, Ino ty hanoañe amy t’indaty tea’ i mpanjakay asiñeñe?—naereñere’ i Hamane: Ia ty ho tea’ i mpanjakay asiñeñe naho tsy zaho? —
7 Y respondió Amán al rey: Al varón cuya honra desea el rey,
le hoe t’i Hamane amy mpanjakay: Ty am’ indaty tea’ i mpanjakay asiñeñey,
8 Traigan vestido real de que el rey se viste, y el caballo sobre que cabalga el rey, y la corona real que está puesta en su cabeza:
le aboake i sarom-panjaka fiombea’ey naho i soavala finingira’ey vaho i sabakam-bolonahetse fiombeañe añambone’e eo;
9 Y den el vestido y el caballo en mano de alguno de los príncipes más nobles del rey, y vistan a aquel varón cuya honra desea el rey, y llévenle en el caballo por la plaza de la ciudad, y pregonen delante de él: Así se hará al varón cuya honra desea el rey.
le ampise­seheñe ami’ty raik’ amo roandriam-bei’ i mpanjakaio i saroñe rey naho i soavalay, hampisaroña’e indaty tea’ i mpanjakay asiñeñey naho hampionjoneñe amy soavalay am-pa­ñavelo­añe an-dala’ i rovay mb’eo vaho koiheñe aolo’e eo ty hoe: Zao ty hanoañe ondaty tea’ i mpanjakay asiñeñeo.
10 Entonces el rey dijo a Amán: Dáte priesa, toma el vestido y el caballo, como has dicho, y házlo así con Mardoqueo Judío, que está asentado a la puerta del rey: no dejes nada de todo lo que has dicho.
Aa le hoe i mpanjakay amy Hemane: Mali­sà arè, rambeso i saroñey naho i soavalay amy sinaontsi’oy le ano amy Mordekay nte-Iehoda mpiambesatse an-dala­mbeim-panjaka eo zay; ko apo’o ndra loli’e amy nitaroñe’oy.
11 Y Amán tomó el vestido y el caballo, y vistió a Mardoqueo, y le llevó cabalgando por la plaza de la ciudad, e hizo pregonar delante de él: Así se hará al varón cuya honra desea el rey.
Aa le rinambe’ i Hamane i saroñey naho i soavalay naho na­om­be’e amy Mordekay naho nam­pi­­onjone’e am-pirangàñe i lalan-drovay, nikoik’ aolo’e eo, ty hoe: Zao ty hanoañe t’indaty tea’ i mpanjakay asiñeñe.
12 Después de esto Mardoqueo se volvió a la puerta del rey: y Amán se fue corriendo a su casa enlutado, y cubierta su cabeza.
Le nimpoly mb’an-dalambeim-panjaka mb’eo t’i Mordekay. Fe nihitrihitry mb’ añ’ anjomba’e mb’eo t’i Hamane niojeoje, nitakon-doha.
13 Y contó Amán a Zares su mujer, y a todos sus amigos, todo lo que le había acontecido: y dijéronle sus sabios, y Zares su mujer: Si de la simiente de los Judíos es el Mardoqueo, delante de quien has comenzado a caer, no prevalecerás a él; antes caerás cayendo delante de él.
Natalili’ i Hamane amy Zerese vali’ey naho amo rañe’e iabio i fonga nifetsak’ ama’ey. Le hoe ondati’e mahihitseo naho i Zerese vali’ey ama’e: Naho tiri’ Iehoda t’i Mordekay, ihe nafotsak’ aolo’e eo, le tsy hahafitroara’o, fa tsy mete tsy hiridiñe añatrefa’e.
14 Aun estaban ellos hablando con él, cuando los eunucos del rey llegaron apresurados, para hacer venir a Amán al banquete que había hecho Ester.
Ie mbe nisaontsieñe, le pok’eo o mpiatram-panjakao nanaentaeñe i Hamane homb’amy sabadidake nihalankañe’ i Esterey.

< Ester 6 >