Eclesiastés 7

1 Mejor es la buena fama que el buen ungüento; y el día de la muerte, que el día del nacer mismo.

İyi ad hoş kokulu yağdan, Ölüm günü doğum gününden iyidir.

2 Mejor es ir a la casa del luto que a la casa del convite; porque es el fin de todos los hombres; y el que vive, lo pondrá en su corazón.

Yas evine gitmek, şölen evine gitmekten iyidir. Çünkü her insanın sonu ölümdür, Yaşayan herkes bunu aklında tutmalı.

3 Mejor es el enojo que la risa; porque con la tristeza del rostro se enmendará el corazón.

Üzüntü gülmekten iyidir, Çünkü yüz mahzun olunca yürek sevinir.

4 El corazón de los sabios, en la casa del luto: mas el corazón de los insensatos, en la casa del placer.

Bilge kişinin aklı yas evindedir, Akılsızın aklıysa şenlik evinde.

5 Mejor es oír la reprensión del sabio, que la canción de los insensatos.

Bilgenin azarını işitmek, Akılsızın türküsünü işitmekten iyidir.

6 Porque la risa del insensato es como el estrépito de las espinas debajo de la olla; y también esto es vanidad.

Çünkü akılsızın gülmesi, Kazanın altındaki çalıların çatırtısı gibidir. Bu da boştur.

7 Ciertamente el agravio hace enloquecer al sabio; y el presente corrompe el corazón.

Haksız kazanç bilgeyi delirtir, Rüşvet karakteri bozar.

8 Mejor es el fin del negocio, que su principio: mejor es el sufrido de espíritu, que el altivo de espíritu.

Bir olayın sonu başlangıcından iyidir. Sabırlı kibirliden iyidir.

9 No te apresures en tu espíritu a enojarte; porque la ira en el seno de los insensatos reposa.

Çabuk öfkelenme, Çünkü öfke akılsızların bağrında barınır.

10 Nunca digas: ¿Qué es la causa que los tiempos pasados fueron mejores que estos? Porque nunca de esto preguntarás con sabiduría.

“Neden geçmiş günler bugünlerden iyiydi?” diye sorma, Çünkü bu bilgece bir soru değil.

11 Buena es la ciencia con herencia; y más a los que ven el sol:

Bilgelik miras kadar iyidir, Güneşi gören herkes için yararlıdır.

12 Porque en la sombra de la ciencia, y en la sombra del dinero reposa el hombre; mas la sabiduría excede, en que da vida a sus poseedores.

Bilgelik siperdir, para da siper, Bilginin yararı ise şudur: Bilgelik ona sahip olan kişinin yaşamını korur.

13 Mira la obra de Dios; porque ¿quién podrá enderezar el que él torció?

Tanrı'nın yaptığını düşün: O'nun eğrilttiğini kim doğrultabilir?

14 En el día del bien, está en el bien; y en el día del mal, vé. Dios también hizo esto delante de lo otro, porque el hombre no halle nada tras de él.

İyi günde mutlu ol, Ama kötü günde dikkatle düşün; Tanrı birini öbürü gibi yaptı ki, İnsan kendisinden sonra neler olacağını bilmesin.

15 Todo lo ví en los días de mi vanidad. Justo hay, que perece por su justicia; e impío hay, que por su maldad alarga sus días.

Boş ömrümde şunları gördüm: Doğru insan doğruluğuna karşın ölüyor, Kötü insanın ise, kötülüğüne karşın ömrü uzuyor.

16 No seas justo mucho, ni seas demasiadamente sabio: ¿por qué te destruirás?

Ne çok doğru ol ne de çok bilge. Niçin kendini yok edesin?

17 No hagas mal mucho, ni seas insensato: ¿por qué morirás antes de tu tiempo?

Ne çok kötü ol ne de akılsız. Niçin vaktinden önce ölesin?

18 Bueno es que tomes esto, y también de estotro no apartes tu mano; porque el que a Dios teme, saldrá con todo.

Birini tutman iyidir, Öbüründen de elini çekme. Çünkü Tanrı'ya saygı duyan ikisini de başarır.

19 La sabiduría esfuerza al sabio, más que diez poderosos príncipes, que sean en la ciudad.

Bilgelik, bilge kişiyi kentteki on yöneticiden daha güçlü kılar.

20 Ciertamente no hay hombre justo en la tierra, que haga bien, y nunca peque.

Çünkü yeryüzünde hep iyilik yapan, Hiç günah işlemeyen doğru insan yoktur.

21 Tampoco apliques tu corazón a todas las palabras que se hablaren; porque alguna vez no oigas a tu siervo, que dice mal de ti.

İnsanların söylediği her söze aldırma, Yoksa uşağının bile sana sövdüğünü duyabilirsin.

22 Porque tu corazón sabe, que tú también dijiste mal de otros muchas veces.

Çünkü sen de birçok kez Başkalarına sövdüğünü pekâlâ biliyorsun.

23 Todas estas cosas probé con sabiduría, diciendo: Hacerme he sabio: mas ella se alejó de mí.

Bütün bunları bilgelikle denedim: “Bilge olacağım” dedim. Ama bu beni aşıyordu.

24 Lejos está lo que fue; y lo profundo profundo ¿quién lo hallará?

Bilgelik denen şey Uzak ve çok derindir, onu kim bulabilir?

25 Yo he rodeado, y mi corazón, por saber, y examinar, e inquirir la sabiduría, y la razón; y por saber la maldad de la insensatez, y el desvarío del error,

Böylece, bilgelik ve çözüm aramaya, incelemeye, kavramaya, Kötülüğün akılsızlık, akılsızlığın delilik olduğunu anlamaya kafa yordum.

26 Y yo he hallado más amarga que la muerte la mujer: la cual es redes, y lazos su corazón: sus manos, ligaduras. El bueno delante de Dios escapará de ella: mas el pecador será preso en ella.

Kimi kadını ölümden acı buldum. O kadın ki, kendisi tuzak, yüreği kapan, elleri zincirdir. Tanrı'nın hoşnut kaldığı insan ondan kaçar, Günah işleyense ona tutsak olur.

27 Mira, esto he hallado, dice el Predicador, mirando las cosas una a una para hallar la razón:

Vaiz diyor ki, “Şunu gördüm: Bir çözüm bulmak için Bir şeyi öbürüne eklerken

28 Lo cual mucho buscó mi alma, y no lo hallé: un hombre entre mil he hallado: mas mujer de todas estas nunca hallé.

–Araştırıp hâlâ bulamazken– Binde bir adam buldum, Ama aralarında bir kadın bulamadım.

29 Solamente, he aquí, esto hallé: que Dios hizo al hombre recto: mas ellos buscaron muchas cuentas.

Bulduğum tek şey: Tanrı insanları doğru yarattı, Oysa onlar hâlâ karmaşık çözümler arıyorlar.”