Proverbios 17

1 Mejor es un bocado seco con tranquilidad, que una casa llena de fiestas con disputas.

Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

2 El siervo que trata con sabiduría gobernará sobre el hijo que causa vergüenza, y tendrá parte en la herencia entre los hermanos.

Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

3 El crisol es para la plata y el horno para el oro, pero Yahvé pone a prueba los corazones.

Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

4 El malhechor hace caso a los labios perversos. Un mentiroso da oídos a una lengua traviesa.

Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

5 Quien se burla de los pobres reprocha a su Hacedor. El que se alegra de la calamidad no quedará impune.

Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

6 Los hijos de los niños son la corona de los ancianos; la gloria de los niños son sus padres.

Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

7 Un discurso excelente no es propio de un tonto, y mucho menos los labios mentirosos se ajustan a un príncipe.

Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

8 El soborno es una piedra preciosa a los ojos de quien lo da; a donde quiera que vaya, prospera.

Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

9 El que cubre una ofensa promueve el amor; pero quien repite un asunto separa a los mejores amigos.

Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

10 Una reprimenda entra más profundamente en quien tiene entendimiento que cien latigazos a un tonto.

Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

11 Un hombre malvado sólo busca la rebelión; por lo que se enviará un cruel mensajero contra él.

Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

12 Que una osa despojada de sus cachorros se encuentre con un hombre, más que un tonto en su locura.

Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

13 Quien recompensa el mal por el bien, el mal no saldrá de su casa.

Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

14 El comienzo de la contienda es como romper una presa, Por lo tanto, hay que detener la contienda antes de que se produzca una pelea.

La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

15 El que justifica al impío y el que condena al justo, ambos por igual son una abominación para Yahvé.

Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

16 ¿Por qué hay dinero en la mano de un tonto para comprar sabiduría, ya que no tiene entendimiento?

Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

17 Un amigo ama en todo momento; y un hermano ha nacido para la adversidad.

En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

18 Un hombre sin entendimiento golpea las manos, y se convierte en una garantía en presencia de su vecino.

Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

19 El que ama la desobediencia ama la contienda. El que construye una puerta alta busca la destrucción.

Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

20 El que tiene un corazón perverso no encuentra la prosperidad, y el que tiene una lengua engañosa cae en problemas.

Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

21 El que se convierte en padre de un tonto se apena. El padre de un tonto no tiene alegría.

Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

22 Un corazón alegre es una buena medicina, pero un espíritu aplastado seca los huesos.

Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

23 Un malvado recibe un soborno en secreto, para pervertir los caminos de la justicia.

Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

24 La sabiduría está ante el rostro del que tiene entendimiento, pero los ojos de un necio vagan hasta los confines de la tierra.

Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

25 El hijo insensato causa dolor a su padre, y la amargura a la que lo parió.

Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

26 También castigar al justo no es bueno, ni para azotar a los funcionarios por su integridad.

Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

27 El que ahorra sus palabras tiene conocimiento. El que es ecuánime es un hombre comprensivo.

Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

28 Incluso el necio, cuando guarda silencio, es considerado sabio. Cuando cierra los labios, se cree que tiene criterio.

Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.