Proverbios 8

1 ¿No clama la sabiduría, Y el entendimiento hace oír su voz?

Ne vièe li mudrost? i razum ne pušta li glas svoj?

2 En las cimas de las alturas junto al camino, En las encrucijadas de los senderos, allí está ella.

Navrh visina, na putu, na rasputicama stoji,

3 Junto a las puertas, en la entrada de la ciudad, En el acceso a las puertas, ella da voces:

Kod vrata, na ulasku u grad, gdje se otvoraju vrata, vièe:

4 ¡Oh hombres, a ustedes clamo! Mi voz se dirige a los hijos de los hombres.

Vas vièem, o ljudi, i glas svoj obraæam k sinovima ljudskim.

5 Oh simples, aprendan prudencia. Y ustedes, insensatos, dispongan su corazón.

Nauèite se ludi mudrosti, i bezumni orazumite se.

6 Escuchen, porque diré cosas excelentes, Y abriré mis labios para cosas rectas.

Slušajte, jer æu govoriti velike stvari, i usne moje otvorajuæi se kazivaæe što je pravo.

7 Mi boca pronunciará verdad. La maldad es repugnancia para mis labios.

Jer usta moja govore istinu, i mrska je usnama mojim bezbožnost.

8 Todas las palabras de mi boca son con justicia. En ellas nada hay torcido o perverso.

Prave su sve rijeèi usta mojih, ništa nema u njima krivo ni izopaèeno.

9 Son claras para el que entiende Y rectas para los que hallan el conocimiento.

Sve su obiène razumnomu i prave su onima koji nalaze znanje.

10 Reciban mi enseñanza y no plata, Conocimiento, mejor que oro fino.

Primite nastavu moju a ne srebro, i znanje radije nego najbolje zlato.

11 Pues mejor es la sabiduría que las perlas. Nada de lo que desees podrá compararse con ella.

Jer je bolja mudrost od dragoga kamenja, i što je god najmilijih stvari ne mogu se izjednaèiti s njom.

12 Yo, la sabiduría, moro con la prudencia, Y descubro el conocimiento y la discreción.

Ja mudrost boravim s razboritošæu, i razumno znanje nalazim.

13 El temor a Yavé es aborrecer el mal. Aborrezco la soberbia, la arrogancia, el mal camino y la boca perversa.

Strah je Gospodnji mržnja na zlo; ja mrzim na ponositost i na oholost i na zli put i na usta opaka.

14 Mío es el consejo y la eficiente sabiduría. Mía es la inteligencia y mía la valentía.

Moj je savjet i što god jest; ja sam razum i moja je sila.

15 Por mí reinan los reyes, Y los magistrados administran justicia.

Mnom carevi caruju, i vladaoci postavljaju pravdu.

16 Por mí gobiernan los príncipes Y los nobles que juzgan la tierra.

Mnom vladaju knezovi i poglavari i sve sudije zemaljske.

17 Yo amo a los que me aman. Me hallan los que temprano me buscan.

Ja ljubim one koji mene ljube, i koji me dobro traže nalaze me.

18 Las riquezas y la honra están conmigo, Riquezas y justicia perdurables.

U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravda.

19 Mi fruto es mejor que el oro, Aun que el oro puro, Y mi ganancia mejor que la plata escogida.

Plod je moj bolji od zlata i od najboljega zlata, i dobitak je moj bolji od najboljega srebra.

20 Yo ando por camino de justicia, Por los senderos de equidad,

Putem pravednijem hodim, posred staza pravice,

21 Para hacer que los que me aman obtengan su heredad. Y para que yo llene sus tesoros.

Da onima koji me ljube dam ono što jest, i riznice njihove da napunim.

22 Yavé me poseía en el principio, Ya de antiguo, antes de sus obras.

Gospod me je imao u poèetku puta svojega, prije djela svojih, prije svakoga vremena.

23 Eternamente estaba establecida, Antes de haber tierra.

Prije vijekova postavljena sam, prije poèetka, prije postanja zemlje.

24 Nací antes que existieran los océanos, Antes que existieran las fuentes de muchas aguas.

Kad jošte ne bijaše bezdana, rodila sam se, kad još ne bijaše izvora obilatijeh vodom.

25 Antes que las montañas fueran fundadas, Antes de las colinas, fui yo engendrada.

Prije nego se gore osnovaše, prije humova ja sam se rodila;

26 Cuando Él no había hecho la tierra, ni los campos, Ni el primer polvo del mundo.

Još ne bješe naèinio zemlje ni polja ni poèetka prahu vasiljenskom;

27 Cuando estableció los cielos, allí estaba yo. Cuando trazó el horizonte sobre la superficie del océano,

Kad je ureðivao nebesa, ondje bijah; kad je razmjeravao krug nad bezdanom.

28 Cuando afirmó los cielos arriba, Cuando afirmó las fuentes del océano,

Kad je utvrðivao oblake gore i krijepio izvore bezdanu;

29 Cuando señaló al mar su estatuto, Para que las aguas no traspasaran su mandato, Cuando estableció los fundamentos de la tierra,

Kad je postavljao moru meðu i vodama da ne prestupaju zapovijesti njegove, kad je postavljao temelje zemlji;

30 Yo estaba junto a Él como arquitecto. Diariamente era su deleite. Me regocijaba ante Él siempre.

Tada bijah kod njega hranjenica, bijah mu milina svaki dan, i veseljah se pred njim svagda;

31 Me regocijaba en su tierra habitada, Y tenía mi deleite con los hijos de los hombres.

Veseljah se na vasiljenoj njegovoj, i milina mi je sa sinovima ljudskim.

32 Ahora pues, hijos, escúchenme. Inmensamente felices los que guardan mis caminos.

Tako dakle, sinovi, poslušajte me, jer blago onima koji se drže putova mojih.

33 Atiendan la instrucción, sean sabios Y no la menosprecien.

Slušajte nastavu, i budite mudri, i nemojte je odbaciti.

34 ¡Inmensamente feliz es el hombre que me escucha, Que vigila en mis portones cada día, Que espera en el umbral de mis entradas!

Blago èovjeku koji me sluša stražeæi na vratima mojim svaki dan i èuvajuæi pragove vrata mojih.

35 Porque el que me halla, Halla la vida y alcanza el favor de Yavé.

Jer ko mene nalazi, nalazi život i dobija ljubav od Gospoda.

36 Pero el que peca contra mí, defrauda su propia alma. Todos los que me aborrecen aman la muerte.

A ko o mene griješi, èini krivo duši svojoj; svi koji mrze na me, ljube smrt.