< Isaías 55 >

1 “¡Oye! ¡Venid todos los que tengáis sed a las aguas! Ven, el que no tiene dinero, compra y come. Sí, ven, compra vino y leche sin dinero y sin precio.
Omnes sitientes venite ad aquas: et qui non habetis argentum, properate, emite, et comedite: venite, emite absque argento, et absque ulla commutatione vinum et lac.
2 ¿Por qué gastas dinero en lo que no es pan? y tu trabajo por lo que no satisface? Escúchame con atención y come lo que es bueno, y deja que tu alma se deleite en la riqueza.
Quare appenditis argentum non in panibus, et laborem vestrum non in saturitate? Audite audientes me, et comedite bonum, et delectabitur in crassitudine anima vestra.
3 Vuelve tu oído y ven a mí. Escucha, y tu alma vivirá. Haré con vosotros un pacto eterno, las misericordias seguras de David.
Inclinate aurem vestram, et venite ad me: audite, et vivet anima vestra, et feriam vobiscum pactum sempiternum, misericordias David fideles.
4 He aquí que lo he dado por testigo a los pueblos, un líder y comandante de los pueblos.
Ecce testem populis dedi eum, ducem ac præceptorem gentibus.
5 He aquí que llamarás a una nación que no conoces; y una nación que no te conocía correrá hacia ti, a causa de Yahvé, tu Dios, y para el Santo de Israel; porque te ha glorificado”.
Ecce gentem, quam nesciebas, vocabis: et gentes, quæ te non cognoverunt, ad te current propter Dominum Deum tuum, et Sanctum Israel, quia glorificavit te.
6 Busca a Yahvé mientras pueda ser encontrado. Invócalo mientras esté cerca.
Quærite Dominum, dum inveniri potest: invocate eum, dum prope est.
7 Que el malvado abandone su camino, y el hombre injusto sus pensamientos. Que vuelva a Yahvé, y él se apiadará de él, a nuestro Dios, porque él perdonará libremente.
Derelinquat impius viam suam, et vir iniquus cogitationes suas, et revertatur ad Dominum, et miserebitur eius, et ad Deum nostrum: quoniam multus est ad ignoscendum.
8 “Porque mis pensamientos no son vuestros pensamientos, y tus caminos no son mis caminos”, dice Yahvé.
Non enim cogitationes meæ, cogitationes vestræ: neque viæ vestræ, viæ meæ, dicit Dominus.
9 “Porque como los cielos son más altos que la tierra, así que mis caminos son más altos que los tuyos, y mis pensamientos que tus pensamientos.
Quia sicut exaltantur cæli a terra, sic exaltatæ sunt viæ meæ a viis vestris, et cogitationes meæ a cogitationibus vestris.
10 Porque como la lluvia baja y la nieve del cielo, y no vuelve allí, sino que riega la tierra, y lo hace crecer y brotar, y da semilla al que siembra y pan al que come;
Et quomodo descendit imber, et nix de cælo, et illuc ultra non revertitur, sed inebriat terram, et infundit eam, et germinare eam facit, et dat semen serenti, et panem comedenti:
11 así es mi palabra que sale de mi boca: no volverá a mi vacío, pero logrará lo que yo quiera, y prosperará en lo que le he mandado hacer.
Sic erit verbum meum, quod egredietur de ore meo: non revertetur ad me vacuum, sed faciet quæcumque volui, et prosperabitur in his, ad quæ misi illud.
12 Porque saldrás con alegría, y ser conducido con paz. Los montes y las colinas romperán a cantar ante ti; y todos los árboles de los campos aplaudirán.
Quia in lætitia egrediemini, et in pace deducemini: montes et colles cantabunt coram vobis laudem, et omnia ligna regionis plaudent manu.
13 En lugar de la espina surgirá el ciprés; y en lugar de la zarza surgirá el mirto. Hará un nombre para Yahvé, para una señal eterna que no será cortada”.
Pro saliunca ascendet abies, et pro urtica crescet myrtus: et erit Dominus nominatus in signum æternum, quod non auferetur.

< Isaías 55 >