< Apocalipsis 4 >

1 Después de esto vi una puerta que se había abierto en el cielo. Y la voz que yo había escuchado antes, la que sonaba como una trompeta, me dijo: “Sube aquí, y te mostraré lo que ocurrirá después”.
Bangʼe ne angʼicho mi aneno dhoot moyaw e polo. To dwol machalo gi turumbete mane asewinjo mokwongo kawuoyo koda cha nowachona niya, “Bi malo ka mondo anyisi gik mabiro timore bangʼ wechegi.”
2 E inmediatamente fui lleno del Espíritu y vi un trono en el cielo, y había alguien sentado sobre él.
Roho nopongʼa mana gisano mi aneno kom duongʼ e polo ka ngʼato obetie.
3 El que estaba sentado allí brillaba como joyas, como jaspe y cornalina, y había un arcoíris que rodeaba el trono, brillante como una esmeralda.
Ngʼat mane obetie komno ne kite nenore ka kite ma nengogi tek miluongo ni jaspa gi sardus. Kit lihudu mar koth man-gi kido machalo emerald ne olworo kom duongʼno.
4 Alrededor del trono había otros veinticuatro tronos, y veinticuatro ancianos sentados sobre ellos, vestidos de blanco y usando coronas de oro en sus cabezas.
Kom duongʼno ne olwor gi kombe moko piero ariyo gangʼwen ma jodongo piero ariyo gangʼwen obedoe. Ne girwakore gi lewni marochere to e wigi negirwake osimbe mag dhahabu.
5 Desde el trono salían relámpagos y se escuchaban truenos. Frente al trono iluminaban siete antorchas, que son los siete Espíritus de Dios.
Polo ne mil kendo mor kariadore koa e kom duongʼno, E nyim kom duongʼno ne nitie teyni abiriyo maliel. Magi e roho abiriyo mag Nyasaye.
6 Y frente al trono se extendía un mar de vidrio, transparente como el cristal. En el centro, y alrededor del trono había cuatro criaturas vivientes cubiertas de ojos, por delante y por detrás.
Bende e nyim kom duongʼno ne nitie gimoro manenore ka nam machalo gi kio mar rangʼi, to orieny ka pi. E dier komno tir gi alworane ne nitie gik moko angʼwen mangima man-gi wenge mangʼeny yo ka nyimgi kod yo ka tokgi.
7 La primera criatura parecía un león, la segunda parecía un novillo, la tercera tenía rostro humano, y la cuarta parecía como un águila que volaba.
Gima ngima mokwongo ne chalo gi sibuor, mar ariyo ne chalo gi nyarwath, mar adek ne lela wangʼe chalo gi mar dhano, to mar angʼwen ne chalo gi ongo mafuyo.
8 Cada una de las cuatro criaturas vivientes tenía seis alas, que también estaban cubiertas de ojos. Día y noche decían sin parar: “Santo, santo, santo es el Señor Todopoderoso, que era, es y vendrá”.
Moro ka moro kuom gik mangimago ne nigi bwombe auchiel kendo ne gin gi wenge mathoth molworo dendgi nyaka e bwo bwombegi. Odiechiengʼ gi otieno duto negisiko kagiwacho niya,
9 Y cada vez que las criaturas vivientes glorifican, honran y agradecen al que está sentado en el trono, y que vive por siempre y para siempre, (aiōn g165)
E seche duto ka gik mangimago nedwoko erokamano ka gipako kendo puoyo Jal mane obedo e kom duongʼ kendo mangima nyaka chiengʼ; (aiōn g165)
10 los veinticuatro ancianos se inclinan ante el que está sentado en el trono. Ellos lo adorarán por siempre y para siempre, y tirarán sus coronas delante del trono. Y dicen: (aiōn g165)
to jodongo piero ariyo gangʼwen-go ne podho e nyim ngʼat mobet e kom duongʼ ka gilamo Jal Mantie nyaka chiengʼ. Negibolo osimbegi e nyim kom duongʼ kagiwacho niya: (aiōn g165)
11 “Nuestro Señor y Dios, tú eres digno de gloria, honra y autoridad, pues tú lo creaste todo. Por tu voluntad la creación llegó a existir”.
“Yaye Ruodhwa kendo Nyasachwa, iwinjori yudo duongʼ gi pak kod teko, nimar nichweyo gik moko duto, kendo kuom dwaroni ne ochwegi, kendo gibedo mangima.”

< Apocalipsis 4 >