< Marcos 15 >

1 Temprano, a la mañana siguiente, los jefes de los sacerdotes, los ancianos y los maestros religiosos—todo el concilio de gobierno—tomaron una decisión. Dieron la orden de que fuera atado y entregado a Pilato.
Gokinyi mangʼich, jodolo madongo gi jodong oganda gi jopuonj Chik, kaachiel gi jobuch Sanhedrin ne joriwo paro kuom gima nowinjore gitim. Negitweyo Yesu mi gitere e nyim Pilato.
2 Pilato le preguntó: “¿Eres tú el rey de los judíos?” “Tú lo has dicho”, respondió Jesús.
Pilato nopenjo Yesu niya, “In e ruodh jo-Yahudi?” To Yesu nodwoke niya, “Ee, en kaka iwachono.”
3 El jefe de los sacerdotes presentó muchas acusaciones contra él.
Jodolo madongo nodonjone gi weche mathoth.
4 Y Pilato le preguntó una vez más: “¿No vas a responder? ¡Mira cuántas acusaciones están presentando contra ti!”
Omiyo Pilato nochako openje niya, “Dwokawa, donge ineno kaka gidonjoni gi ketho mangʼeny?”
5 Pero Jesús no dio más respuestas, para sorpresa de Pilato.
To Yesu nolingʼ alingʼa kendo ma ok odwoke, mi Pilato nohum nono.
6 Y Pilato tenía la costumbre de liberar a un prisionero durante la Pascua, a quien el pueblo pidiera.
Ne en chik ni mondo ogony ngʼat achiel motwe e kinde mag sawo mar Pasaka kaluwore gi kwayo mar jopiny.
7 Y uno de los prisioneros era un hombre llamado Barrabás, quien pertenecía a un grupo de rebeldes que había cometido asesinatos durante una revuelta.
To e ndalono ja-kiragi moro ma nyinge Barabas, ne ni e od twech, kaachiel gi jojiemo mamoko manotwe kuom wach nek kod pingo loch.
8 La multitud fue donde Pilato y le pidieron que liberara a un prisionero como era su costumbre.
Ogandano nobiro mokwayo Pilato mondo otimnegi kaka nojatimo higa ka higa.
9 “¿Quieren que libere al Rey de los judíos?” les preguntó,
To Pilato nopenjogi niya, “Duher mondo agonynu ruodh jo-Yahudi koso?”
10 pues él se había dado cuenta de que era por celos que los jefes de los sacerdotes le habían entregado a Jesús.
Nimar nongʼeyo ni ich lit ema nomiyo jodolo madongo noketo Yesu e lwete.
11 Pero los jefes de los sacerdotes causaron revuelo entre la multitud para que pidieran la liberación de Barrabás.
To jodolo madongo nojiwo oganda mondo oyie gi dwarogi ni Pilato ogony mana Barabas.
12 “¿Entonces qué debo hacer con el que ustedes llaman Rey de los judíos?” les preguntó.
Pilato nopenjogi niya, “To koro atim angʼo gi Jal muluongo ni ruodh jo-Yahudini?”
13 “¡Crucifícalo!” gritaron en respuesta.
Ne gikok matek niya, “Gure!”
14 “¿Por qué? ¿Qué crimen ha cometido?” les preguntó Pilato. “¡Crucifícalo!” respondieron, gritando más fuerte aún.
Pilato nopenjogi niya, “Nangʼo, en ketho mane mosetimo madimi gure?” To negimedo kok matek moloyo kagiwacho niya, “Gure!”
15 Por complacer a la turba, Pilato liberó a Barrabás. Primero mandó a azotar a Jesús y luego lo entregó para que lo crucificaran.
Nikech Pilato ne dwaro mondo omor oganda, nogonyonegi Barabas. Yesu to nogolo chik mondo ochwadi bangʼe nokete e lwetgi mondo gigure.
16 Entonces los soldados se lo llevaron al patio del Pretorio, donde llamaron a toda la cohorte.
Askeche nokawo Yesu motero e laru mar od ruoth (tiende ni Paratori) kama ne ji romee, mine giluongo oganda mar askeche duto irgi.
17 Le pusieron una bata de color púrpura e hicieron una corona de espinos, la cual pusieron sobre su cabeza.
Negibolo kuom Yesu kandho makwar, eka ne gikado osimbo mar kudho kendo gisidho e wiye.
18 Entonces lo saludaban, diciendo: “¡Salve, Rey de los judíos!”
Eka negichako jare niya, “Ber Ruodh jo-Yahudi.”
19 Y repetidas veces lo golpearon en la cabeza con una vara, lo escupían y se arrodillaban delante de él como si lo adorasen.
Kinde ka kinde negigoyo wiye gi luth, kendo ka gingʼulo kuome olawo, bende negikulore e nyime ka gigoyo chong-gi piny ka gilame.
20 Después que terminaron de burlarse de él, le quitaron la bata púrpura, y le volvieron a colocar su ropa. Entonces se lo llevaron para crucificarlo.
To kane gisejare ne gilonyo kandho makwar mane girwakone mi girwakone lepe owuon. Bangʼe ne gitere oko mondo gigure.
21 Obligaron a un hombre que pasaba por allí, llamado Simón de Cirene, quien venía del campo, para que cargara la cruz de Jesús. Simón era el Padre de Alejandro y Rufo.
Ngʼat moro ma ja-Kurene miluongo ni Simon, mane wuon Aleksanda gi Rufus, noyudo kadho kanyo koa e gwengʼ moro. Ne gichune mondo otingʼ msalaba.
22 Y trajeron a Jesús al lugar llamado Gólgota, que significa “el lugar de la Calavera”.
Koro ne gitero Yesu kama iluongo ni Golgotha (tiende ni “Hanga Wich”).
23 Allí le ofrecieron vino mezclado con mirra, pero él se negó a beberlo.
Kanyo negimiye divai moru gi yath makweyo rem miluongo ni mane-mane mondo omadhi, to nodagi.
24 Entonces lo crucificaron. Repartieron sus prendas de vestir, y lanzaron dados para decidir quién se llevaría cada cosa.
Eka negigure. Ne gipogore lepe, ka gigoyo ombulu mondo gingʼe gima ngʼato ka ngʼato onego okaw.
25 Eran las nueve de la mañana cuando lo crucificaron.
Negigure sa adek okinyi.
26 La acusación escrita en su contra decía: “El Rey de los judíos”.
Ne nitie ndiko mondik ewi msalaba manyiso kethone niya: Ma en Ruodh Jo-Yahudi.
27 Con él crucificaron a dos criminales, uno a su izquierda y otro a su derecha.
Jomecho ariyo bende negiguro kode, achiel e bathe korachwich to machielo e bathe koracham. [
Mano nochopo ndiko ma nondiki chon niya, “Nokwane e oganda joma richo.”]
29 Y la gente que pasaba por allí le gritaba con insultos, sacudiendo sus cabezas y diciendo: “¡Oye, tu! Tú que decías que ibas a destruir el Templo y reconstruirlo en tres días:
Joma ne kadho kanyo nojare ka giyanye ka gikino wiyegi kendo giwacho niya, “Oo! In manyocha iwacho ni inyalo ketho hekalu mi ichak igere bangʼ ndalo adekni,
30 ¡Sálvate a ti mismo y baja de la cruz!”
wuog ane e msalaba ilor piny kendo iresri kendi ane!”
31 De igual modo los jefes de los sacerdotes y los maestros religiosos se burlaban de él, diciendo: “Salvó a otros, pero no puede salvarse a sí mismo.
Machalre kamano bende jodolo madongo gi jopuonj chik e kindgi giwegi bende nojare kagiwacho niya, “Ne oreso jomoko to en koro ok onyal resore owuon!
32 Si él realmente es el Mesías, el Rey de Israel, ¿por qué, entonces, no baja de la cruz para que podemos ver y creerle?” Incluso los que estaban crucificados con él lo insultaban.
Kristo ma Ruodh jo-Israel koro olor ane oa ewi msalaba mondo wane, eka wayie kuome.” Jok mane ogur kode bende nodhuole gi ayany.
33 A medio día hubo una gran oscuridad en toda la tierra que duró hasta las tres de la tarde.
Kar sa auchiel mar odiechiengʼ, mudho nobiro moimo piny duto nyaka sa ochiko.
34 A las tres de la tarde Jesús gritó: “Elí, Elí, lema sabactani”, que quiere decir: “Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado?”
Ka sa ochiko noromo Yesu noywak gi dwol maduongʼ kowacho niya, “Eloi, Eloi, lama sabakthani?” (ma tiende ni, “Nyasacha, Nyasacha, iweya nangʼo?”).
35 Y algunos de los que estaban allí oyeron esto y dijeron: “Está llamando a Elías”.
Ka moko kuom joma nochungʼ machiegni nowinjo mano, negiwacho niya, “Winjuru, oluongo Elija.”
36 Un hombre corrió y llenó una esponja con vinagre, la puso en un palo y trató de dárselo a Jesús para que lo bebiera. “¡Déjenlo en paz!”, dijo. “Veamos si Elías vendrá a bajarlo de ahí”.
Ngʼato achiel noringo okawo siponj ma onyume e kongʼo makech, kendo nochome ewi odundu mabor bangʼe omiyo Yesu mondo omadhi. Kowacho niya, “Koro weyeuru mos, wane ka Elija biro mondo orese.”
37 Entonces Jesús gimió fuertemente, y murió.
Yesu noywak matek bangʼe chunye nochot.
38 El velo del Templo se rompió de arriba a abajo.
Pasia mar hekalu noyiech e diere tir, chakre malo nyaka piny.
39 Cuando el centurión que estaba frente a Jesús vio cómo murió, dijo: “Este hombre era de verdad el Hijo de Dios”.
To kane jatend jolweny mane ochungʼ e nyim Yesu ne owinjo kaka oywak bangʼe oneno kaka otho, nowacho niya, “En adier chuth ni jali ne en Wuod Nyasaye!”
40 Había algunas mujeres mirando a la distancia, incluyendo a María Magdalena, María la madre de Santiago (el menor) y José, y Salomé.
Ne nitie mon moko mane ngʼicho gichien. Moko kuomgi ne gin Maria ma aa Magdala gi Maria min Jakobo matin, ma bende min Joses, kod Salome.
41 Ellas habían seguido a Jesús y habían cuidado de él mientras estuvo en Galilea. Muchas otras mujeres que habían venido con él a Jerusalén también estaban allí.
Mon-gi ema ne luwo Yesu koa Galili ka gichiwone gik monego okonyrego. Mon mamoko mathoth ma noluwe koa kode Jerusalem bende ne ni kanyo.
42 Era viernes, el día antes del sábado. Cuando llegó la noche,
Ne en Chiengʼ Ikruok (ma en odiechiengʼ motelone Sabato). Omiyo ka nochopo seche mag odhiambo,
43 José de Arimatea, quien era miembro del concilio de gobierno, y que esperaba el reino de Dios, tuvo la valentía de ir donde Pilato y pedirle el cuerpo de Jesús.
Josef ja-Arimathaya, mane en ngʼat mogen e Buch Jodongo, kendo mane en owuon orito neno pinyruoth Nyasaye, nodhi ir Pilato gi chir mokwayo ringre Yesu.
44 Pilato se sorprendió al saber que Jesús había muerto tan pronto, así que mandó a llamar al centurión y le preguntó si Jesús ya había muerto.
Pilato nowuoro ka nowinjo ni Yesu osetho, omiyo noluongo jatend jolweny mopenje kapo Yesu nosetho adier.
45 Después de tener la confirmación del centurión, Pilato le dio permiso a José de tomar el cuerpo.
To kane owinjo kuom jatend jolweny ni ne en kamano, nochiwo ringre Yesu ne Josef.
46 José compró una sábana de lino. Luego bajó el cuerpo de Jesús de la cruz y lo envolvió en la sábana, y lo colocó en una tumba que había sido elaborada a partir de una piedra. Después rodó y colocó una piedra pesada en la entrada de la tumba.
Eka Josef nongʼiewo nanga marep-rep, mi noloro ringre piny moboye gi nanga marep-rep eka nokete e bur mane osekunyo ariwa e kor lwanda. Bangʼe nongʼielo kidi mi oumogo dho liendno.
47 María Magdalena y María, la madre de José, estaban mirando dónde habían colocado a Jesús.
Maria ma aa Magdala kod Maria min Joses noneno kama nopiele Yesu.

< Marcos 15 >