< Job 32 >

1 Los tres amigos de Job dejaron de responderle porque él seguía protestando su inocencia.
omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur
2 Entonces Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, se enojó. Se enojó con Job por afirmar que él tenía la razón y no Dios.
et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo
3 Eliú también se enfadó con los tres amigos de Job porque hacían ver que Dios estaba equivocado, ya que no habían sido capaces de responder a Job.
porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob
4 Elihú había esperado a que los otros tres hablaran con Job, ya que eran mayores que él.
igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur
5 Pero al ver que no podían responder a Job, se enojó mucho.
cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
6 Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, dijo: “Yo soy joven y ustedes son viejos, por eso me resistí a decirles lo que sé.
respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
7 Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.
sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
8 Sin embargo, hay un espíritu en los seres humanos, el aliento del Todopoderoso, que les da entendimiento.
sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
9 No son los viejos los que son sabios, ni los ancianos los que saben lo que es correcto.
non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
10 Por eso te digo que me escuches ahora: déjame decirte lo que sé.
ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
11 Pues bien, esperé a oír lo que tenías que decir, escuchando tus ideas mientras buscabas las palabras adecuadas para hablar.
expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
12 Les he prestado mucha atención a todos, y ninguno ha demostrado que Job estuviera equivocado ni ha respondido a sus argumentos.
et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
13 No digan dentro de ustedes mismo: ‘Somos muy sabios’, porque Dios, y no un ser humano, les demostrará que están equivocados.
ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
14 Job no alineó sus argumentos contra mí, y yo no le responderé como ustedes lo hicieron.
nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
15 Se quedaron sin palabras, sin nada más que decir.
extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
16 ¿Debo seguir esperando, siendo que no hablan y solo están ahí de pie sin decir nada?
quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
17 Pues ahora yo también daré mi respuesta. Les diré lo que sé.
respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
18 ¡Tengo tanto que decir que no puedo retener las palabras!
plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
19 Por dentro soy como un vino en fermentación, embotellado; como odres nuevos a punto de estallar.
en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
20 Tengo que hablar antes de estallar; abriré mis labios para responderle.
loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
21 No tomaré partido, y no voy a adular a nadie.
non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
22 No sé adular, y si lo hiciera mi Creador pronto me destruiría”.
nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus

< Job 32 >