2 Corintios 4
1 Por lo cual teniendo nosotros este ministerio, según hemos alcanzado la misericordia, no desmayamos;
அபரஞ்ச வயம்’ கருணாபா⁴ஜோ பூ⁴த்வா யத்³ ஏதத் பரிசாரகபத³ம் அலபா⁴மஹி நாத்ர க்லாம்யாம: ,
2 Antes hemos renunciado las cosas encubiertas de vergüenza, no andando con astucia, ni adulterando la palabra de Dios; mas por manifestación de la verdad encomendándonos a nosotros mismos a la conciencia de todo hombre delante de Dios.
கிந்து த்ரபாயுக்தாநி ப்ரச்ச²ந்நகர்ம்மாணி விஹாய குடிலதாசரணமகுர்வ்வந்த ஈஸ்²வரீயவாக்யம்’ மித்²யாவாக்யைரமிஸ்²ரயந்த: ஸத்யத⁴ர்ம்மஸ்ய ப்ரகாஸ²நேநேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ ஸம்’வேத³கோ³சரே ஸ்வாந் ப்ரஸ²ம்’ஸநீயாந் த³ர்ஸ²யாம: |
3 Que si nuestro evangelio es encubierto, para los que se pierden es encubierto:
அஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷித: ஸுஸம்’வாதோ³ யதி³ ப்ரச்ச²ந்ந: ; ஸ்யாத் தர்ஹி யே விநம்’க்ஷ்யந்தி தேஷாமேவ த்³ரு’ஷ்டித: ஸ ப்ரச்ச²ந்ந: ;
4 En los cuales el dios de este siglo cegó los entendimientos de los incrédulos, para que no les resplandezca la luz del evangelio de la gloria de Cristo, que es la imagen de Dios. (aiōn g165)
யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிமூர்த்தி ர்ய: க்²ரீஷ்டஸ்தஸ்ய தேஜஸ: ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரபா⁴ யத் தாந் ந தீ³பயேத் தத³ர்த²ம் இஹ லோகஸ்ய தே³வோ(அ)விஸ்²வாஸிநாம்’ ஜ்ஞாநநயநம் அந்தீ⁴க்ரு’தவாந் ஏதஸ்யோதா³ஹரணம்’ தே ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
5 Porque no nos predicamos a nosotros mismos, sino a Jesu Cristo, el Señor; y nosotros siervos vuestros por amor de Jesús.
வயம்’ ஸ்வாந் கோ⁴ஷயாம இதி நஹி கிந்து க்²ரீஷ்டம்’ யீஸு²ம்’ ப்ரபு⁴மேவாஸ்மாம்’ஸ்²ச யீஸோ²: க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ பரிசாரகாந் கோ⁴ஷயாம: |
6 Porque Dios, que dijo que de las tinieblas resplandeciese la luz, es el que resplandeció en nuestros corazones, para dar la iluminación de la ciencia de la gloria de Dios en el rostro de Jesu Cristo.
ய ஈஸ்²வரோ மத்⁴யேதிமிரம்’ ப்ரபா⁴ம்’ தீ³பநாயாதி³ஸ²த் ஸ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாஸ்ய ஈஸ்²வரீயதேஜஸோ ஜ்ஞாநப்ரபா⁴யா உத³யார்த²ம் அஸ்மாகம் அந்த: கரணேஷு தீ³பிதவாந்|
7 Tenemos empero este tesoro en vasijas de barro, a fin que la excelencia del poder sea de Dios, y no de nosotros.
அபரம்’ தத்³ த⁴நம் அஸ்மாபி⁴ ர்ம்ரு’ண்மயேஷு பா⁴ஜநேஷு தா⁴ர்ய்யதே யத: ஸாத்³பு⁴தா ஸ²க்தி ர்நாஸ்மாகம்’ கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யைவேதி ஜ்ஞாதவ்யம்’|
8 Por todo lado somos atribulados, mas no estrechados: perplejos, mas no desesperados;
வயம்’ பதே³ பதே³ பீட்³யாமஹே கிந்து நாவஸீதா³ம: , வயம்’ வ்யாகுலா: ஸந்தோ(அ)பி நிருபாயா ந ப⁴வாம: ;
9 Perseguidos, mas no desamparados: abatidos, mas no destruidos:
வயம்’ ப்ரத்³ராவ்யமாநா அபி ந க்லாம்யாம: , நிபாதிதா அபி ந விநஸ்²யாம: |
10 Llevando siempre por todas partes en el cuerpo la muerte del Señor Jesús, para que también la vida de Jesús sea manifestada en nuestro cuerpo.
அஸ்மாகம்’ ஸ²ரீரே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஜீவநம்’ யத் ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம்’ தஸ்மிந் ஸ²ரீரே யீஸோ² ர்மரணமபி தா⁴ரயாம: |
11 Porque siempre nosotros que vivimos, somos entregados a la muerte a causa de Jesús, para que también la vida de Jesús sea manifestada en nuestra carne mortal.
யீஸோ² ர்ஜீவநம்’ யத்³ அஸ்மாகம்’ மர்த்த்யதே³ஹே ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²ம்’ ஜீவந்தோ வயம்’ யீஸோ²: க்ரு’தே நித்யம்’ ம்ரு’த்யௌ ஸமர்ப்யாமஹே|
12 De manera que la muerte obra en nosotros, mas en vosotros la vida.
இத்த²ம்’ வயம்’ ம்ரு’த்யாக்ராந்தா யூயஞ்ச ஜீவநாக்ராந்தா: |
13 Teniendo, pues, el mismo espíritu de fe, conforme a lo que está escrito: Creí, y por lo tanto hablé: nosotros también creemos, y por lo tanto hablamos:
விஸ்²வாஸகாரணாதே³வ ஸமபா⁴ஷி மயா வச: | இதி யதா² ஸா²ஸ்த்ரே லிகி²தம்’ ததை²வாஸ்மாபி⁴ரபி விஸ்²வாஸஜநகம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்ய விஸ்²வாஸ: க்ரியதே தஸ்மாச்ச வசாம்’ஸி பா⁴ஷ்யந்தே|
14 Estando ciertos que el que levantó al Señor Jesús, a nosotros también nos levantará por Jesús; y nos presentará con vosotros.
ப்ரபு⁴ ர்யீஸு² ர்யேநோத்தா²பித: ஸ யீஸு²நாஸ்மாநப்யுத்தா²பயிஷ்யதி யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்வஸமீப உபஸ்தா²பயிஷ்யதி ச, வயம் ஏதத் ஜாநீம: |
15 Porque todas las cosas son por vuestra causa, para que la abundante gracia por la acción de gracias de muchos, redunde a gloria de Dios.
அதஏவ யுஷ்மாகம்’ ஹிதாய ஸர்வ்வமேவ ப⁴வதி தஸ்மாத்³ ப³ஹூநாம்’ ப்ரசுராநுக்³ரஹப்ராப்தே ர்ப³ஹுலோகாநாம்’ த⁴ந்யவாதே³நேஸ்²வரஸ்ய மஹிமா ஸம்யக் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
16 Por tanto no desmayamos; antes aunque este nuestro hombre exterior se destruya, el interior empero se renueva de día en día.
ததோ ஹேதோ ர்வயம்’ ந க்லாம்யாம: கிந்து பா³ஹ்யபுருஷோ யத்³யபி க்ஷீயதே ததா²ப்யாந்தரிக: புருஷோ தி³நே தி³நே நூதநாயதே|
17 Porque nuestra leve tribulación, que no es sino por un momento, obra por nosotros un peso de gloria inconmensurablemente grande y eterno: (aiōnios g166)
க்ஷணமாத்ரஸ்தா²யி யதே³தத் லகி⁴ஷ்ட²ம்’ து³: க²ம்’ தத்³ அதிபா³ஹுல்யேநாஸ்மாகம் அநந்தகாலஸ்தா²யி க³ரிஷ்ட²ஸுக²ம்’ ஸாத⁴யதி, (aiōnios g166)
18 No mirando nosotros a lo que se ve, sino a lo que no se ve; porque lo que se ve, es temporal; mas lo que no se ve, es eterno. (aiōnios g166)
யதோ வயம்’ ப்ரத்யக்ஷாந் விஷயாந் அநுத்³தி³ஸ்²யாப்ரத்யக்ஷாந் உத்³தி³ஸா²ம: | யதோ ஹேதோ: ப்ரத்யக்ஷவிஷயா: க்ஷணமாத்ரஸ்தா²யிந: கிந்த்வப்ரத்யக்ஷா அநந்தகாலஸ்தா²யிந: | (aiōnios g166)
