1 Tesalonicenses 4

1 Resta, pues, hermanos, que os roguemos y exhortemos en el Señor Jesús, que de la manera que recibisteis de nosotros de como debéis andar, y agradar a Dios, así abundéis más y más.

เห ภฺราตร: , ยุษฺมาภิ: กีทฺฤคฺ อาจริตวฺยํ อีศฺวราย โรจิตวฺยญฺจ ตทธฺยสฺมตฺโต ยา ศิกฺษา ลพฺธา ตทนุสาราตฺ ปุนรติศยํ ยตฺน: กฺริยตามิติ วยํ ปฺรภุยีศุนา ยุษฺมานฺ วินียาทิศาม: ฯ

2 Porque ya sabéis qué mandamientos os dimos por el Señor Jesús.

ยโต วยํ ปฺรภุยีศุนา กีทฺฤศีราชฺญา ยุษฺมาสุ สมรฺปิตวนฺตสฺตทฺ ยูยํ ชานีถฯ

3 Porque la voluntad de Dios es esta, a saber, vuestra santificación; que os apartéis de fornicación.

อีศฺวรสฺยายมฺ อภิลาโษ ยทฺ ยุษฺมากํ ปวิตฺรตา ภเวตฺ, ยูยํ วฺยภิจาราทฺ ทูเร ติษฺฐตฯ

4 Que cada uno de vosotros sepa tener su propio vaso en santificación y honor;

ยุษฺมากมฺ เอไกโก ชน: สฺวกียํ ปฺราณาธารํ ปวิตฺรํ มานฺยญฺจ รกฺษตุ,

5 No con afecto de concupiscencia, como los Gentiles que no conocen a Dios:

เย จ ภินฺนชาตียา โลกา อีศฺวรํ น ชานนฺติ ต อิว ตตฺ กามาภิลาษสฺยาธีนํ น กโรตุฯ

6 Que ninguno agravie, ni defraude en nada a su hermano; porque el Señor es vengador de todo esto, como ya os habemos dicho y protestado.

เอตสฺมินฺ วิษเย โก'ปฺยตฺยาจารี ภูตฺวา สฺวภฺราตรํ น วญฺจยตุ ยโต'สฺมาภิ: ปูรฺวฺวํ ยโถกฺตํ ปฺรมาณีกฺฤตญฺจ ตไถว ปฺรภุเรตาทฺฤศานำ กรฺมฺมณำ สมุจิตํ ผลํ ทาสฺยติฯ

7 Pues no nos ha llamado Dios para vivir en inmundicia, sino en santidad.

ยสฺมาทฺ อีศฺวโร'สฺมานฺ อศุจิตาไย นาหูตวานฺ กินฺตุ ปวิตฺรตฺวาไยวาหูตวานฺฯ

8 Así que el que nos menosprecia, no menosprecia a hombre, sino a Dios, el cual también nos dio su Espíritu Santo.

อโต เหโต รฺย: กศฺจิทฺ วากฺยเมตนฺน คฺฤหฺลาติ ส มนุษฺยมฺ อวชานาตีติ นหิ เยน สฺวกียาตฺมา ยุษฺมทนฺตเร สมรฺปิตสฺตมฺ อีศฺวรมฺ เอวาวชานาติฯ

9 Empero, acerca del amor fraternal no habéis menester que os escriba; porque vosotros habéis aprendido de Dios que os améis los unos a los otros.

ภฺราตฺฤษุ เปฺรมกรณมธิ ยุษฺมานฺ ปฺรติ มม ลิขนํ นิษฺปฺรโยชนํ ยโต ยูยํ ปรสฺปรํ เปฺรมกรณาเยศฺวรศิกฺษิตา โลกา อาเธฺวฯ

10 Y a la verdad lo hacéis así con todos los hermanos que están por toda la Macedonia. Os rogamos, empero, hermanos, que vayáis creciendo más y más;

กฺฤตฺเสฺน มากิทนิยาเทเศ จ ยาวนฺโต ภฺราตร: สนฺติ ตานฺ สรฺวฺวานฺ ปฺรติ ยุษฺมาภิสฺตตฺ เปฺรม ปฺรกาศฺยเต ตถาปิ เห ภฺราตร: , วยํ ยุษฺมานฺ วินยามเห ยูยํ ปุน รฺพหุตรํ เปฺรม ปฺรกาศยตฯ

11 Y que procuréis estar quietos, y hacer vuestros propios negocios; y que obréis con vuestras manos de la manera que os habemos mandado;

อปรํ เย พหิ: สฺถิตาเสฺตษำ ทฺฤษฺฏิโคจเร ยุษฺมากมฺ อาจรณํ ยตฺ มโนรมฺยํ ภเวตฺ กสฺยาปิ วสฺตุนศฺจาภาโว ยุษฺมากํ ยนฺน ภเวตฺ,

12 Y que andéis honestamente para con los de afuera; y que nada de ninguno hayáis menester.

เอตทรฺถํ ยูยมฺ อสฺมตฺโต ยาทฺฤศมฺ อาเทศํ ปฺราปฺตวนฺตสฺตาทฺฤศํ นิรฺวิโรธาจารํ กรฺตฺตุํ สฺวสฺวกรฺมฺมณิ มนำมิ นิธาตุํ นิชกไรศฺจ การฺยฺยํ สาธยิตุํ ยตธฺวํฯ

13 Tampoco, hermanos, queremos que estéis en ignorancia acerca de los que duermen, para que no os entristezcáis como los otros que no tienen esperanza.

เห ภฺราตร: นิราศา อเนฺย โลกา อิว ยูยํ ยนฺน โศเจธฺวํ ตทรฺถํ มหานิทฺราคตานฺ โลกานธิ ยุษฺมากมฺ อชฺญานตา มยา นาภิลษฺยเตฯ

14 Pues si creemos que Jesús murió y resucitó, así también traerá Dios con él a los que durmieron en Jesús.

ยีศุ รฺมฺฤตวานฺ ปุนรุถิตวำศฺเจติ ยทิ วยํ วิศฺวาสมสฺตรฺหิ ยีศุมฺ อาศฺริตานฺ มหานิทฺราปฺราปฺตานฺ โลกานปีศฺวโร'วศฺยํ เตน สารฺทฺธมฺ อาเนษฺยติฯ

15 Porque os decimos esto en palabra del Señor, que nosotros que vivimos, que habemos quedado hasta la venida del Señor, no seremos delanteros a los que durmieron ya.

ยโต'หํ ปฺรโภ รฺวาเกฺยน ยุษฺมานฺ อิทํ ชฺญาปยามิ; อสฺมากํ มเธฺย เย ชนา: ปฺรโภราคมนํ ยาวตฺ ชีวนฺโต'วเศกฺษฺยนฺเต เต มหานิทฺริตานามฺ อคฺรคามิโนน น ภวิษฺยนฺติ;

16 Porque el mismo Señor con algazara, con voz de arcángel, y con trompeta de Dios, descenderá del cielo, y los muertos en Cristo resucitarán los primeros.

ยต: ปฺรภุ: สึหนาเทน ปฺรธานสฺวรฺคทูตโสฺยจฺไจ: ศพฺเทเนศฺวรียตูรีวาเทฺยน จ สฺวยํ สฺวรฺคาทฺ อวโรกฺษฺยติ เตน ขฺรีษฺฏาศฺริตา มฺฤตโลกา: ปฺรถมมฺ อุตฺถาสฺยานฺติฯ

17 Luego nosotros, los que vivimos, los que quedamos, juntamente con ellos seremos arrebatados en las nubes a recibir al Señor en el aire; y así estaremos siempre con el Señor.

อปรมฺ อสฺมากํ มเธฺย เย ชีวนฺโต'วเศกฺษฺยนฺเต ต อากาเศ ปฺรโภ: สากฺษาตฺกรณารฺถํ ไต: สารฺทฺธํ เมฆวาหเนน หริษฺยนฺเต; อิตฺถญฺจ วยํ สรฺวฺวทา ปฺรภุนา สารฺทฺธํ สฺถาสฺยาม: ฯ

18 Por tanto consoláos los unos a los otros en estas palabras.

อโต ยูยมฺ เอตาภิ: กถาภิ: ปรสฺปรํ สานฺตฺวยตฯ