Job 36
1 Elihú continuó hablando.
Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
2 “Ténganme un poco más de paciencia y déjenme explicarles. Todavía tengo algo que decir en nombre de Dios.
Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.
3 Compartiré mis amplios conocimientos, y demostraré que mi Creador tiene razón.
Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
4 Les aseguro que lo que digo no son mentiras, pues soy un hombre cuyos conocimientos son de primer orden.
Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.
5 Dios es poderoso, pero no desprecia a nadie; es poderoso en fuerza y comprensión.
Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
6 No mantiene vivo al impío, sino que hace justicia al oprimido.
Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
7 Siempre presta atención a los que hacen el bien, y los coloca en tronos con los reyes, honrándolos eternamente.
Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.
8 Si están encadenados, atados con cuerdas de sufrimiento,
Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,
9 entonces les explica lo que han hecho: sus pecados arrogantes.
Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
10 Les hace prestar atención y les ordena que dejen de pecar.
Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
11 “Si escuchan y hacen lo que Dios dice, vivirán su vida con felicidad.
Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
12 Pero si no escuchan, tendrán una muerte violenta, ignorantes de Dios.
Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
13 Los que rechazan a Dios se aferran a su amargura. Incluso cuando él los disciplina, no claman a él por ayuda.
La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
14 Mueren en su juventud; su vida termina entre los hombres que se prostituyen en el templo.
Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.
15 A través del sufrimiento, Dios salva a los que sufren; consigue su atención a través de sus problemas.
Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
16 “Dios está tratando de rescatarte de las fauces de los problemas a un lugar de libertad y seguridad, llenando tu mesa con los mejores alimentos.
Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.
17 Pero tú te preocupas por la suerte de los malvados; el juicio y la justicia llenan tu mente.
Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.
18 Pero ten cuidado de que tu cólera no te seduzca en la burla; y no dejes que el tamaño del ‘soborno’ te conduzcan al pecado.
Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.
19 ¿Tu grito de auxilio te sostendrá cuando vengan los problemas?
Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.
20 No anheles la noche en la que las personas son arrebatadas repentinamente.
Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
21 ¡Cuida que no te vuelvas al mal! Porque es por esto que estás siendo probado a través del sufrimiento.
Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.
22 “¡Mira qué poder tiene Dios! ¿Qué maestro es como él?
Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
23 ¿Quién le ha enseñado lo que debe hacer? ¿Quién puede decirle: ‘Has hecho mal’?
Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?
24 Al contrario, alábenle por lo que ha hecho, como dicen los cantos.
Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
25 Todo el mundo ha visto la creación de Dios, aunque sólo desde la distancia.
Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
26 “Mira qué grande es Dios, más de lo que podemos entender. Nadie puede contar sus años.
Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
27 Él extrae el agua y la destila en rocío y lluvia.
Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;
28 Las nubes derraman lluvia, cayendo abundantemente sobre la humanidad.
Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
29 ¿Alguien puede entender cómo se extienden las nubes, o cómo ruge el trueno desde donde vive?
Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,
30 Mira cómo esparce los rayos a su alrededor, y cubre de oscuridad las profundidades del mar.
Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
31 Con estas acciones gobierna a los pueblos, les proporciona abundante alimento.
Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.
32 Tiene el rayo en sus manos y ordena dónde debe caer.
Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.
33 El trueno anuncia su presencia: hasta el ganado sabe cuándo se avecina una tormenta”.
Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.
