Salmos 78

1 Una contemplación de Asaf. Escuchad mi enseñanza, pueblo mío. Vuelve tus oídos a las palabras de mi boca.

Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.

2 Voy a abrir mi boca en una parábola. Pronunciaré oscuros refranes de antaño,

Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;

3 que hemos oído y conocido, y nuestros padres nos lo han dicho.

Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.

4 No los esconderemos de sus hijos, contar a la generación venidera las alabanzas de Yahvé, su fuerza y las maravillas que ha hecho.

Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.

5 Porque estableció un pacto en Jacob, y designó una enseñanza en Israel, que ordenó a nuestros padres, que los den a conocer a sus hijos;

Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;

6 para que la generación venidera lo sepa, incluso los niños que han de nacer; que deben levantarse y decírselo a sus hijos,

Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;

7 para que pongan su esperanza en Dios, y no olvidar las obras de Dios, sino que guarden sus mandamientos,

Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;

8 y que no sean como sus padres — una generación obstinada y rebelde, una generación que no ha fidelizado su corazón, cuyo espíritu no estaba firme con Dios.

Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.

9 Los hijos de Efraín, armados y con arcos, se volvió atrás en el día de la batalla.

Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.

10 No cumplieron el pacto de Dios, y se negó a caminar en su ley.

[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.

11 Se olvidaron de sus actos, sus maravillosas hazañas que les había mostrado.

Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.

12 Hizo cosas maravillosas a la vista de sus padres, en la tierra de Egipto, en el campo de Zoan.

Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.

13 Partió el mar y los hizo pasar. Hizo que las aguas se mantuvieran como un montón.

Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.

14 De día también los guiaba con una nube, y toda la noche con una luz de fuego.

Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.

15 Partió rocas en el desierto, y les dio de beber abundantemente como de las profundidades.

Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.

16 También sacó arroyos de la roca, e hizo que las aguas corrieran como ríos.

Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.

17 Sin embargo, siguieron pecando contra él, para rebelarse contra el Altísimo en el desierto.

Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;

18 Tentaron a Dios en su corazón pidiendo comida según su deseo.

I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.

19 Sí, hablaron contra Dios. Dijeron: “¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?

I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?

20 He aquí que golpeó la roca, de modo que las aguas brotaron, y los arroyos se desbordaron. ¿Puede dar pan también? ¿Proporcionará carne a su pueblo?”

Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?

21 Por lo tanto, Yahvé escuchó y se enojó. Se encendió un fuego contra Jacob, La ira también se dirigió contra Israel,

Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;

22 porque no creían en Dios, y no confió en su salvación.

Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;

23 Sin embargo, él mandaba en los cielos, y abrió las puertas del cielo.

Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.

24 Hizo llover maná sobre ellos para que comieran, y les dio comida del cielo.

I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

25 El hombre comió el pan de los ángeles. Les mandó comida hasta la saciedad.

Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

26 Hizo que el viento del este soplara en el cielo. Con su poder guió el viento del sur.

Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

27 También hizo llover sobre ellos carne como el polvo, aves aladas como la arena de los mares.

Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

28 Los dejó caer en medio de su campamento, alrededor de sus viviendas.

Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

29 Comieron, pues, y se saciaron. Les dio su propio deseo.

Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

30 No se apartaron de sus antojos. La comida aún estaba en sus bocas,

[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;

31 cuando la ira de Dios subió contra ellos, mató a algunos de sus más fuertes, y abatió a los jóvenes de Israel.

Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.

32 A pesar de todo esto, pecaron, y no creían en sus maravillosas obras.

Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;

33 Por eso consumió sus días en la vanidad, y sus años de terror.

Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.

34 Cuando los mató, entonces preguntaron por él. Volvieron y buscaron a Dios con ahínco.

Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;

35 Recordaron que Dios era su roca, el Dios Altísimo, su redentor.

Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;

36 Pero ellos lo halagaron con su boca, y le mintieron con la lengua.

Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;

37 Porque su corazón no estaba bien con él, ni fueron fieles a su pacto.

A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.

38 Pero él, siendo misericordioso, perdonó la iniquidad y no los destruyó. Sí, muchas veces desvió su ira, y no despertó toda su ira.

On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;

39 Recordó que no eran más que carne, un viento que pasa y no vuelve.

Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.

40 Cuántas veces se rebelaron contra él en el desierto, ¡y lo afligió en el desierto!

Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!

41 Se volvieron y tentaron a Dios, y provocó al Santo de Israel.

Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.

42 No se acordaron de su mano, ni el día en que los redimió del adversario;

Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;

43 cómo puso sus signos en Egipto, sus maravillas en el campo de Zoan,

Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;

44 convirtió sus ríos en sangre, y sus arroyos, para que no pudieran beber.

Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.

45 Envió entre ellos enjambres de moscas, que los devoraron; y ranas, que los destruyeron.

Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;

46 También le dio su aumento a la oruga, y su trabajo a la langosta.

I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.

47 Destruyó sus vides con el granizo, sus higueras de sicomoro con la escarcha.

Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.

48 También entregó su ganado al granizo, y sus rebaños a los rayos calientes.

Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.

49 Arrojó sobre ellos la ferocidad de su ira, la ira, la indignación y los problemas, y una banda de ángeles del mal.

Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.

50 Hizo un camino para su ira. No les perdonó el alma de la muerte, sino que entregaron su vida a la peste,

Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;

51 y golpeó a todos los primogénitos de Egipto, el jefe de su fuerza en las tiendas de Cam.

Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;

52 Pero sacó a los suyos como a ovejas, y los guió en el desierto como un rebaño.

Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.

53 Los condujo con seguridad, para que no tuvieran miedo, pero el mar arrolló a sus enemigos.

Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;

54 Los llevó a la frontera de su santuario, a esta montaña, que su mano derecha había tomado.

I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.

55 También expulsó a las naciones que estaban delante de ellos, les asignó una herencia por línea, e hizo que las tribus de Israel habitasen en sus tiendas.

Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.

56 Sin embargo, tentaron y se rebelaron contra el Dios Altísimo, y no mantuvo sus testimonios,

Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.

57 sino que se volvieron atrás, y actuaron con traición como sus padres. Estaban retorcidos como un arco engañoso.

Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.

58 Porque lo provocaron a la ira con sus lugares altos, y lo movieron a los celos con sus imágenes grabadas.

Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.

59 Cuando Dios escuchó esto, se enojó, y aborrecía enormemente a Israel,

Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.

60 por lo que abandonó la tienda de Silo, la tienda que colocó entre los hombres,

I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;

61 y entregó su fuerza al cautiverio, su gloria en la mano del adversario.

I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.

62 También entregó a su pueblo a la espada, y se enfadó con su herencia.

Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.

63 El fuego devoró a sus jóvenes. Sus vírgenes no tenían canción de boda.

Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.

64 Sus sacerdotes cayeron por la espada, y sus viudas no podían llorar.

Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.

65 Entonces el Señor se despertó como quien sale del sueño, como un hombre poderoso que grita a causa del vino.

Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.

66 Golpeó a sus adversarios hacia atrás. Los sometió a un reproche perpetuo.

I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.

67 Además, rechazó la tienda de José, y no eligió la tribu de Efraín,

Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;

68 Pero eligió la tribu de Judá, El Monte Sión que él amaba.

Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.

69 Construyó su santuario como las alturas, como la tierra que ha establecido para siempre.

I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.

70 También eligió a David, su siervo, y lo sacaron de los rediles;

Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;

71 de seguir a las ovejas que tienen sus crías, lo llevó a ser el pastor de Jacob, su pueblo, e Israel, su herencia.

Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.

72 Así quefue su pastor según la integridad de su corazón, y los guió con la destreza de sus manos.

A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.