< 2 Samuel 9 >

1 Y dijo David: ¿Ha quedado alguno de la casa de Saul a quién yo haga misericordia por causa de Jonatán?
David mah, Jonathan rang hoiah tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh thung hoi kanghmat kami oh vop maw? tiah a dueng.
2 Y había un siervo de la casa de Saul, que se llamaba Siba, al cual como llamaron que viniese a David, el rey le dijo: ¿Eres tú Siba? Y él respondió: Tu siervo.
To naah Saul imthung ah tamna tok sah, Ziba, tiah kawk ih kami maeto oh. Anih to David khaeah kawk o, siangpahrang mah anih khaeah, Nang loe Ziba maw? tiah a naa. To naah anih mah, Na tamna kai bae, tiah a naa.
3 Y el rey dijo: ¿No ha quedado nadie de la casa de Saul, a quién yo haga misericordia de Dios? Y Siba respondió al rey: Aun ha quedado un hijo de Jonatán, cojo de los pies.
Siangpahrang mah anih khaeah, Sithaw tahmenhaih kam tuengsak hanah, Saul imthung takoh ah kanghmat kami maeto doeh om ai boeh maw? tiah a naa. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khokkhaem, Jonathan capa maeto oh vop, tiah a naa.
4 Entonces el rey le dijo: ¿Y ese dónde está? Y Siba respondió al rey: He aquí, está en casa de Maquir, hijo de Amiel, en Lo-dabar.
Siangpahrang mah anih khaeah, To kami loe naa ah maw oh? tiah a dueng. Ziba mah siangpahrang khaeah, Khenah, anih loe Lo Debar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah oh, tiah a naa.
5 Y envió el rey David, y tomóle de casa de Maquir, hijo de Amiel de Lo-dabar.
To pongah siangpahrang David mah anih to Lo Dabar avang ah kaom, Ammiel capa Makir im ah kawksak.
6 Y venido Mifi-boset, hijo de Jonatán, hijo de Saul, a David, postróse sobre su rostro, e hízole reverencia. Y dijo David: Mifi-boset. Y él respondió: He aquí tu siervo.
Saul capa Jonathan, Jonathan capa Mephiboseth David khaeah phak naah, anih hmaa ah akuep moe, khingyahaih to paek. David mah, Mephisobeth, tiah kawk. Anih mah, Na tamna hae ah ka oh, tiah a naa.
7 David le dijo: No tengas temor, porque yo haré contigo misericordia por amor de Jonatán tu padre; y yo te haré volver todas las tierras de Saul tu padre, y tú comerás pan a mi mesa perpetuamente.
David mah anih khaeah, Zii hmah, nampa Jonathan rang hoiah na nuiah tahmenhaih kam tuengsak han; namsae Saul mah tawnh ih lawknawk boih kang paek let han, nang loe ka caboi nuiah buh na caa poe tih, tiah a naa.
8 Y él inclinándose, dijo: ¿Quién es tu siervo, para que mires a un perro muerto como yo soy?
Mephiboseth mah akuep moe, Kadueh ui baktish kaom, kai hae tih han ih na poek khing loe, tiah a naa.
9 Entonces el rey llamó a Siba siervo de Saul, y díjole: Todo lo que fue de Saul, y de toda su casa yo lo he dado al hijo de tu señor:
To naah siangpahrang mah Saul ih tamna, Ziba to kawk moe, anih khaeah, Saul hoi angmah ih imthung takohnawk mah tawnh ih hmuennawk boih, na angraeng ih capa hanah ka paek boeh.
10 Tú pues le labrarás las tierras, tú con tus hijos, y tus siervos, y encerrarás, para que el hijo de tu señor tenga pan que comer. Y Mifi-boset el hijo de tu señor comerá pan perpetuamente a mi mesa. Y tenía Siba quince hijos y veinte siervos.
To pongah nangmah hoi na caanawk, na tamnanawk boih mah, anih hanah lawk tok to sah pae oh loe, na angraeng capa caak hanah thingthai qumponawk to paek oh; toe na angraeng capa, Mephisobeth loe kai ih caboi nuiah buh caa poe tih, tiah a naa. Ziba loe caa nongpa hatlai pangato hoi tamna pumphaeto tawnh.
11 Y respondió Siba al rey: Conforme a todo lo que ha mandado mi señor el rey a su siervo, así lo hará tu siervo. Mifi-boset, dijo el rey, comerá a mi mesa, como uno de los hijos del rey.
To naah Ziba mah siangpahrang khaeah, Na tamna khaeah ka angraeng siangpahrang mah sak hanah nang paek ih loknawk boih to na tamna kai mah ka sak han, tiah a naa. To pongah Mephibosheth loe siangpahrang ih capanawk baktih toengah, ka caboi nuiah buhcaak toeng.
12 Y Mifi-boset tenía un hijo pequeño, que se llamaba Mica, y toda la familia de la casa de Siba eran siervos de Mifi-boset.
Mephisobeth mah capa nawkta maeto sak, anih ih ahmin loe Mika. Ziba imthung takoh ah kaom kaminawk boih loe Maphiboseth ih tamna ah oh o.
13 Y Mifi-boset moraba en Jerusalem, porque comía perpetuamente a la mesa del rey, y era cojo de ambos pies.
Mephiboseth loe siangpahrang ih caboi nuiah buhcaak poe pongah, Jerusalem vangpui ah oh; anih loe khokkhaem hmaek.

< 2 Samuel 9 >