Job 31

1 “Me prometí a mí mismo no mirar nunca con deseo a las jóvenes.

“Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.

2 ¿Qué debe esperar la gente de Dios? ¿Qué recompensa debe darles el Todopoderoso en lo alto?

Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?

3 ¿No es el desastre para los malvados y la destrucción para los que hacen el mal?

Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?

4 ¿No ve Dios todo lo que hago, incluso cuenta cada paso que doy?

Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?

5 ¿He vivido una vida engañosa? ¿He estado ansioso por decir mentiras?

“Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,

6 ¡No! Que Dios me pese en la balanza de su justicia y que descubra mi integridad.

–Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–

7 “Si me he desviado del camino de Dios, si he dejado que lo que veo se convierta en mis deseos, si hay alguna mancha de pecado en mis manos,

Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,

8 entonces que otro coma lo que he sembrado, y que todo lo que he cultivado sea desarraigado.

Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.

9 Si una mujer me ha seducido, o si he buscado la oportunidad de acostarme con la mujer de mi prójimo,

“Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,

10 que mi esposa sirva a otro, que otros hombres se acuesten con ella.

Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.

11 Porque eso sería una maldad, un pecado que merece castigo,

Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.

12 porque este pecado es como un fuego que lleva a la destrucción, destruyendo todo lo que tengo.

Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.

13 “Si me negara a escuchar a mis siervos o siervas cuando me trajeran sus quejas,

“Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,

14 ¿qué haría cuando Dios viniera a juzgarme? ¿Cómo respondería si me investigara?

Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?

15 ¿Acaso el mismo Dios no nos hizo a todos?

Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?

16 ¿Me he negado a dar a los pobres lo que necesitaban, o he hecho desesperar a las viudas?

“Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,

17 ¿Acaso he comido yo solo un trozo de pan? ¿No he compartido siempre mi comida con los huérfanos?

Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,

18 Desde que era joven fui padre de los huérfanos y cuidé de las viudas.

Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,

19 Si alguna vez veía a alguien necesitado de ropa, a los pobres sin nada que ponerse,

Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,

20 siempre me agradecían la ropa de lana que los mantenía calientes.

Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,

21 “Si levantaba la mano para golpear a un huérfano, seguro de que si llegaba a los tribunales los jueces estarían de mi parte,

Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,

22 entonces que mi hombro sea arrancado de su articulación, que mi brazo sea arrancado de su cavidad.

Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.

23 Como me aterra el castigo que Dios me tiene reservado, y debido a su majestad, nunca podría hacer esto.

Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.

24 “¿He puesto mi confianza en el oro, llamando al oro fino ‘mi seguridad’?

“Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,

25 ¿Me he deleitado en ser rico, feliz por todas mis riquezas que había ganado?

Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,

26 ¿He mirado el sol brillando tan intensamente o la luna moviéndose con majestuosidad por el cielo

Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,

27 y he tenido la tentación de adorarlos secretamente besando mi mano ante ellos como señal de devoción?

İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,

28 Esto también sería un pecado que merece castigo porque significaría que he negado a Dios en lo alto.

Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.

29 “¿Alguna vez me he alegrado cuando el desastre destruyó a los que me odiaban, o he celebrado cuando el mal los derribó?

“Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,

30 Nunca he permitido que mi boca pecara echando una maldición sobre la vida de alguien.

–Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–

31 ¿No ha preguntado mi familia: ‘¿Hay alguien que no haya comido todo lo que quería de su comida?’

Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,

32 Nunca he dejado dormir a extraños en la calle; he abierto mis puertas a los viajeros.

–Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–

33 ¿He ocultado mis pecados a los demás, escondiendo mi maldad en lo más profundo de mí?

Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,

34 ¿Tenía miedo de lo que pensaran los demás, del desprecio que me hicieran las familias, y por eso me callaba y no salía?

35 “¿Por qué nadie escucha lo que digo? Firmo con mi nombre para avalar todo lo que he dicho. Que el Todopoderoso me responda. Que mi acusador escriba de qué me acusa.

–“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,

36 Yo los pondría en alto; Los llevaría en mi cabeza como una corona.

Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.

37 Le explicaría todo lo que había hecho; mantendría la cabeza alta ante él.

Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–

38 “Si mi tierra ha gritado contra mí; si sus surcos han llorado por mí;

“Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,

39 si he tomado sus cosechas sin pago o si he causado daño a los agricultores;

Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,

40 entonces que crezcan espinas en lugar de trigo, y cizaña en lugar de cebada”. Las palabras de Job se terminan.

Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.