Salmos 121

1 Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Alzo la vista hacia los montes, pero, ¿Es de allí de donde viene mi ayuda?

۱ سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

2 Mi ayuda viene del Señor, quien hizo los cielos y la tierra.

۲ اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

3 Él no te dejará caer; Él, que cuida de ti no caerá dormido.

۳ او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

4 De hecho, Él, que te cuida, no toma siestas ni se adormece nunca.

۴ اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

5 El Señor es quien te cuida; el Señor es quien te protege; Él permanece a tu lado.

۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

6 El sol no te herirá durante el día, ni la luna durante la noche.

۶ آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

7 El Señor te protegerá de todos los malos; y te mantendrá a salvo.

۷ خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

8 El Señor te protegerá en tu entrar y en tu salir, desde ahora y para siempre.

۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.