< 2 Tesalonicenses 3 >

1 En fin, hermanos, orád por nosotros, que la palabra del Señor corra libremente, y sea glorificada, así como lo es entre vosotros:
he bhrAtaraH, zeSe vadAmi, yUyam asmabhyamidaM prArthayadhvaM yat prabho rvAkyaM yuSmAkaM madhye yathA tathaivAnyatrApi pracaret mAnyaJca bhavet;
2 Y que seamos librados de hombres perversos y malos; porque no todos tienen fe.
yacca vayam avivecakebhyo duSTebhyazca lokebhyo rakSAM prApnuyAma yataH sarvveSAM vizvAso na bhavati|
3 Mas fiel es el Señor que os confirmará, y os guardará de mal.
kintu prabhu rvizvAsyaH sa eva yuSmAn sthirIkariSyati duSTasya karAd uddhariSyati ca|
4 Y tenemos confianza de vosotros en el Señor, que hacéis y haréis lo que os hemos mandado.
yUyam asmAbhi ryad Adizyadhve tat kurutha kariSyatha ceti vizvAso yuSmAnadhi prabhunAsmAkaM jAyate|
5 El Señor enderece vuestros corazones en el amor de Dios, y en la paciencia de Cristo.
Izvarasya premni khrISTasya sahiSNutAyAJca prabhuH svayaM yuSmAkam antaHkaraNAni vinayatu|
6 Os denunciamos empero, hermanos, en el nombre de nuestro Señor Jesu Cristo, que os apartéis de todo hermano que anduviere fuera de orden, y no conforme a la tradición que recibió de nosotros;
he bhrAtaraH, asmatprabho ryIzukhrISTasya nAmnA vayaM yuSmAn idam AdizAmaH, asmatto yuSmAbhi ryA zikSalambhi tAM vihAya kazcid bhrAtA yadyavihitAcAraM karoti tarhi yUyaM tasmAt pRthag bhavata|
7 Porque vosotros sabéis de qué manera es menester imitarnos; porque no nos hubimos desordenadamente entre vosotros:
yato vayaM yuSmAbhiH katham anukarttavyAstad yUyaM svayaM jAnItha| yuSmAkaM madhye vayam avihitAcAriNo nAbhavAma,
8 Ni comimos de balde el pan de nadie; antes trabajamos con trabajo y fatiga de noche y de día, por no ser gravosos a ninguno de vosotros.
vinAmUlyaM kasyApyannaM nAbhuMjmahi kintu ko'pi yad asmAbhi rbhAragrasto na bhavet tadarthaM zrameNa klezena ca divAnizaM kAryyam akurmma|
9 No porque no tuviésemos potestad, mas por darnos a vosotros por dechado, para que nos imitaseis.
atrAsmAkam adhikAro nAstItthaM nahi kintvasmAkam anukaraNAya yuSmAn dRSTAntaM darzayitum icchantastad akurmma|
10 Porque aun estando con vosotros os denunciábamos esto: Que si alguno no quisiere trabajar, tampoco coma.
yato yena kAryyaM na kriyate tenAhAro'pi na kriyatAmiti vayaM yuSmatsamIpa upasthitikAle'pi yuSmAn AdizAma|
11 Porque oímos que andan algunos entre vosotros fuera de orden, no ocupándose en cosa alguna, sino en indagar lo que no les importa.
yuSmanmadhye 'vihitAcAriNaH ke'pi janA vidyante te ca kAryyam akurvvanta Alasyam AcarantItyasmAbhiH zrUyate|
12 Y a los que son tales, mandámosles y rogámosles por nuestro Señor Jesu Cristo, que trabajando con silencio coman su propio pan.
tAdRzAn lokAn asmataprabho ryIzukhrISTasya nAmnA vayam idam AdizAma AjJApayAmazca, te zAntabhAvena kAryyaM kurvvantaH svakIyamannaM bhuJjatAM|
13 Mas vosotros, hermanos, no desfallezcáis en bien hacer.
aparaM he bhrAtaraH, yUyaM sadAcaraNe na klAmyata|
14 Y si alguno no obedeciere a nuestra palabra por esta epístola, notád al tal, y no le tratéis para que se avergüence.
yadi ca kazcidetatpatre likhitAm asmAkam AjJAM na gRhlAti tarhi yUyaM taM mAnuSaM lakSayata tasya saMsargaM tyajata ca tena sa trapiSyate|
15 Empero no le tengáis como a enemigo, sino amonestádle como a hermano.
kintu taM na zatruM manyamAnA bhrAtaramiva cetayata|
16 Y el mismo Señor de paz os dé siempre paz de toda manera. El Señor sea con todos vosotros.
zAntidAtA prabhuH sarvvatra sarvvathA yuSmabhyaM zAntiM deyAt| prabhu ryuSmAkaM sarvveSAM saGgI bhUyAt|
17 La salutación de mi propia mano, de Pablo, que es mi signo en todas mis cartas. Así yo escribo.
namaskAra eSa paulasya mama kareNa likhito'bhUt sarvvasmin patra etanmama cihnam etAdRzairakSarai rmayA likhyate|
18 La gracia del Señor nuestro Jesu Cristo sea con todos vosotros. Amén. La segunda carta a los Tesalonicenses fue escrita de Aténas.
asmAkaM prabho ryIzukhrISTasyAnugrahaH sarvveSu yuSmAsu bhUyAt| Amen|

< 2 Tesalonicenses 3 >