< Apocalipsis 10 >

1 Entonces vi a otro ángel descendiendo del cielo, con una nube que lo envolvía y un arcoíris sobre su cabeza. Su rostro lucía como el sol, y sus pies como columnas de fuego.
Andin keyin, ǝrxtin qüxüwatⱪan yǝnǝ bir küqlük pǝrixtini kɵrdüm. U bir parqǝ bulut bilǝn yepinƣan bolup, bexining üstidǝ bir ⱨǝsǝn-ⱨüsǝn bar idi. Qirayi ⱪuyaxⱪa, putliri ot tüwrükkǝ ohxaytti;
2 Y sostenía un pequeño rollo que ya había sido abierto. Colocó su pie derecho sobre el mar, y su pie izquierdo en la tierra.
ⱪolida bir kiqik eqiⱪliⱪ oram yazma bar idi. U ong putini dengiz üstigǝ, sol putini ⱪuruⱪluⱪⱪa ⱪoyup turup,
3 Y dio un grito, que se oía como el rugir de un león. Cuando gritó, contestaron los siete truenos.
xirning ⱨɵrkirixigǝ ohxax ⱪattiⱪ awaz bilǝn warⱪiridi. U warⱪiriƣanda, yǝttǝ güldürmama ɵz awazlirini anglitip sɵz ⱪildi.
4 Cuando los siete truenos hablaron, estuve a punto de escribir lo que habían dicho, pero de repente escuché una voz del cielo que me dijo: “Mantén en secreto lo que dijeron los truenos. No lo escribas”.
Yǝttǝ güldürmama sɵz ⱪilƣanda, degǝnlirini hatiriliwalmaⱪqi bolup turattim. Biraⱪ asmandin: — «Yǝttǝ güldürmamining eytⱪanlirini mɵⱨürlǝp, ularni hatirilimǝ» degǝn awazni anglidim.
5 El ángel que vi en pie sobre el mar y la tierra elevó su mano derecha hacia el cielo.
Dengiz ⱨǝm ⱪuruⱪluⱪning üstidǝ turƣan, mǝn kɵrgǝn u pǝrixtǝ ong ⱪolini asmanƣa kɵtürüp,
6 E hizo un voto sagrado en nombre de Aquél que vive por siempre y para siempre, de Aquél que creó los cielos y todo lo que hay en ellos, la tierra y todo lo que hay en ella, y el mar y todo lo que hay en él. “¡No más demora!” dijo. (aiōn g165)
asmanlar ⱨǝm ularda bolƣanlarning ⱨǝmmisini, yǝr-zemin ⱨǝm uningda bolƣanlarning ⱨǝmmisini, dengiz ⱨǝm uningda bolƣan ⱨǝmmisini Yaratⱪuqi, yǝni ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ ⱨayat Yaxiƣuqi bilǝn ⱪǝsǝm ⱪilip: — Waⱪit yǝnǝ kǝynigǝ sürülmǝydu; (aiōn g165)
7 Pero al mismo tiempo, cuando habla el séptimo ángel, cuando hace sonar su trompeta, entonces estará culminado el misterio de Dios: la buena noticia que anunció mediante sus siervos los profetas.
bǝlki yǝttinqi pǝrixtǝ kanay qelix aldida, yǝni awazi anglinix aldidiki künlǝrdǝ, Hudaning Ɵz ⱪul-hizmǝtkarliri bolƣan pǝyƣǝmbǝrlǝrgǝ hux hǝwirini yǝtküzginidǝk Uning siri tügǝllinip, ǝmǝlgǝ axidu, — dedi.
8 Entonces oí nuevamente la voz del cielo que me decía: “Ve y toma el rollo que está abierto en la mano del ángel que está en pie sobre la tierra y el mar”.
Mǝn asmandin angliƣan awaz manga yǝnǝ sɵzlǝp: — Berip, dengiz ⱨǝm ⱪuruⱪluⱪning üstidǝ turƣan pǝrixtining ⱪolidiki eqiⱪliⱪ oram yazmini alƣin, dedi.
9 Entonces fui donde el ángel, y le pedí que me diera el rollo. Y me dijo: “Tómalo y cómelo. Será amargo en tu estómago, pero dulce como la miel en tu boca”.
Mǝn berip, pǝrixtining kiqik oram yazmini manga berixini soridim. U manga: — Buni elip yǝ! Axⱪaziningni zǝrdab ⱪilidu, biraⱪ aƣzing ⱨǝsǝldǝk tatliⱪ bolidu, dedi.
10 Así que tomé el pequeño rollo del ángel y me lo comí. Y en mi boca fue dulce como la miel, pero fue amargo en mi estómago.
Mǝn xuning bilǝn kiqik oram yazmini pǝrixtining ⱪolidin elip yedim; dǝrwǝⱪǝ aƣzimƣa ⱨǝsǝldǝk tatliⱪ tetidi, lekin yegǝndin keyin axⱪazinim zɵrdab boldi.
11 Y se me dijo: “Debes profetizar nuevamente sobre muchos pueblos, naciones, lenguas y reinos”.
Xuning bilǝn manga: — Sǝn kɵp millǝtlǝr, ǝllǝr wǝ ⱨǝr hil tillarda sɵzlixidiƣanlar wǝ padixaⱨlar toƣrisidiki wǝⱨiy-bexarǝtlǝrni yǝnǝ jakarlixing lazim, deyildi.

< Apocalipsis 10 >