Salmos 130

1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, PANIE.

2 Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.

Panie, wysłuchaj mego głosu. Nakłoń swych uszu na głos mojego błagania.

3 Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?

PANIE, jeśli będziesz zważał na nieprawości, o Panie, któż się ostoi?

4 Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.

Ale u ciebie jest przebaczenie, aby się ciebie bano.

5 Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.

Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję.

6 Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.

Moja dusza [oczekuje] Pana bardziej niż strażnicy świtu, [bardziej niż] ci, którzy strzegą do poranka.

7 Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.

Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie.

8 Él redimirá a Israel de todos sus pecados.

On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.