Salmos 106

1 ¡Alaben al Señor! ¡Agradézcanle, porque es bueno! Su gran amor durará para siempre.

۱ هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد!

2 ¿Quién puede dar cuenta de todas las maravillas que el Señor ha hecho? ¿Quién puede darle toda la alabanza que merece?

۲ کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟

3 Felices son esos que tratan a la gente de forma justa, quienes siempre hacen lo correcto.

۳ خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد.

4 Acuérdate de mi, por favor, cuando seas generoso con tu pueblo; piensa en mí cuando vengas a salvar.

۴ ‌ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما.

5 Déjame ver a tu pueblo escogido prosperar; déjame alegrarme juntamente con tu nación santa; déjame compartir tu gozo con los tuyos.

۵ تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم.

6 Hemos pecado como nuestros antepasados. Nos hemos equivocado. Somos culpables.

۶ با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم.

7 No prestaron atención a todas las cosas buenas que hiciste. No guardaron en su corazón cuánto los amabas, sino que eligieron rebelarse en el mar Rojo.

۷ پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند.

8 Tanto así que los salvó por su carácter santo, y para mostrar su poder

۸ لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید.

9 Él dio la orden al mar Rojo, y este se secó. Guió a su pueblo a través de la profundidad del mar como si fueran por el desierto.

۹ و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود.

10 Los rescató de aquellos que lo odiaban; los salvó del poder de sus enemigos.

۱۰ و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید.

11 El agua ahogó a sus enemigos, ni uno de ellos sobrevivió,

۱۱ و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند.

12 Entonces su pueblo confió en lo que él había prometido, y cantó alabanzas a su nombre.

۱۲ آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند.

13 Pero ellos olvidaron rápidamente lo que Dios había hecho por ellos, y no escucharon sus advertencias.

۱۳ لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند.

14 Estaban llenos de ansias desesperadas en el desierto; provocaron a Dios en el desierto.

۱۴ بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون.

15 Dios les dio lo que querían, pero también les envió una plaga.

۱۵ ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد.

16 La gente se volvió celosa de Moisés, y de Aarón, los sacerdotes santos del Señor.

۱۶ پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه.

17 La tierra se abrió y se tragó a Datán; sepultó a Abiram y a sus seguidores.

۱۷ و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید.

18 Fuego ardiente se encendió en medio de ellos. Una llama que los quemó a todos.

۱۸ وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید.

19 En el monte Sinaí elaboraron un becerro, se postraron ante un ídolo de metal.

۱۹ گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند.

20 ¡Reemplazaron su rey de gloria por un toro que comía yerba!

۲۰ و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد.

21 Se olvidaron de Dios, su Salvador, quien había hecho cosas maravillosas en Egipto;

۲۱ و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود.

22 obrando toda clase de milagros en la tierra de Cam, haciendo cosas maravillosas en el mar Rojo.

۲۲ و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم.

23 Y entonces dijo que iba a destruirlos, pero Moisés, su líder escogido, se colocó entre Dios y el pueblo para persuadirlo de nos destruirlos en su ira.

۲۳ آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند.

24 Más tarde el pueblo se rehusó a entrar a la tierra prometida; no confiaron en que Él cumpliría lo que había prometido.

۲۴ و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.

25 Hablaban en sus tiendas sobre el Señor, y se rehusaron a obedecer lo que les había ordenado.

۲۵ و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند.

26 Entonces levantó su mano para hacerles una seria advertencia de que los destruiría en el desierto,

۲۶ لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد.

27 que dispersaría a sus descendientes entre las naciones, mandándolos a países lejanos.

۲۷ و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند.

28 Proclamaron fidelidad a Baal Peor, y comieron alimento sacrificado a los muertos.

۲۸ پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند.

29 Provocaron al Señor con lo que hicieron, haciéndolo enojar, y una plaga cayó sobre ellos.

۲۹ و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد.

30 Pero Finees tomó un lugar por el Señor e intervino, y la plaga se detuvo.

۳۰ آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد.

31 Ha sido considerado como un hombre que vivió con rectitud desde entonces hasta ahora, durante todas las generaciones.

۳۱ و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد.

32 También hicieron airar al Señor en las aguas de Meribá, cuando las cosas se pusieron en contra de Moisés por culpa de ellos.

۳۲ واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید.

33 Lo hicieron enfurecer tanto que habló sin pensar en el calor del momento.

۳۳ زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت.

34 No destruyeron a los pueblos paganos como el Señor les había dicho,

۳۴ و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.

35 sino que en su lugar se unieron a ellos y adoptaron su estilo de vida.

۳۵ بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.

36 Adoraron a sus ídolos paganos que se convirtieron en una trampa para ellos.

۳۶ و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.

37 Incluso rindieron en sacrificio a sus hijos e hijas a esos demonios.

۳۷ و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند.

38 Derramaron sangre de niños inocentes, sus propios hijos, sacrificándolos a los dioses de Canaán. Al hacerlo, mancharon la tierra con sangre.

۳۸ و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید.

39 Incluso mancharon sus propias vidas con lo que hicieron: sus acciones fueron adulterio espiritual.

۳۹ و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند.

40 Por eso el Señor se airó con su pueblo, odió a aquellos que le pertenecían.

۴۰ لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت.

41 Y los entregó a las naciones paganas. Estos pueblos que los odiaban ahora se convirtieron en sus dirigentes.

۴۱ و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند.

42 Sus enemigos los dominaron y los doblegaron con su poder.

۴۲ و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند.

43 El Señor los rescató repetidas veces, pero ellos continuaron con sus actos rebeldes, hasta que fueron destruidos por sus propios pecados.

۴۳ بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند.

44 Pero, a pesar de todo esto, el Señor fue movido por su sufrimiento; oyó sus lamentos quejumbrosos.

۴۴ با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید.

45 Recordó el pacto que había hecho con ellos, y se contuvo por gran bondad y amor.

۴۵ و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود.

46 Hizo que los pueblos que los habían capturado los trataran con misericordia.

۴۶ و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان.

47 ¡Sálvanos, Señor, Dios nuestro! reúnenos nuevamente de entre todas las naciones, para que podamos agradecerte y hablar de lo maravilloso que eres.

۴۷ ‌ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم.

48 ¡Cuán grande es el Señor, el Dios de Israel, quien vive por siempre y para siempre! ¡Todo el mundo diga “Amén”! ¡Alaben al Señor!

۴۸ یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه!