< San Mateo 20 >

1 “Porque el reino de los cielos es como un terrateniente que salió temprano por la mañana para contratar trabajadores para su viña.
“Nimar pinyruodh polo chalo gi wuon puodho mane owuok gokinyi kogwen, mondo ondik ji mane biro tiyone e puothe mar mzabibu.
2 Él decidió pagar un denario por día a los trabajadores, y los envió a trabajar en ella.
Nowinjore kodgi ni nobiro chulogi dinari achiel ngʼato ka ngʼato kuom odiechiengʼno, eka noorogi e puothe mar mzabibu.
3 Cerca de las 9 a.m. salió y vio a otros que estaban sin trabajar en la plaza del mercado.
“Kar sa adek nowuok oko mi noneno jomoko kochungʼ e chiro ka gibudho abudha.
4 “‘Vayan y trabajen en la viña también, y yo les pagaré lo justo’, les dijo. Entonces ellos se fueron a trabajar.
Nowachonegi ni, ‘Un bende dhiuru uti e puotha mar mzabibu, kendo abiro chulou gimoro amora mowinjore.’
5 Entre el medio día y las 3 p.m. salió e hizo lo mismo.
Omiyo negidhi. “Nochako owuok oko kar sa auchiel gi sa ochiko kendo notimo kaka notimo mokwongo.
6 A las 5 p.m. salió y encontró a otros que estaban allí. ‘¿Por qué están por ahí todo el día sin hacer nada?’ les preguntó.
Kar sa apar gachiel bende nowuok oko, kendo nochako oyudo mana ka jomoko pod ochungʼ achungʼa kanyo. Nopenjogi ni, ‘Angʼo momiyo usebedo ka uchungʼ achungʼa ka odiechiengʼ duto maonge gima utim?’”
7 ‘Porque nadie nos ha contratado’, respondieron ellos. ‘Vayan y trabajen en la viña también’, les dijo.
Negidwoke niya, “‘Nikech onge ngʼama osemiyowa tich nyaka chakre okinyi.’ “Nowachonegi ni, ‘Un bende dhiuru uti e puotha mar mzabibu.’
8 “Cuando llegó la noche, el propietario de la viña le dijo a su administrador: ‘Llama a los trabajadores y págales sus salarios. Comienza con los trabajadores que fueron contratados al final y luego continúa con los que fueron contratados al principio’.
“Kane ochopo odhiambo, wuon puoth mzabibu nowachone nyapache ni, ‘Luong jotich mondo ichulgi misachgi, kichako gi joma ne ondiki achien mogik, eka idok ir joma nondiki mokwongo.’
9 Cuando entraron los que fueron contratados a las 5 p.m., cada uno recibió un denario.
“Jotich mane ondiki kar sa apar gachiel odhiambo nobiro kendo moro ka moro kuomgi noyudo dinari achiel.
10 Así que cuando entraron los que fueron contratados al principio, ellos pensaron que recibirían más, pero también recibieron un denario.
Omiyo ka joma nondiki mokwongo nobiro, negigeno yudo mangʼeny. To moro ka moro kuomgi bende noyudo mana dinari achiel.
11 Cuando recibieron su pago, se quejaron del propietario.
Kane giyude, negichako ngʼur gi wuon puodho,
12 ‘Los que fueron contratados al final solo trabajaron una hora, y les pagaste lo mismo que a nosotros que trabajamos todo el día en medio del calor abrasante,’ refunfuñaban.
kagiwacho ni, ‘Joma ne ondiki achien mogikgi osetiyo kuom sa achiel kende, to isemiyo gidoko marom kodwa, wan mwasetingʼo pek tich ka watiyo odiechiengʼ duto gi chiengʼ makech.’
13 “El propietario le respondió a uno de ellos: ‘Amigo, no he sido injusto contigo. ¿No estuviste de acuerdo conmigo en trabajar por un denario?
“To nodwoko achiel kuomgi ni, ‘Osiepna, onge gima rach ma asetimoni. Donge ne iyie ni itiyone dinari achiel?
14 Toma tu pago y vete. Lo mismo que te pagué a ti, lo quiero pagar a los que fueron contratados al final.
Kaw chudoni mondo idhi. An awuon ema ayiero mondo ami ngʼat mane ondiki achien mogik chudo maromre gi mari.
15 ¿Acaso no puedo decidir qué hacer con mi propio dinero? ¿Por qué deberías mirarme con desprecio por querer hacer un bien?’
Donge an-gi ratiro mar timo gima adwaro gi pesana? Koso nyiego omaki koda nikech angʼwon?’
16 De esta manera, los últimos serán los primeros, y los primeros serán los últimos”.
“Kuom mano joma ni chien mogik nobed mokwongo, to joma okwongo nobed chien mogik.”
17 Cuando iba de camino hacia Jerusalén, Jesús llevó consigo a los doce discípulos aparte mientras caminaban y les dijo:
Kane oyudo Yesu dhi Jerusalem, nokawo jopuonjre apar gariyo otero tenge kendo nowachonegi niya,
18 “Miren, vamos hacia Jerusalén, y el Hijo del hombre será entregado a los jefes de los sacerdotes y los maestros religiosos. Ellos lo condenarán a muerte
“Eri wadhi nyaka Jerusalem, kendo Wuod Dhano ibiro ndhogi mi chiw e lwet jodolo madongo gi jopuonj chik. Gibiro ngʼadone buch tho,
19 y lo entregarán a los gentiles para que se burlen de él, lo azoten y lo crucifiquen. Pero el tercer día será levantado de entre los muertos”.
mi gichiwe ne joma ok jo-Yahudi mondo ojare, ochwade kendo ogure. To chiengʼ mar adek nochier mobed mangima kendo!”
20 Entonces la madre de los hijos de Zebedeo vino a Jesús con sus dos hijos. Se arrodilló delante de él para hacerle una petición.
Eka min yawuot Zebedi nobiro ir Yesu kaachiel gi yawuote, kendo bangʼ goyo chong-gi piny e nyime, ne gikwaye ni otimnegie ngʼwono.
21 “¿Qué es lo que me pides?” le dijo Jesús. “Por favor, aparta a mis hijos para que se sienten a tu lado en tu reino, uno a tu derecha y el otro a tu izquierda”, le pidió ella.
Yesu nopenjogi niya, “En angʼo mudwaro?” Nowachone niya, “Gol chik mondo moro ka moro kuom yawuota ariyogi obi obed kodi e pinyruodhi, moro e badi korachwich to machielo e badi koracham.”
22 “No sabes lo que estás pidiendo”, le dijo Jesús. “¿Pueden ustedes beber la copa que yo estoy a punto de beber?”. “Sí podemos”, le dijeron.
To Yesu nowachonegi niya, “Ok ungʼeyo gima ukwayo. Bende unyalo madho kikombe ma adhi madhoni?” Negidwoke niya, “Wanyalo.”
23 “Sin duda alguna ustedes beberán de mi copa”, les dijo, “pero el privilegio de sentarse a mi derecha y a mi izquierda no me corresponde darlo a mi. Mi Padre es el que decide quién será”.
Yesu nowachonegi niya, “Kikombena to en adier ni ubiro methoe, to bedo e bada ma korachwich kata ma koracham ok an ema achiw. Kuondego gin mag joma Wuora ochano negi chon.”
24 Cuando los otros diez discípulos escucharon lo que ellos habían pedido, se molestaron con los dos hermanos.
Ka jopuonjre apar mamoko nowinjo wachno, to ne gisin gi jowete ariyogo.
25 Jesús los llamó y les dijo: “Ustedes saben que los gobernantes extranjeros se enseñorean sobre sus pueblos, y los líderes poderosos los oprimen.
To Yesu noluongogi duto kaachiel mowachonegi niya, “Ungʼeyo ni jotelo mag joma ok jo-Yahudi rito jogegi gi angʼenge, kendo jotendgi madongo tiyogi githuon,
26 No será así para ustedes. Cualquiera entre ustedes que quiera ser el más importante, será siervo de todos.
un to ok un kamano. Kar timo kamano to ngʼato angʼata madwaro bedo maduongʼ e dieru nyaka bedi jatichu,
27 Cualquiera entre ustedes que quiera ser el primero, será como un esclavo.
kendo ngʼato angʼata madwaro bedo ngʼat mokwongo nyaka bed misumbau,
28 De la misma manera, el Hijo del hombre no vino a que le sirvan, sino a servir, y a dar su vida como rescate para muchos”.
mana kaka Wuod Dhano ne ok obiro mondo ji otine, to nobiro mondo otine ji, kendo mondo ochiw ngimane obed gima iwarogo ji mangʼeny.”
29 Cuando se fueron de Jericó, una gran multitud siguió a Jesús.
Kane oyudo Yesu gi jopuonjrene koro wuok Jeriko, oganda maduongʼ noluwe.
30 Dos hombres ciegos estaban sentados junto al camino. Y cuando escucharon que Jesús iba pasando por allí, clamaron: “¡Ten misericordia de nosotros, Señor, hijo de David!”
To muofni ariyo mane oyudo obet e bath yo kane owinjo ni Yesu ne kadho machiegni kanyo, nokok matek niya, “Ruoth, Wuod Daudi, yie ikechwa!”
31 Y la multitud les decía que se callaran, pero ellos gritaban aún más fuerte: “¡Ten misericordia de nosotros, Señor, hijo de David!”
Oganda nokwerogi monyisogi ni gilingʼ, to gin koro eka negimedo kok matek moloyo niya, “Ruoth, Wuod Daudi, yie ikechwa!”
32 Entonces Jesús se detuvo. Los llamó, preguntándoles: “¿Qué quieren que haga por ustedes?”
Omiyo Yesu nochungʼ kendo noluongogi ire, mopenjogi niya, “Angʼo mudwaro mondo atimnu?”
33 “Señor, por favor, haz que podamos ver”, respondieron ellos.
Negidwoke niya, “Ruoth, wadwaro ni wanen.”
34 Jesús tuvo compasión de ellos y tocó sus ojos. Ellos pudieron ver de inmediato, y le siguieron.
Yesu nokechogi, mi nomulo wengegi. Gikanyono negichako neno, kendo ne giluwe.

< San Mateo 20 >