< Romanos 9 >

1 Yo estoy en Cristo, y lo que digo es verdad. ¡No les miento! Mi conciencia y el Espíritu Santo confirman
Ngunabheleketa kweli nkulundana na a Kilishitu na wala nngabha unami, ng'aniyo yangu ya muntima nkulongoywa naka Mbumu jwa Ukonjelo inangong'ondela,
2 cuán triste estoy, y el dolor infinito que tengo en mi corazón
kuti njiinjika kaje na mboteko yangali mpelo muntima gwangu.
3 por mi propio pueblo, por mis hermanos y hermanas. Preferiría yo mismo ser maldecido, estar separado de Cristo, si eso pudiera ayudarlos.
Ikaliji mbaya nne kuloshwa na lekanywa na a Kilishitu, monaga shiyaapwaanje ashaalongo ajangu bha shipinga shangu.
4 Ellos son mis hermanos de raza, los israelitas, el pueblo escogido de Dios. Dios les reveló su gloria e hizo tratados con ellos, dándoles la ley, el verdadero culto, y sus promesas.
Ni Bhaishilaeli bhaagwilwenje na a Nnungu kubha bhana bhabho, gubhapegwilwenje ukonjelo, na miadi, na shalia, na lilanga lya tindibhalila, na malagano ga a Nnungu.
5 Ellos son nuestros antepasados, ancestros de Cristo, humanamente hablando, de Aquél que gobierna sobre todo, el Dios bendito por la eternidad. Amén. (aiōn g165)
Bhanganyabho ni uukulu gwa ashaambuje, ni kubhabhelekwe a Kilishitu shigundu. A Nnungu bhaatagwala indu yowe, bhakuywe pitipiti. Amina. (aiōn g165)
6 No es que la promesa de Dios haya fallado. Porque no todo israelita es un verdadero israelita,
Nngabha kuti miadi ja a Nnungu jangamalila. Pabha nngabha Bhaishilaeli bhowe bhaagwilwenje na a Nnungu.
7 y no todos los que son descendientes de Abraham son sus verdaderos hijos. Pues la Escritura dice: “Tus descendientes serán contados por medio de Isaac”,
Wala nngabha bhowe bhabhelekwenje kwa a Bhulaimu kuti ni bhana bhabho, ikabhe malinga Majandiko ga Ukonjelo shigalugula, “Bhana bhenu shibhakoposhelanje kwa a Ishaka.”
8 de modo que no son los hijos reales de Abraham los que se cuentan como hijos de Dios, sino que son considerados como sus verdaderos descendientes solo los hijos de la promesa.
Yani nngabha bhabhelekwenjepe ni bhalinginji bhana bha a Nnungu, ikabhe bhabhelekwenje kwa ligongo lya miadi ja a Nnungu, ni bhalinginji bhana bhabho.
9 Y esta fue la promesa: “Regresaré el próximo año y Sara tendrá un hijo”.
Pabha miadi jiyene jikuti nnei, “Malinga malanga gano shimuje, na a Shala shibhakole mwana jwannume.”
10 Además, los hijos gemelos de Rebeca tenían el mismo padre, nuestro antepasado Isaac.
Na nngabha nneyo pe, ikabhe nkali na bhalabho a Lebheka, gubhakwete bhammba kubhashileu bhamo, a Ishaka anakulu bhetu.
11 Pero incluso antes de que los niños nacieran, y antes de que hubieran hecho algo bueno o malo, (a fin de que pudiera continuar el propósito de Dios, demostrando que el llamado de Dios a las personas no está basado en la conducta humana),
Ikabheje bhana bhala bhakanabhe bhelekwanga na wala bhakanabhe kombolanga kushimanya sha mmbone eu shanyata, bhai nkupinga luagu lwa bhayene a Nnungu lubhoneshe,
12 a ella se le dijo: “El hermano mayor servirá al hermano menor”.
nngabha kwa ligongo lya itendi, ikabhe kwa tumbilila kwabho bhayene, a Lebheka gubhabhalanjilwe kuti, jwa nkulu shantumishile jwa nnung'una.
13 Como dice la Escritura: “Yo escogí a Jacob, pero rechacé a Esaú”.
Malinga Majandiko ga Ukonjelo shigalugula, “Njikumpinga Yakobho, ikabhe Eshau njikunkana.”
14 Entonces, ¿qué debemos concluir? ¿Diremos que Dios es injusto? ¡Por supuesto que no!
Bhai tubhelekete nndi? A Nnungu bhakaakagula aki? Ng'oo!
15 Como dijo a Moisés: “Tendré misericordia de quien deba tener misericordia, y tendré compasión de quien deba tener compasión”.
Pabha kungai a Nnungu bhaabhalanjile a Musha, “Shinimmonele shiya jungumpinga kummonela shiya, na shininnjangutile jungupinga kunnjangutila.”
16 De modo que no depende de lo que nosotros queremos o de nuestros propios esfuerzos, sino del carácter misericordioso de Dios.
Bhai monaga nneyo, nngabha kwa pinga wala kwa tumbila kuka mundu, ikabhe kwa shiya sha a Nnungu.
17 La Escritura registra que Dios le dijo al Faraón: “Te puse aquí por una razón: para que por ti yo pudiera demostrar mi poder, y para que mi nombre sea conocido por toda la tierra”.
Pabha Majandiko ga Ukonjelo kwa ngani ja a Palao gakuti, “Njikumpa upalume nkupinga kwenu mmwe, nanguye mashili gangu na lina lyangu lishume nshilambolyo.”
18 De modo que Dios es misericordioso con quienes él desea serlo, y endurece el corazón de quienes él desea.
Bhai monaga nneyo, jubhapinga kummonela shiya, bhanakummonela shiya na jubhapinga kunnonopya ntima, bhanakunnonopya.
19 Ahora bien, ustedes discutirán conmigo y preguntarán: “Entonces, ¿por qué sigue culpándonos? ¿Quién puede oponerse a la voluntad de Dios?”
Pana shimmuye, “Pakuti bhanakutugamba tubhandu? Gani akombola kuibhilila ibhapinga a Nnungu.”
20 Y esa no es manera de hablar, porque ¿quién eres tú, —un simple mortal—, para contradecir a Dios? ¿Puede alguna cosa creada decirle a su creador: “por qué me hiciste así?”
Ikabheje mmwe anamundu, mmwe agani nkwaatauka a Nnungu? Bhuli shindu shipengenywe kukombola kummalanjila jwene ashipengenye, “Kwa nndi kumbanganya nnei?”
21 ¿Acaso el alfarero no tiene el derecho de usar la misma arcilla ya sea para hacer una vasija decorativa o una vasija común?
Eu bhuli, nkugumba akaengwa kwa lilongo lyakwe kugumba shoshowe, kugumba shindu shimo sha ishima na shina sha kawaida?
22 Es como si Dios, queriendo demostrar su oposición al pecado y para revelar su poder, soportara con paciencia estas “vasijas destinadas a la destrucción”,
Bhai shipali nndi? A Nnungu bhashinkupinga kulangula kutumbala kwabho na mashili gabho, kwa nneyo bhashinkwaapilililanga kaje bhalinginji ndumbililo ya tumbala kwabho, bhapinjikwenje kuangabhanywa.
23 a fin de revelar la grandeza de su gloria mediante estas “vasijas de misericordia”, las cuales él ha preparado de antemano para la gloria.
Numbe bhashinkupinga kulanguya ukonjelo gwabho gwangwinji kwetu uwe, tuli ndumbililo ya shiya shabho, bhatubhishile kuumila bhukala tuposhele ukonjelo gwabho.
24 Esto es lo que somos, personas que él ha llamado, no solo de entre los judíos, sino de entre los extranjeros también...
Ni uwe bhatushemile, nngabha bha munkumbi gwa Bhayaudipe, ikabhe nkali bhandunji bha ilambo ina.
25 Como dijo Dios en el libro de Oseas: “Llamaré mi pueblo a los que no son mi pueblo, y a los que no son amados llamaré mis amados”,
Malinga shibhaalugula nshitabhu sha a Osheya kuti, “Bhene bhalinginji nngabha bhandu bhangu Shinaashemanje, ‘Bhandu bhangu!’ Na aliji jwangapingwa na nne Shaashemwe, ‘Apingwa na nne!’
26 y “sucederá que en el lugar donde les dijeron ‘tú no eres mi pueblo’ serán llamados hijos del Dios viviente”.
Na shiibhe pene pubhabhalanjilwenje, ‘Mmanganyanji nngabha bhandu bhangu’ Penepo shibhashemwanje, ‘Bhana bha a Nnungu bhakwete gumi’”
27 Isaías clama, respecto a Israel: “Aun cuando los hijos de Israel han llegado a ser tantos como la arena del mar, solo unos cuantos se salvarán.
Numbe a Ishaya ga bha Ishilaeli bhanakweya lilobhe bhalinkuti, “Nkali bhana bha bha Ishilaeli bhashulukanje malinga nng'anji gwa ku bhaali, bhapinga tapulwanga ni bhashokope.
28 Porque el Señor terminará rápida y completamente su obra de juicio sobre la tierra”.
Pabha Bhakulungwa shibhatende ukumu jabho pashilambolyo jitimilile kwa kaje shangupe.”
29 Como había dicho antes Isaías: “Si el Señor Todopoderoso no nos hubiera dejado algunos descendientes, nos habríamos convertido en algo semejante a Sodoma y Gomorra”.
Numbe malinga a Ishaya shibhalongolele bheleketa kuti, “Kaliji Bhakulungwa bha bhandu bhowe pa shilambolyo bhakanatuleshele bhana, tukaliji malinga bhandunji bha shilambo sha Shodoma tukalingenywe na bhandunji bha shilambo sha Gomola.”
30 ¿Qué concluiremos, entonces? Que aunque los extranjeros ni siquiera procuraban hacer lo recto, comprendieron lo recto, y por medio de su fe en Dios hicieron lo recto.
Bhai tubhelekete nndi? Kuti bhandunji bha ilambo ina bhangaloleyanga kukola aki, bhapatilenje aki kwa ngulupai.
31 Pero el pueblo de Israel, que seguía la ley, para que ella los justificara con Dios, nunca lo logró.
Ikabheje bha Ishilaeli bhaloleyangaga aki kwa shalia, bhangajipatanga.
32 ¿Por qué no? Porque dependían de lo que hacían y no de su confianza en Dios. Tropezaron con la piedra de tropiezo,
Kwa nndi? Pabha bhangakagulilanga kwa ngulupai, ikabhe kwa kamulila shalia ja a Musha, kwa nneyo gubhaikubhelenje nniganga lya kubhala lila.
33 tal como lo predijo la Escritura: “Miren, en Sión pongo una piedra de tropiezo, una roca que ofenderá a la gente. Pero los que confían en él, no serán frustrados”.
Malinga shigalugula Majandiko ga Ukonjelo kuti, “Nnole ngunabhika ku Shayuni liganga lya kwiikubhala, Liganga likulu lya gwiya bhandu. Ikabheje jojowe shaabhakulupalile akatokomala.”

< Romanos 9 >