Hechos 13

1 Había entonces en la iglesia, que estaba en Antioquía, profetas y doctores, como Barnabás, y Simón el que se llamaba Níger, y Lucio Cireneo, y Manaén, hermano de leche de Heródes el tetrarca, y Saulo.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਬਰ੍ਣੱਬਾਃ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯੰ ਨਿਗ੍ਰੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਕੁਰੀਨੀਯਲੂਕਿਯੋ ਹੇਰੋਦਾ ਰਾਜ੍ਞਾ ਸਹ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਦ੍ਯਾਭ੍ਯਾਸੋ ਮਿਨਹੇਮ੍, ਸ਼ੌਲਸ਼੍ਚੈਤੇ ਯੇ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰਸ਼੍ਚਾਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰਸ੍ਥਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾਮ੍ ਆਸਨ੍,

2 Ministrando pues estos al Señor, y ayunando, dijo el Espíritu Santo: Apartádme a Barnabás y a Saulo para la obra para la cual los he llamado.

ਤੇ ਯਦੋਪਵਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਅਸੇਵਨ੍ਤ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ਼ੈਲੌ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੌ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕੁਰੁਤ|

3 Entonces ayunando y orando, y poniéndoles las manos encima, los enviaron.

ਤਤਸ੍ਤੈਰੁਪਵਾਸਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤਯੋਃ ਸਤੋਸ੍ਤੇ ਤਯੋ ਰ੍ਗਾਤ੍ਰਯੋ ਰ੍ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੌ ਵ੍ਯਸ੍ਰੁʼਜਨ੍|

4 Así que ellos, enviados por el Espíritu Santo, descendieron a Seleucia; y de allí navegaron a Chipre.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੌ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤੌ ਸਨ੍ਤੌ ਸਿਲੂਕਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਸਮੁਦ੍ਰਪਥੇਨ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪਮ੍ ਅਗੱਛਤਾਂ|

5 Y llegados a Salamina, anunciaban la palabra de Dios en las sinagogas de los Judíos; y tenían también a Juan por asistente.

ਤਤਃ ਸਾਲਾਮੀਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨਾਨਿ ਗਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤਾਂ; ਯੋਹਨਪਿ ਤਤ੍ਸਹਚਰੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|

6 Y habiendo atravesado la isla hasta Pafo, hallaron a cierto hechicero, falso profeta, Judío, llamado Bar-jesús:

ਇੱਥੰ ਤੇ ਤਸ੍ਯੋਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਭ੍ਰਮਨ੍ਤਃ ਪਾਫਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ; ਤਤ੍ਰ ਸੁਵਿਵੇਚਕੇਨ ਸਰ੍ਜਿਯਪੌਲਨਾਮ੍ਨਾ ਤੱਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿਨਾ ਸਹ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਵੇਸ਼ਧਾਰੀ ਬਰ੍ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਾ ਯੋ ਮਾਯਾਵੀ ਯਿਹੂਦੀ ਆਸੀਤ੍ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਤਃ|

7 El cual estaba con el procónsul Sergio Paulo, varón prudente. Este, llamando a Barnabás y a Saulo, deseaba oír la palabra de Dios.

ਤੱਦੇਸ਼ਾਧਿਪ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਨ੍ਯਮਨ੍ਤ੍ਰਯਤ੍|

8 Mas les resistía Elimás el hechicero, (que así se interpreta su nombre, ) procurando de apartar de la fe al procónsul.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਲੁਮਾ ਯੰ ਮਾਯਾਵਿਨੰ ਵਦਨ੍ਤਿ ਸ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿੰ ਧਰ੍ੰਮਮਾਰ੍ਗਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਯਤਤ|

9 Entonces Saulo, que también se llama Pablo, lleno del Espíritu Santo, poniendo en él los ojos,

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ੋਲੋ(ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਪੌਲਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਤੰ ਮਾਯਾਵਿਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਕਥਯਤ੍,

10 Dijo: Oh, lleno de todo engaño y de toda maldad, hijo del diablo, enemigo de toda justicia, ¿no cesarás de trastornar los caminos rectos del Señor?

ਹੇ ਨਰਕਿਨ੍ ਧਰ੍ੰਮਦ੍ਵੇਸ਼਼ਿਨ੍ ਕੌਟਿਲ੍ਯਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਪਰਿਪੂਰ੍ਣ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਤ੍ਯਪਥਸ੍ਯ ਵਿਪਰ੍ੱਯਯਕਰਣਾਤ੍ ਕਦਾਪਿ ਨ ਨਿਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਸੇ?

11 Ahora, pues, he aquí, la mano del Señor es sobre ti, y serás ciego, que no veas el sol por un tiempo. Y luego cayó en él oscuridad y tinieblas; y andando al derredor buscaba quien le condujese por la mano.

ਅਧੁਨਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਵ ਸਮੁਚਿਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੇਨ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਨ੍ਧਃ ਸਨ੍ ਸੂਰ੍ੱਯਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ| ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਰਾਤ੍ਰਿਵਦ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮ੍ ਆੱਛਾਦਿਤਵਾਨ੍; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੰ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਸ ਲੋਕਮਨ੍ਵਿੱਛਨ੍ ਇਤਸ੍ਤਤੋ ਭ੍ਰਮਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

12 Entonces el procónsul, viendo lo que había sido hecho, creyó, maravillado de la doctrina del Señor.

ਏਨਾਂ ਘਟਨਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਤਿਃ ਪ੍ਰਭੂਪਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਵਿਸ੍ਮਿਤ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

13 Y partidos de Pafo, Pablo, y los que estaban con él, vinieron a Perges de Pamfilia: entonces Juan, apartándose de ellos, se volvió a Jerusalem.

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪੌਲਸ੍ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨੌ ਚ ਪਾਫਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰੋਤੰ ਚਾਲਯਿਤ੍ਵਾ ਪਮ੍ਫੁਲਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪਰ੍ਗੀਨਗਰਮ੍ ਅਗੱਛਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋਹਨ੍ ਤਯੋਃ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਏਤ੍ਯ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗੱਛਤ੍|

14 Y ellos pasando de Perges, vinieron a Antioquía de Pisidia; y entrando en la sinagoga un día de sábado, se asentaron.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਪਰ੍ਗੀਤੋ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਿਸਿਦਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਭਜਨਭਵਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਾਵਿਸ਼ਤਾਂ|

15 Y después de la lectura de la ley y de los profetas, los príncipes de la sinagoga enviaron a ellos, diciendo: Varones y hermanos, si hay en vosotros alguna palabra de exhortación para el pueblo, hablád.

ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਯੋਃ ਪਠਿਤਯੋਃ ਸਤੋ ਰ੍ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੌ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯੁਵਯੋਃ ਕਾਚਿਦ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਕਥਾ ਯਦ੍ਯਸ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਾਂ ਵਦਤੰ ਤੌ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਭਜਨਭਵਨਸ੍ਯਾਧਿਪਤਯਃ ਕਥਾਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੈਸ਼਼ਯਨ੍|

16 Entonces Pablo, levantándose, hecha señal de silencio con la mano, dijo: Varones Israelitas, y los que teméis a Dios, escuchád.

ਅਤਃ ਪੌਲ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਹਸ੍ਤੇਨ ਸਙ੍ਕੇਤੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਪਰਾਯਣਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਯੂਯਮ੍ ਅਵਧੱਧੰ|

17 El Dios de este pueblo de Israel escogió a nuestros padres, y ensalzó el pueblo, siendo ellos extranjeros en la tierra de Egipto, y con brazo levantado los sacó de ella.

ਏਤੇਸ਼਼ਾਮਿਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਕਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਤਤੋ ਮਿਸਰਿ ਦੇਸ਼ੇ ਪ੍ਰਵਸਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁੰਨਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵੀਯਬਾਹੁਬਲੇਨ ਤਾਨ੍ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਮਾਨਯਤ੍|

18 Y por espacio como de cuarenta años soportó sus costumbres en el desierto.

ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵੱਚ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਰਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ

19 Y destruyendo las siete naciones en la tierra de Canaán, les repartió por suerte la tierra de ellas.

ਕਿਨਾਨ੍ਦੇਸ਼ਾਨ੍ਤਰ੍ੱਵਰ੍ੱਤੀਣਿ ਸਪ੍ਤਰਾਜ੍ਯਾਨਿ ਨਾਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੇਨ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕਾਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|

20 Y después de esto les dio jueces como por cuatrocientos y cincuenta años, hasta el profeta Samuel.

ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਦਧਿਕਚਤੁਃਸ਼ਤੇਸ਼਼ੁ ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਚ ਸ਼ਿਮੂਯੇਲ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਵਿਚਾਰਯਿਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|

21 Y entonces demandaron rey; y les dio Dios a Saul, hijo de Cis, varón de la tribu de Benjamín, por cuarenta años.

ਤੈਸ਼੍ਚ ਰਾਜ੍ਞਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤੇ, ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਬਿਨ੍ਯਾਮੀਨੋ ਵੰਸ਼ਜਾਤਸ੍ਯ ਕੀਸ਼ਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸ਼ੌਲੰ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਰ੍ਸ਼਼ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਰਾਜਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

22 Y quitado aquel, les levantó a David por rey, al cual dio testimonio, diciendo: He hallado a David, hijo de Jessé, varón conforme a mi corazón, el cual hará todas mis voluntades.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੰ ਪਦਚ੍ਯੁਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੋ ਮਦਿਸ਼਼੍ਟਕ੍ਰਿਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਮ ਮਨੋਭਿਮਤਮ੍ ਏਕੰ ਜਨੰ ਯਿਸ਼ਯਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਦਾਯੂਦੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਇਦੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਯੂਦਿ ਸ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਦਾਯੂਦੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਿਤਵਾਨ|

23 De la simiente de éste, Dios, conforme a su promesa, ha levantado para Israel un Salvador, Jesús;

ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਨੁਸਾਰੇਣ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਵੰਸ਼ਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਕੰ ਯੀਸ਼ੁੰ (ਤ੍ਰਾਤਾਰਮ੍) ਉਦਪਾਦਯਤ੍|

24 Predicando Juan antes de su venida el bautismo de arrepentimiento a todo el pueblo de Israel.

ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੋਹਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਮਨਃਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਰੂਪੰ ਮੱਜਨੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|

25 Mas como Juan cumpliese su carrera, dijo: ¿Quién pensáis que soy yo? Yo no soy él; mas, he aquí, viene en pos de mí uno, cuyos zapatos de los pies no soy yo digno de desatar.

ਯਸ੍ਯ ਚ ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਭਾਰੰ ਪ੍ਰਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੋਹਨ੍ ਤਨ੍ ਨਿਸ਼਼੍ਪਾਦਯਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਕੰ ਜਨੰ ਜਾਨੀਥ? ਅਹਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਤ੍ਰਾਤਾ ਨਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯਸ੍ਯ ਪਾਦਯੋਃ ਪਾਦੁਕਯੋ ਰ੍ਬਨ੍ਧਨੇ ਮੋਚਯਿਤੁਮਪਿ ਯੋਗ੍ਯੋ ਨ ਭਵਾਮਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

26 Varones y hermanos, hijos del linaje de Abraham, y los que de entre vosotros temen a Dios, a vosotros es enviada la palabra de esta salvación.

ਹੇ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਜਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਭੀਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਕਥੈਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ|

27 Porque los que habitaban en Jerusalem, y sus príncipes, no conociendo a éste, ni a las voces de los profetas que se leen todos los sábados, condenándo le las cumplieron.

ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਿਵਾਸਿਨਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਯਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਰਿਚਯੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਪਠ੍ਯਮਾਨਾਨਾਂ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਕਥਾਨਾਮ੍ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਮ੍ ਅਬੁੱਧ੍ਵਾ ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਧੇਨ ਤਾਃ ਕਥਾਃ ਸਫਲਾ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|

28 Y sin hallar en él causa de muerte, pidieron a Pilato que fuese muerto.

ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਸ੍ਯ ਕਮਪਿ ਹੇਤੁਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਤਸ੍ਯ ਵਧੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|

29 Y habiendo cumplido todas las cosas que de él eran escritas, quitándo le del madero, le pusieron en un sepulcro.

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਾਃ ਕਥਾ ਲਿਖਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਕਰ੍ੰਮ ਸਮ੍ਪਾਦ੍ਯ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ਾਦ੍ ਅਵਤਾਰ੍ੱਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ਼ਾਯਿਤਵਨ੍ਤਃ|

30 Mas Dios le levantó de entre los muertos.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਮੁਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍,

31 El cual fue visto por muchos días de los que habían subido juntamente con él de Galilea a Jerusalem, los cuales son sus testigos ante el pueblo.

ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੰ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੇ ਲੋਕਾ ਆਗੱਛਨ੍ ਸ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਅਤਸ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਸਨ੍ਤਿ|

32 Y nosotros os anunciamos la buena nueva de aquella promesa que fue hecha a los padres,

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਤ੍ਵੰ ਮੇ ਪੁਤ੍ਰੋਸਿ ਚਾਦ੍ਯ ਤ੍ਵਾਂ ਸਮੁੱਥਾਪਿਤਵਾਨਹਮ੍|

33 La cual Dios ha cumplido a nosotros, los hijos de ellos, resucitando a Jesús: como también en el Salmo segundo está escrito: Mi hijo eres tú, yo te he engendrado hoy.

ਇਦੰ ਯਦ੍ਵਚਨੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯਗੀਤੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦ੍ ਯੀਸ਼ੋਰੁੱਥਾਨੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯੇ ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੀ ਕ੍ਰੁʼਤੰ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਇਮੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|

34 Y que le levantó de los muertos para nunca más volver a corrupción, dijo así: Os daré las misericordias fieles prometidas a David.

ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਤੰ ਤਦੀਯੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਕਦਾਪਿ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ੇਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ ਦਾਯੂਦੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੋ ਯੋ ਵਰਸ੍ਤਮਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|

35 Por tanto en otro Salmo dice también: No permitirás que tu Santo vea corrupción.

ਏਤਦਨ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗੀਤੇ(ਅ)ਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਪੁਣ੍ਯਵਨ੍ਤੰ ਤ੍ਵੰ ਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨ ਚ ਦਾਸ੍ਯਸਿ|

36 Porque a la verdad David, habiendo servido en su edad a la voluntad de Dios, durmió, y fue juntado con sus padres, y vio corrupción.

ਦਾਯੂਦਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਮਤਸੇਵਾਯੈ ਨਿਜਾਯੁਸ਼਼ਿ ਵ੍ਯਯਿਤੇ ਸਤਿ ਸ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਨਿਜੈਃ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੈਃ ਸਹ ਮਿਲਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੀਯਤ;

37 Mas aquel que Dios levantó, no vio corrupción.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਮੀਸ਼੍ਵਰਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ ਸ ਨਾਕ੍ਸ਼਼ੀਯਤ|

38 Séaos pues notorio, varones y hermanos, que por éste os es anunciada remisión de pecados;

ਅਤੋ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਨੇਨ ਜਨੇਨ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਭਵਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|

39 Y de todo lo que por la ley de Moisés no pudisteis ser justificados, en éste es justificado todo aquel que creyere.

ਫਲਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯੂਯੰ ਯੇਭ੍ਯੋ ਦੋਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋ ਮੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਦੋਸ਼਼ੇਭ੍ਯ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਨੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ|

40 Mirád pues que no venga sobre vosotros lo que está dicho en los profetas:

ਅਪਰਞ੍ਚ| ਅਵਜ੍ਞਾਕਾਰਿਣੋ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰੁਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯਤ| ਤਥੈਵਾਸਮ੍ਭਵੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਸ੍ਯਾਤ ਯੂਯੰ ਵਿਲੱਜਿਤਾਃ| ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ਸੁ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯੇ ਕਰ੍ੰਮ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ| ਯੇਨੈਵ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਿਤੇ(ਅ)ਪਿ ਹਿ| ਯੂਯੰ ਨ ਤਨ੍ਤੁ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਥ ਕਦਾਚਨ||

41 Mirád, menospreciadores, y maravilláos, y desvanecéos; porque yo obro obra en vuestros días, obra que no la creeréis aunque alguien os la contare.

ਯੇਯੰ ਕਥਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਖਿਤਾਸ੍ਤੇ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ ਸ ਕਥਾ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨ ਘਟਤੇ|

42 Y salidos los Judíos de la sinagoga, los Gentiles les rogaron, que el sábado siguiente se les hablasen estas palabras.

ਯਿਹੂਦੀਯਭਜਨਭਵਨਾਨ੍ ਨਿਰ੍ਗਤਯੋਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯੈ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾ, ਆਗਾਮਿਨਿ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ(ਅ)ਪਿ ਕਥੇਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਾ ਭਵਤ੍ਵਿਤਿ|

43 Y despedida la congregación, muchos de los Judíos, y de los prosélitos religiosos siguieron a Pablo y a Barnabás: los cuales hablándoles, les persuadían que permaneciesen en la gracia de Dios.

ਸਭਾਯਾ ਭਙ੍ਗੇ ਸਤਿ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯਿਹੂਦੀਯਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਯੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍, ਤੇਨ ਤੌ ਤੈਃ ਸਹ ਨਾਨਾਕਥਾਃ ਕਥਯਿਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹਾਸ਼੍ਰਯੇ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਯਤਾਂ|

44 Y el sábado siguiente se juntó casi toda la ciudad a oír la palabra de Dios.

ਪਰਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲਾਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਮਿਲਿਤਾਃ,

45 Entonces los Judíos, vistas las multitudes, fueron llenos de envidia, y contradecían a lo que Pablo decía, contradiciendo y blasfemando.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਜਨਨਿਵਹੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਵਿਪਰੀਤਕਥਾਕਥਨੇਨੇਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਯਾ ਚ ਪੌਲੇਨੋਕ੍ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਖਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ|

46 Entonces Pablo y Barnabás, usando de libertad, dijeron, A vosotros a la verdad era menester que se os hablase primero la palabra de Dios; mas, pues que la desecháis, y os juzgáis indignos de la vida eterna, he aquí, nos volvemos a los Gentiles. (aiōnios g166)

ਤਤਃ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਵਕ੍ਸ਼਼ੋਭੌ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ ਪ੍ਰਥਮੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧਾਵੀਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਯਾਃ ਪ੍ਰਚਾਰਣਮ੍ ਉਚਿਤਮਾਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁੰ ਤਦਗ੍ਰਾਹ੍ਯਤ੍ਵਕਰਣੇਨ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਸ਼਼ੋ(ਅ)ਯੋਗ੍ਯਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਥ, ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਃ| (aiōnios g166)

47 Porque así nos lo mandó el Señor, diciendo: Te he puesto por luz de los Gentiles, para que seas por salvación hasta lo postrero de la tierra.

ਪ੍ਰਭੁਰਸ੍ਮਾਨ੍ ਇੱਥਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਯਾਵੱਚ ਜਗਤਃ ਸੀਮਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਤ੍ਰਾਣਕਾਰਣਾਤ੍| ਮਯਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੋ ਭੂਃ ਪ੍ਰਦੀਪਵਤ੍||

48 Y los Gentiles oyendo esto, fueron gozosos, y glorificaban la palabra del Señor; y creyeron cuantos estaban ordenados para vida eterna. (aiōnios g166)

ਤਦਾ ਕਥਾਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾ ਆਹ੍ਲਾਦਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਧਨ੍ਯਾਂ ਧਨ੍ਯਾਮ੍ ਅਵਦਨ੍, ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਨਿਮਿੱਤੰ ਨਿਰੂਪਿਤਾ ਆਸਨ੍ ਤੇ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍| (aiōnios g166)

49 Y la palabra del Señor fue sembrada por toda aquella región.

ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍|

50 Mas los Judíos concitaron a las mujeres devotas y nobles, y a los principales de la ciudad, y levantaron persecución contra Pablo y Barnabás, a los cuales echaron de sus términos.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਨਗਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਧਾਨਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਸੰਮਾਨ੍ਯਾਃ ਕਥਿਪਯਾ ਭਕ੍ਤਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਸ਼੍ਚ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਗ੍ਰਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|

51 Ellos entonces sacudiendo contra ellos el polvo de sus pies, se vinieron a Iconio.

ਅਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੌ ਨਿਜਪਦਧੂਲੀਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵੇਕਨਿਯੰ ਨਗਰੰ ਗਤੌ|

52 Y los discípulos fueron llenos de gozo, y del Espíritu Santo.

ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣ ਆਨਨ੍ਦੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੋਭਵਤ੍|