< San Lucas 13 >

1 Fue aproximadamente en esos días que algunas personas le contaron a Jesús que Pilato había asesinado a unos galileos mientras estos ofrecían sacrificios en el Templo.
E kindeno ne nitie jomoko mane onyiso Yesu wach jo-Galili ma Pilato ne oriwo rembgi kod misengini.
2 “¿Ustedes creen que estos galileos eran peores que cualquier otro galileo por el hecho de haber sufrido así?” preguntó Jesús.
Yesu nodwoko niya, “Uparo ni jo-Galili-gi ne joricho moloyo jo-Galili mamoko nikech negisandore kamano?
3 “No, les aseguro que no. Pero a menos que se arrepientan, ustedes perecerán también.
Awachonu ni ooyo! To ka ok ulokoru uweyo richou, un duto unutho kamano.
4 ¿Qué hay de las dieciocho personas que murieron cuando la torre de Siloé les cayó encima? ¿Creen que ellos eran las peores personas de toda Jerusalén?
Kata ji apar gaboro ka manotho kane ohinga man Siloam nopodho kuomgi, uparo ni ne gin joketho moloyo ji mamoko duto madak e Jerusalem?
5 Les aseguro que no. Pero a menos que se arrepientan, ustedes perecerán también”.
Awachonu ni ooyo! To ka ok ulokoru uweyo richou un bende ubiro mana tho.”
6 Entonces les contó este relato a manera de ilustración. “Había un hombre que tenía una higuera plantada en su viña. El hombre fue buscar frutos en el árbol, pero no encontró ninguno.
Eka nogoyo ngero kowacho niya, “Ngʼat moro ne nigi yadh ngʼowu mopidho e puothe, to nodhi mondo omany olemo kuome, to ok noyudo mora amora.
7 Entonces le dijo al jardinero: ‘Mira, por tres años he venido a buscar fruto y no encuentro nada. ¡Córtalo! ¿Por qué tenerlo aquí ocupando espacio?’
Omiyo nowacho ni ngʼat mane rito puodho ni, ‘Kuom higni adek asebedo kabiro kae ka dwaro olemo e ngʼowuni to ok aseyudo moro amora. Ngʼole igoye piny. Ere gima dimi ocham lowo?’
8 “‘Mi señor,’ respondió el hombre, ‘por favor, déjalo por un año más. Yo haré un hueco a su alrededor y le pondré fertilizante.
“Ngʼatno nodwoke ni, ‘Jaduongʼ, yie iweye higani kende bangʼe to abiro pure kendo medo ketone owuoyo.
9 Y si produce fruto, estará bien. Si no, entonces córtalo’”.
Ka onyago olemo higa mabiro, mano ber, to, ka ok onyago, to nongʼole oko.’”
10 Aconteció que Jesús estaba enseñando un sábado en la sinagoga,
Chiengʼ Sabato moro Yesu ne puonjo e achiel kuom sinagoke,
11 y estaba allí una mujer que había estado lisiada durante dieciocho años por culpa de un espíritu maligno. Ella estaba encorvada y no podía pararse erguida.
to dhako moro ne ni kanyo mane jachien osemiyo obedo mongʼol kuom higni apar gaboro. Tuono nomiyo odolore ma ok nonyal riere tir kata matin.
12 Cuando Jesús la miró, la llamó y le dijo: “Has sido liberada de tu enfermedad”.
Kane Yesu onene, noluonge mondo obi kendo nowachone niya, “Dhako ogonyi ibed thuolo ichangi e midekreni.”
13 Entonces puso sus manos sobre ella e inmediatamente ella se paró erguida, y alababa a Dios.
Eka noketo lwetene kuome, to gikanyono noriere tir kendo nopako Nyasaye.
14 Sin embargo, el líder de la sinagoga estaba molesto porque Jesús había sanado en sábado. Entonces dijo a la multitud: “Hay seis días para trabajar. Vengan para ser sanados en esos días, no el sábado”.
Jaduongʼ sinagogi, mirima nomako nikech Yesu nochango dhakono chiengʼ Sabato, nowacho ni ji niya, “Nitie ndalo auchiel mitiyoe. Omiyo biuru mondo ochangu e ndalogo, to ok chiengʼ Sabato.”
15 Pero el Señor le respondió: “¡Hipócrita! ¿Acaso todos ustedes no atan y desatan su buey o asno del establo y lo llevan a beber agua?
Ruoth nodwoke niya, “Un joma wuondore! Donge ngʼato ka ngʼato kuomu gonyo rwadhe kata pundane e dipo kotere oko mondo omiye pi chiengʼ Sabato?
16 ¿Por qué esta mujer, esta hija de Abraham, a quien Satanás ha tenido atada por dieciocho años, no podría ser desatada y liberada hoy sábado?”
Koro dhakoni, ma nyakwar Ibrahim, ma Satan oseketo kotweyo higni apar gaborogi duto kama donge ber kogonye obed thuolo chiengʼ Sabato oa e gima notweye?”
17 Y lo que dijo avergonzó a sus opositores, pero todos en la multitud estaban deleitados por todas las cosas asombrosas que hacía.
Kane owacho mani, jogo duto mane kwede wigi nokuot. To ji mamoko nomor kod gik moko duto miwuoro mane otimo.
18 Entonces Jesús preguntó: “¿A qué es semejante el reino de Dios? ¿Con qué podría compararlo?
Eka Yesu nopenjo niya, “Pinyruoth Nyasaye chalo nade? Angʼo ma dapimego?
19 Es como una semilla de mostaza que plantó un hombre en su jardín. Esta semilla creció y se convirtió en un árbol, y las aves vinieron e hicieron nidos en sus ramas”.
Ochal gi koth karadali, ma ngʼato nokawo mopidho e puothe. Kodhino nodongo mobedo yien, to winy mafuyo e kor polo nopiyo e bedene.”
20 Entonces volvió a preguntar: “¿Con qué compararé el reino de Dios?
Nopenjo kendo niya, “Angʼo ma dapimgo pinyruoth Nyasaye?
21 Es como la levadura que tomó una mujer y la mezcló con tres medidas de harina, la cual hizo crecer toda la masa”.
Ochalo thowi mane dhako moro okawo kendo oruwo ei mogo mangʼeny, mi bangʼe okuodo mogono.”
22 Y Jesús iba por todas las ciudades y aldeas, enseñando mientras iba de camino hacia Jerusalén.
Eka Yesu nodhi e mier kod gwenge kopuonjo ji ka odhiyo Jerusalem.
23 Alguien le preguntó: “Señor, ¿se salvarán solamente unos cuantos?” Y Jesús le respondió:
Ngʼato moro nopenjo niya, “Ruoth, en mana ji manok ema biro kwo?” Nowachonigi niya,
24 “Esfuérzate por entrar por la puerta estrecha, porque te aseguro que muchos tratarán de entrar, y no lo lograrán.
“Temuru matek mondo udonj e dhoot madiny, nikech awachonu ni, ji mangʼeny biro temo mondo odonj to ok gibi nyalo ngangʼ.
25 Cuando el dueño de la casa se levante y cierre la puerta, ustedes estarán afuera tocando, y diciendo: ‘Señor, por favor, ábrenos la puerta’. Pero él les responderá: ‘No los conozco, ni sé de dónde vienen’.
Ka wuon ot nochungʼ kendo lor dhoot ubiro chungo oko ka uduongʼo kendo sayo ni, ‘Ruoth, yawnwa dhoot.’ “To obiro dwokou ni, ‘Ok angʼeyou kata kuma uae akia!’
26 Entonces ustedes dirán: ‘¡Pero nosotros comimos y bebimos contigo, y tu enseñabas en nuestras calles!’
“Eka ubiro wacho ni, ‘Ne wachiemo kendo metho kodi, bende ne ipuonjoe yorewa mag dala.’
27 Y él responderá: ‘Les aseguro que no los conozco ni sé de dónde vienen. ¡Váyanse de aquí, hacedores del mal!’
“To obiro dwoko ni, ‘Ok angʼeyou, kata kuma uae akia. Ayiuru kuoma un jorichogi!’
28 Habrá llanto y crujir de dientes cuando vean a Abraham, Isaac, Jacob, y a todos los profetas en el reino de Dios, pero ustedes serán echados fuera.
“Ywagruok biro bedo kanyono, kod mwodo lak, ka uneno Ibrahim, Isaka gi Jakobo gi jonabi duto manie pinyruoth Nyasaye to un uwegi nowitu oko.
29 Vendrán personas del este y del oeste, del norte y del sur, y se sentarán a comer en el reino de Dios.
Ji biro biro koa yo wuok chiengʼ gi yo podho chiengʼ, gi yo nyandwat kod yo milambo, kendo ginibed keregi e kar nyasi mar chiemo manobed e pinyruoth Nyasaye.
30 Porque los últimos serán los primeros, y los primeros serán los últimos”.
Adiera chutho nitie joma ni chien mogik ma nobed mokwongo, to joma okwongo nobed chien mogik.”
31 En ese momento, unos fariseos vinieron donde estaba Jesús y le dijeron: “Deberías irte de aquí. ¡Herodes quiere matarte!”
E kindeno jo-Farisai moko nobiro ir Yesu kendo nowachone niya, “Ai ka kendo dhiyo kamachielo nikech Herode dwaro negi.”
32 Entonces Jesús respondió: “Vayan y díganle a ese zorro que yo seguiré expulsando demonios y sanando gente hoy y mañana, y el tercer día lograré lo que vine a hacer.
Nodwoko ni, “Dhiuru uwach ne kibweno niya, ‘Abiro golo jochiende kendo chango ji kawuononi gi kiny, to chiengʼ mar adek abiro chopo dwarona.’
33 Pues de alguna manera debo seguir mi camino hoy y mañana, y pasado mañana. ¡Porque no sería correcto que un profeta muera fuera de Jerusalén!
To kata kamano nyaka adhi nyime kawuononi, gi kiny kod orucha nikech adiera, onge janabi manyalo tho oko mar Jerusalem!
34 “¡Oh Jerusalén, Jerusalén, tú matas a los profetas y apedreas a los que se te envían! ¡Cuántas veces he querido reunir a todos tus hijos como la gallina reúne a sus polluelos bajo sus alas, pero tú no quisiste!
“Yaye, Jerusalem, Jerusalem, in ma inego jonabi kendo ichielo joma oorni gi kite! Mano kaka asegombo amingʼa mondo achok nyithindi kaachiel, kaka gweno choko nyithinde e bwo bwombene, to ok useyie.
35 Mira, tu casa ha quedado desolada, y te aseguro que no me verás de nuevo hasta que digas: ‘Bendito es el que viene en el nombre del Señor’”.
To koro, ne odi oweni kodongʼ gunda. Awachoni ni, ok ininena kendo nyaka chop chiengʼ ma iniwach ni, ‘Ogwedh ngʼat mabiro e nying Jehova Nyasaye.’”

< San Lucas 13 >