< Hechos 3 >

1 Pedro y Juan subían al Templo a las tres de la tarde, hora de hablar con Dios.
Khaw hypoet awhtaw Piter ingkaw Johan taw khawmy ben khawnoek pakthum, cykcah tym a pha awh bawkim na cet hy nih.
2 Cada día llevaban un hombre cojo de nacimiento a la puerta del Templo llamada La Hermosa, para que pidiera limosna a los que entraban.
Cawh a nu ak phoen khui awhkawng ak kheemna ak thang thlang pynoet ce bawkim na kawt unawh ak leek soeih chawmkeng a keng awh ta uhy, anih ing ce myngawi bawkim khuina ak cetkhqi venawh kut dun poepa hy.
3 El cojo, al ver a Pedro y Juan que iban a entrar al Templo, rogaba que le dieran una limosna.
Anih ing Piter ingkaw Johan bawkim khui ani lut tawm awh ce hu qawi nawh, cekqawi a venna tangka thoeh hy.
4 Pedro, con Juan, fijó sus ojos en él y le dijo: ¡Míranos!
Piter ingkaw Johan ing anih ce toek ceet nih nawh Piter ing, “Kainih ve ni toek qawi lah!” tina hy.
5 Y él les puso atención y esperaba recibir algo de ellos.
Ce ak thlang ing ik-oeih ani pek hly ngaih-uu doena hak toek hy.
6 Pedro le dijo: No tengo plata ni oro, pero te doy lo que tengo. En el Nombre de Jesucristo de Nazaret, ¡levántate y anda!
Cehlai Piter ing, “Sui ingkaw tangka am ta nyng, cehlai ka taak dyn ve ni pe vang nyng: Nazareth Jesu ang ming ing na khaw ing cet,” tina hy.
7 Lo tomó de la mano derecha, lo levantó y de inmediato sus pies y tobillos se fortalecieron.
Cawh ak tang ben kutawh tu nawh thawh saw a khaw ingkaw am khuk ce nep pahoei hy.
8 Saltó, se puso en pie y comenzó a caminar. Entró con ellos al Templo y andaba, saltaba y alababa a Dios.
A khaw ing pet nawh cet pahoei hy. Cekqawi mi bawkim khuina ang pet doena Khawsa ce kyihcah nawh lut pahoei hy.
9 Todo el pueblo vio que andaba y alababa a Dios,
A ceh doena Khawsa am kyihcah ce thlang boeih ing ami huh awh,
10 y reconocían que éste era el que se sentaba para pedir limosna en la puerta La Hermosa del Templo. Se llenaron de admiración y asombro por lo que sucedió.
ak leek chawmkeng a kengawh ngawi nawh kut ak dun thlang ni, tice sim unawh, ak khan awh them ak pha law ce ami huh awh kawpoek kyi sak unawh aming ngaihna aa sak uhy.
11 Mientras él tenía agarrados a Pedro y a Juan, todo el pueblo, asombrado, corrió con prisa hacia el Patio de Salomón.
Cawhkaw kut ak dun thlang ing Piter ingkaw Johan ce am tu huili awh, thlang boeih amik kawpoek kyi nawh, Solomon Imhloeih benna kawng dawng law uhy.
12 Al ver esto Pedro, se dirigió al pueblo: Varones israelitas, ¿por qué se maravillan de esto? ¿Por qué nos miran a nosotros, como si por nuestro poder o piedad lo hubiéramos hecho andar?
Cekkhqi ce Piter ing a huh awh, a mingmih a venawh, “Israel thlangkhqi aw, kawtih naming ngaih a kyi hy voei? Kainih ing ka nimah a saithainaak, am awhtaw, Khawsak thlang na kani awm a dawngawh, vawhkaw thlang ve ak ceh sak thai amyihna nami ni toek uh?
13 El Dios de Abraham, Isaac y Jacob, el Dios de nuestros antepasados, glorificó a su Siervo Jesús, a Quien, en presencia de Pilato, después que éste decidió libertarlo, ustedes rechazaron y entregaron.
Abraham, Isaak, Jakob ingkaw pakdamkhqi a Khawsa ing a tyihzawih Jesu ce zoeksang hawh hy. Nangmih ing anih ce him aham nami peek, Pilat ing anih ce hlah aham ngaih hlai hy, nangmih ing anih a haiawh maa uhyk ti.
14 Pero ustedes negaron al Santo y Justo, pidieron que les fuera concedido un hombre homicida
Thlak ciim ingkaw thlak dyng ce qoeng unawh, thlang ak him ce hlah aham thoeh lat uhyk ti.
15 y mataron al Originador de la vida, a Quien Dios resucitó de entre [los] muertos, de lo cual nosotros somos testigos.
Hqingnaak kung ce him hlai uhyk ti, Khawsa ing anih ce thihnaak khui awhkawng thawh tlaih hawh hy. Kaimih ve dyihthing na awm unyng.
16 Por la fe en el Nombre de Él, [el Señor ]fortaleció a éste que ven y conocieron. La fe en el Nombre de Él, le dio esta completa sanidad delante de todos ustedes.
Ang ming cangnaak ak caming, vawhkaw thlang nangmih ing nami huh nawh nami sim ve qoei hawh hy. Jesu ang ming ing amah a venawh kawng ak law cangnaak ak caming ing ve ak thlang ve, nangmih boeih ing nami huh amyihna, qoei hawh hy.
17 Ahora, hermanos, entiendo que ustedes obraron por ignorancia, como también sus gobernantes,
Koeinaakhqi, nangmih anik hquikungkhqi ing am sim unawh ami sai amyihna, nangmih ingawm a sim kaana sai uhyk ti, tice sim nyng.
18 pero Dios cumplió así lo que predijo por medio de todos los profetas: que su Cristo debía padecer.
Cehlai Khawsa ing a tawnghakhqi boeih a venawh anak kqawn hyt, Khrih ing khuikhanaak hu kaw, tice vemyihna soep sak hy.
19 Por tanto, cambien de mente y den la vuelta [hacia Dios], para que sean borrados sus pecados,
Cedawngawh nami thawlhnaak a ciimnaak a hamna zut unawh taw, Khawsa benna hlat lah uh, cawh ni Khawsa ven nakaw simqunaak ce pha law thai kawm saw,
20 y que de la presencia del Señor vengan tiempos de refrigerio, y les envíe a Cristo Jesús Quien fue antes Anunciado,
Jesu Khrih, nangmih aham a hoep ce awm a tyih law hly thai hy.
21 Quien ciertamente debe permanecer en el cielo hasta los tiempos de [la] restauración de todas las cosas, de las que Dios habló desde tiempo antiguo por medio de sus santos profetas. (aiōn g165)
Syn awh a tawngha ciimkhqi venawh awi ataak ce hawh amyihna, Khawsa ing ik-oeihkhqi boeih a sai pangnaak a tym a pha hlan dy taw, anih ce khawk khan awh awm hyn kaw. (aiōn g165)
22 Moisés en verdad dijo: El Señor su Dios les levantará un Profeta de entre sus hermanos como yo. Todas las cosas que les hable las escucharán de Él.
Ikawtih Mosi ing, ‘Bawipa nangmih a Khawsa ing nangmih aham kai amyihna ak awm tawngha pynoet ce nangmih anglak awhkawng awm law sak kaw; anih ing ak kqawn law boeih ce ngai pe kawm uk ti.
23 Sucederá que cualquiera persona que no escuche a aquel Profeta será eliminada del pueblo.
U awm anih ak awm amak ngai ak thlang taw ak thlangkhqi ak khui awhkawng qoeng bat kaw,’ tinawh anak kqawn hy.
24 De igual modo todos los profetas desde Samuel y cuantos sucesivamente hablaron, anunciaron estos días.
Oeih, Samuel awhkawng kqan nawh tawnghakhqi boeih ing, ami nak kqawn hawh amyihna, tuh tloek awhkaw ik-oeih ve anak kqawn oepchoeh hawh uhy.
25 Ustedes son los hijos de los profetas y del Pacto que Dios decretó a nuestros antepasados, cuando dijo a Abraham: En tu descendencia serán benditas todas las familias de la tierra.
Nangmih ve Khawsa ing tawnghakhqi ingkaw nami pakdamkhqi mi ami na sai awikamnaak qo ak pangkungkhqi na awm uhyk ti. Abraham a venawh, ‘Nang a cadilkhqi ak caming khawmdek thlang boeih ing zoseennaak hu kawm uh,’ ana tina hy.
26 Después de resucitar a su Siervo, Dios lo envió primeramente a ustedes para bendecirlos, y dio a cada uno el entendimiento para apartarse de sus maldades.
Khawsa ing a bibikung ce am thawh tlaih awh, thawlh lam awhkawng nangmih ce ning hlat sak khqi nawh zoseennaak peek aham lamma cyk na nangmih a venawh tyi law hy,” tinak khqi hy.

< Hechos 3 >