< Job 31 >

1 “Hice un pacto con mis ojos; ¿cómo debería entonces mirar con lujuria a una mujer joven?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 Porque lo que es la porción de Dios en lo alto, y la herencia del Todopoderoso en las alturas?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 ¿No es una calamidad para los injustos, y el desastre a los obreros de la iniquidad?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 No ve mis caminos, y contar todos mis pasos?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 “Si he andado con falsedad, y mi pie se ha apresurado a engañar
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 (que me pesen en una balanza uniforme, para que Dios conozca mi integridad);
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 si mi paso se ha desviado del camino, si mi corazón caminara tras mis ojos, si alguna mancha se ha pegado a mis manos,
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 entonces déjame sembrar, y que otro coma. Sí, que el producto de mi campo sea desarraigado.
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 “Si mi corazón ha sido seducido por una mujer, y he esperado en la puerta de mi vecino,
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 que muela para otro mi mujer, y otros se encorven sobre ella.
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 Porque eso sería un crimen atroz. Sí, sería una iniquidad ser castigado por los jueces,
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 porque es un fuego que consume hasta la destrucción, y que me arrancaría de raíz todo mi aumento.
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 “Si he despreciado la causa de mi siervo o de mi sirvienta, cuando contendían conmigo,
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 ¿Qué haré entonces cuando Dios se levante? Cuando me visite, ¿qué le responderé?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 ¿Acaso no lo hizo el que me hizo en el vientre? ¿No se nos formó en el vientre materno?
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 “Si he retenido a los pobres de su deseo, o han hecho fallar los ojos de la viuda,
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 o haber comido mi bocado solo, y el huérfano no ha comido de ella
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 (no, desde mi juventud creció conmigo como con un padre, La he guiado desde el vientre de mi madre);
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 si he visto a alguno perecer por falta de ropa, o que los necesitados no tenían cobertura;
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 si su corazón no me ha bendecido, si no se ha calentado con el vellón de mi oveja;
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 si he levantado mi mano contra los huérfanos, porque vi mi ayuda en la puerta;
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 entonces dejé caer mi hombro desde el omóplato, y que mi brazo se rompa desde el hueso.
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 Porque la calamidad de Dios es un terror para mí. Por su majestad, no puedo hacer nada.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 “Si he hecho del oro mi esperanza, y han dicho al oro fino: “Tú eres mi confianza”.
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 Si me he alegrado porque mi riqueza era grande, y porque mi mano se había vuelto mucho;
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 si he visto el sol cuando brillaba, o la luna moviéndose con esplendor,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 y mi corazón ha sido seducido en secreto, y mi mano lanzó un beso de mi boca;
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 esto también sería una iniquidad que sería castigada por los jueces, porque habría negado al Dios que está arriba.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 “Si me he alegrado de la destrucción del que me odiaba, o me levanté cuando el mal lo encontró
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 (Ciertamente no he permitido que mi boca peque pidiendo su vida con una maldición);
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 si los hombres de mi tienda no han dicho, ¿Quién puede encontrar a alguien que no se haya saciado con su carne?
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 (el extranjero no ha acampado en la calle, pero he abierto mis puertas al viajero);
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 si como Adán he cubierto mis transgresiones, ocultando mi iniquidad en mi corazón,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 porque temía a la gran multitud, y el desprecio de las familias me aterrorizó, así que guardé silencio, y no salí de la puerta...
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 ¡ojalá tuviera uno que me escuchara! ¡He aquí mi firma! ¡Que el Todopoderoso me responda! ¡Que el acusador escriba mi acusación!
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 Seguramente lo llevaría al hombro, y lo ataría a mí como una corona.
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 Yo le declararía el número de mis pasos. Me acercaría a él como un príncipe.
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 Si mi tierra grita contra mí, y sus surcos lloran juntos;
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 si he comido sus frutos sin dinero, o han hecho que sus propietarios pierdan la vida,
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 deja que los cardoscrezcan en lugar del trigo, y stinkweed en lugar de cebada”. Las palabras de Job han terminado.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

< Job 31 >